Chapter twenty six
AYEN’S POV’S
Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa makarating kami sa bahay, paunti unting pumapatak ang mga luha ko mula pa kanina, yung puso ko, parang namamanhid sa sobrang sakit ng nadarama nito
Pumasok na agad sya sa loob, at ganun din ako, may gusto akong klaruhin kay Bench, marami akong gustong tanungin sa kanya, alam kong may alam sya tungkol dito
“matagal mo na bang alam?” mahina kong tanong, pero hindi sya umimik
Patuloy parin ang patak ng mga luha ko, namamaga na ang mga mata ko, gusto ko pang umiyak pero hindi ko mailabas, masikip sa dibdib, nahihirapan akong pigilan ang mga luha ko.
Nahihiya akong ipakita sa kanya na mahina ako, ayokong makita nila ang totoong ako, ayokong ibalik yung dating ako.
Lumingon si Bench sa akin, nakayuko lang ako, naghahal
