Chapter thirty two
AYEN’S POV’S
Nasa taxi ako ngayon, tuliro parin, pauwi na ako sa bahay namin ni Bench, ngayong alam ko na lahat ng rason, lahat nang katotohanan lahat ng dahilan, nawala lahat ng galit ko sa kanya.
Pero bakit parang nalilito ang isispan ko ngayon?
Dahil ba sa mga sinabi at mga tanong niyang…
***FLASHBACK***
“susunduin kita bukas”
“wag na”
“san mo gustong pumunta”
“wag na”
“alam mo ba, namimiss ka na ni Kat kat” tinutukoy niya yung pinsan niyang 3 years old
“paki sabi miss ko na rin sya”
“pwede ba kitang imbitahin sa bahay?”
“busy ako”
“gusto kang makita nila lola at mama”
“paki sabi next time na lang”
“kelan? Ammpp. Pwede bang bukas? O sa susunod na araw? O kaya, sa lingo”
“Tristan!” napatigil sya sa pagsasalita ,naglalakad kami ngayon palabas ng gate “
