ตอนที่ 7.2
1058 Words
เอี๊ยด!
ฉันหยุดรถในปั๊มน้ำมันเพื่อตั้งสติ ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนจะกรี๊ดเสียงดังลั่นรถ เลโอที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมามองแต่ก็เงียบ ไม่พูดแทรกสักคำ
จนกระทั่งเสียงกรีดร้องของความโกรธเกรี้ยวสงบลง ฉันสบถแรงๆ เอามือทุบพวงมาลัยอย่างไม่หายแค้น
“ไอ้หมอนั่นคือคนในคลิป?”
ฉันตวัดสายตาไปทางเลโออย่างเลือดเย็น เขาเองก็กำลังมองฉันอยู่
จริงสิ!
“คลิปนั่นถูกปล่อยที่ไหน”
ฉันถามเรื่องสำคัญทันทีที่นึกขึ้นมาได้ ก่อนหน้านี้มัวแต่โกรธเลยไม่ทันสนใจเรื่องอื่น
“ในกลุ่มของมหา’ ลัย”
“ว่าไงนะ!” ฉันรู้สึกหายใจไม่ออก นี่มันจะไม่ให้ฉันมีที่ยืนเลยหรือไง
ติ้ง! ~
เสียงเตือนโทรศัพท์ฉันดังขึ้น
พล : อีหมวย หน้าเหมือนแกว่ะ
ฉันมองลิงค์ที่แนบมาด้านล่างข้อความ กดเข้าไปดูหัวใจสั่น
หน้าเว็บโป๊ผ่างเต็มจอ โฆษณาลามกต่างๆ วิบวับเต็มไปหมด แต่ที่ดึงดูดสายตาฉันคือคลิปที่แปะอยู่กลางจอ
ติ้ง! ~
พล : เห็นยัง แกเปิดดูสิ เหมือนมากจนฉันนึกว่าแก
ข้อความเด้งขึ้นมาอีก ฉันสลับหน้าจอมาตอบแชทเพื่อนมือสั่น
เหมย : อืม ดูแล้ว
พล : หน้าโหลนะแก
พอลหรือชื่อจริงๆ พล พิมพ์แซวกลับมา ฉันกลืนน้ำลายเอือก พวกเพื่อนๆ คงไม่มีใครคิดว่าคนในคลิปเป็นฉันจริงๆ
ฉันกัดฟันแน่น
“ไหนว่าคลิปมันอยู่ในกลุ่มมหาลัยไง แล้วไปแพร่อยู่ในเว็บโป๊ได้ยังไง”
“คงมีคนดูดไปลง”
เลโอชักสีหน้าเครียด แย่งโทรศัพท์ในมือฉันไปดู
“เราต้องรีบกำจัดคลิปนี่ให้เร็วที่สุด”
“จะทำยังไง คลิปมันหลุดไปแล้ว คนทั้งมหา’ ลัยเห็นกันหมดแล้วมั้ง”
“นี่ไง ก็มีทั้งคนที่เชื่อและไม่เชื่อ” เลโอพยายามปลอบใจฉัน แต่อิพอลมันไม่ได้เรียนที่เดียวกันหนิ อีกไม่นานมันก็ต้องรู้อยู่แล้ว ฮือๆ ฉันเอามือกุมขมับ เครียดเหมือนหัวจะระเบิด
“ฉันควรทำยังไงดี ถ้าป๊ากับม้ารู้มีหวังตายแน่ๆ”
“ผมพอรู้จักเพื่อนที่เก่ง IT เดี๋ยวจะลองคุยกับมันว่าลบคลิปได้มั้ย”
“ทำได้เหรอ!”
ฉันมองหน้าเลโอแอบมีความหวังขึ้นมานิดหน่อย อย่างน้อยก็ดีกว่าให้คลิปมันค้างอยู่ในโลกออนไลน์แบบนั้น ยิ่งคลิปหายไปเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี คนจะได้รีบๆ ลืม
คืนนั้นเลโอไม่ยอมให้ฉันกลับไปค้างที่หอเพราะเกรงว่าจะเกิดอันตรายหรือกลัวว่าฉันจะคิดสั้นฆ่าตัวตายก็ไม่รู้ แต่คนอย่างฉันไม่ยอมตายฟรีๆ แบบนั้นหรอก อย่างน้อยถ้าจะตายก็ขอเอาคืนคนที่มันทำกับฉันให้สาสม ไม่งั้นตายตาไม่หลับ
นายรู้จักฉันน้อยไปซะแล้วคลื่น
◇ ◆◇ ◆◇ ◆
: คลื่น :
“ปล่อยดิวะ!”
ผมสะบัดรปภ.ออกมองรถคู่กรณีที่กำลังวิ่งออกไปอย่างหัวเสีย ให้ตายสิวะ ยัยตัวแสบนั่น!!
ผมตวัดสายตากลับมามองท้ายรถที่โดนอัด ความเสียหายยับเยินทำให้ผมกัดฟันกรอดจนเลือดขึ้นหน้า
“แจ้งตำรวจมั้ยครับคุณคลื่น”
“ไม่ต้อง”
ผมกัดฟันแน่น โทรหาคนที่อู่มาจัดการเรื่องรถ สักพักคนที่ผมโทรเรียกก็มาถึงพร้อมกับรถที่เอามาเปลี่ยน
“รถมึงเป็นเหี้ยไรวะ ทำไมตูดเยินแบบนั้นกูนึกว่ามีอุกกาบาตหล่นใส่”
“เออ เร่งมือให้ด้วยกูไม่ชอบใช้ของส่วนรวมนานๆ”
ผมบอกไอ้กุนที่เป็นทั้งเพื่อนและช่างประจำอู่ของทีม Eagle Speed ที่พี่คริสคุมอยู่
“มึงยังไม่บอกกูเลยว่าเอารถไปชนอะไรมา”
“มันมาชนกู”
“ใครวะ”
“แค่ยัยบ้าคนหนึ่งไม่ต้องสนใจหรอก”
“ยัยบ้า...ผู้หญิงเหรอวะ”
“เออ!”
“เฮ้ย ไอ้คลื่น เดี๋ยวนี้มึงทะเลาะกับผู้หญิงแล้วเหรอ ล้ำว่ะ”
“เงียบไปเลยไอ้กุน รีบเอารถกูไปทำเลยแล้วก็เอากุญแจมากูนัดเพื่อนไว้ วันเกิดมัน งอนกูแล้วมั้งเนี่ย”
“เออๆ เอาไป รถมึงคืบหน้ายังไงเดี๋ยวกูโทรหา”
ระหว่างทางมาผับ ผมครุ่นคิดเรื่องยัยตัวแสบขับรถมาชนกับรถผม มันโคตรระห่ำซะจนคิดไม่ถึงว่าหน้าตาหมวยๆ ใสๆ แบบนั้นจะทำได้
ว่าแต่ยัยนั่นพูดเรื่องคลิปงั้นเหรอ... ผมยังไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น
ผมไม่มีเวลามานั่งสืบหรือตรวจสอบเรื่องที่เหมยอ้างเพราะต้องมางานวันเกิดเพื่อน แค่นี้ก็โดนยัยน้ำอิงส่งข้อความมาจิกเรียกจนอ่านแทบไม่ทัน โทรมาผมก็ไม่รับเพราะขับรถอยู่
ผมลงจากรถก่อนจะนึกได้ว่าลืมของขวัญไว้ในรถคันอีกคัน อ่า...น่าโมโหชะมัด
ผมเดินตัวปลิวเข้ามาด้านใน รู้สึกว่าจะเลยเวลาเป่าเค้กไปแล้ว ผมมองหาน้ำอิงพลางทักทายเพื่อนแต่ละคนที่กำลังโยกหัวไปตามจังหวะเพลงมันๆ
“ไงคลื่น นึกว่ามึงจะไม่มาแล้ว”
เพื่อนสมัยม.ปลายเอ่ยทักเมื่อเห็นผมเดินผ่าน
“เออ น้ำอิงอยู่ไหน”
“เมื่อกี้ก็อยู่แถวนี้นะ ...อ้อนั่นไง ออกไปรับแฟนมาพอดี”
ผมมองตามสายตาหมอนั่นไปที่ประตูทางเข้า ยัยน้ำอิงกำลังควงแขนแฟนมาทางนี้พอดีก่อนเหลือบเห็นผมแต่ผมชิงทักขึ้นซะก่อน
“ไงน้ำอิง สุขสันต์วันเกิด”
“อ้าวคลื่น มาเมื่อไหร่อะ”
“เพิ่งถึง ลืมของขวัญไว้บนรถว่ะ ไว้คราวหลังจะเอามาให้”
“ของขวัญเหรอ ไม่ต้องหรอกเพราะฉันได้จากนายแล้วล่ะ”
น้ำอิงกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ ระหว่างนั้นก็อิงศีรษะซบไหล่แฟนตัวเองเหมือนจะอวดอะไรสักอย่าง ผมมองอย่างไม่เข้าใจแม้แต่แฟนยัยนั่นก็ทำหน้างงๆ เหมือนกัน
“เดี๋ยวพี่แทนไปรออิงที่โต๊ะก่อนนะ อิงคุยกับเพื่อนแป๊บ”
“อืม”
ผมมองตามหมอนั่นไปครู่หนึ่งก่อนดึงสายตากลับมาที่น้ำอิง
“ฉันให้ของขวัญเธอตอนไหน”
“นี่ยังไม่รู้ตัวเหรอ” น้ำอิงยิ้มเบาๆ
“อะไร?”
“คลิปในโทรศัพท์นายไง”
“ว่าไงนะ”
- Writer
