32
พายุที่โหมกระหน่ำ
(มีภาพประกอบ)
(END : พิมพ์ตะวัน)
"พี่เพอร์คะ...นี่มันอะไรกัน" พริ้งพราวหันไปถามทางเพอร์ซุสอีกครั้ง
"แสดงต่อสิเบบี๋" เพอร์ซุสยักคิ้วตอบอย่างยิ้ม ๆ และยืนสูบบุหรี่มองพิมพ์ตะวันกับพริ้งพราวทะเลาะกันด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เขาบรรจงหมุนเปิดเหล้าและเทใส่แก้วอย่างใจเย็น ขณะที่สายตาก็จ้องมองดูหญิงสาวตรงหน้าถกเถียงกัน เหมือนกับฉากหนึ่งในละครหลังข่าวเรื่องหนึ่ง
"ฉันถามว่าคนที่เอารูปของฉันไปทำเรื่องอุบาทว์ชาติชั่วนั่น ใช่แกจริง ๆ ใช่ไหม" ร่างบางที่เปียกปอนเดินตรงเข้ากระชากคอพริ้งพราวมาถามด้วยเสียงที่สั่นเครือ
ในตอนนี้เธอทั้งเจ็บทั้งแค้น ทั้งจุกในอกอย่างไม่รู้เลยว่าเธอควรจะดุ จะด่า จะว่าคนตรงหน้าด้วยคำพูดใด
"เออ...ใช่!" พริ้งพราวเงยหน้าขึ้นมองพี่สาวตัวเองพร้อมกับตอบกลับด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย
"แล้วจะทำไม" พริ้งถามกลับอย่างไม่ได้มีความสะทกสะท้านใด ๆ เลยแม้แต่นิด
"ทำแบบนี้ทำไม ท
