26 (( Lonely_pimtawan ))

1894 Words

26 (( Lonely_pimtawan )) "เสือก!" พิมพ์ตะวันตอบกลับไปเพียงแค่นั้น "…หึ ๆ " ร่างสูงหลุดยิ้มออกมาเหมือนชอบใจเวลาที่ถูกเธอด่าซ้ำ ๆ "นายเนี่ย...ไปเช็กสมองดูบ้างก็ดีนะ พิมพ์หันไปมองทางเพอร์ซุส‌อ‍ย่างประหลาดใจ เพราะทุกครั้งที่โดนเธอด่าหมอนี่จะยืนยิ้มหน้าระรื่น อย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย "โรคจิตรึไง...ชอบโดนด่า" เธอพึมพำเบา ๆ พร้อมกับกระแทกประตูรถปิดใส่หน้าของเขาอย่างเต็มแรง "ก็อาจจะ..." เขายังคงยืนยิ้มหน้าระรื่นพร้อมกับโบกมือให้กับฉัน "นี่อย่าขับเร็วล่ะ ถ้าฉันตามไม่ทัน เธอก็อดได้รถไปนะ" เพอร์ซุสตะโกนบอกก่อนจะเดินตรงไปที่รถของเขาที่จอดอยู่ตรงกันข้ามกับเธอในตอนนี้ บนรถ หลังจากขับรถออกมาได้สักพักใหญ่ ๆ พอที่ทั้งสองคนจะใจเย็นขึ้นมาได้บ้างแล้ว พิมพ์ตะวันจึงตัดสินใจหันไปถามคนที่นั่งข้าง ๆ ด้วยเหตุและผล "สรุปว่าทะเลาะอะไรกับคุณพ่อมา" คนเป็นพี่หันไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง "ก็เรื่องเดิม ๆ น่ะ"

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD