ตอนที่ 2
1036 Words
“ที่นี่มีวิวสวยๆ เยอะมาก… ทั้งน้ำตกทั้งทุ่งดอกไม้ อยากเห็นไหมคะเดี๋ยวลุงจะพาไปดู”
เรวัฒน์รีบบอก
“อยากสิคะ… คุณลุงจะพาไปใช่ไหมคะ”
น้ำเสียงของสาวน้อยมีความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
“ใช่จ้ะ… ลุงจะพาไปดู แต่ลุงขอตัวอาบน้ำก่อนนะจ๊ะ… ถ้าไปในสภาพนี้เดี๋ยวหนูเหม็นเหงื่อลุงแย่”
“ยังไม่ต้องอาบน้ำหรอกค่ะคุณลุง… ไหนๆ ก็กำลังจะไปเที่ยวน้ำตก เราไปเล่นน้ำตกกันนะคะ”
หญิงสาวรีบออกความเห็น
“เอางั้นนะ… ”
น่าแปลกที่คำพูดของหล่อนทำให้เรวัฒน์รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างประหลาด เมื่อนึกถึงตอนที่เขากับหล่อนจะต้องลงแหวกว่ายเล่นน้ำตกกันสองต่อสอง
“ค่ะ… ไปเลยนะคะ”
หญิงสาวตอบอย่างไม่ลังเล
ในเวลาต่อมา
“งั้นไปเลยนะครับ... ชักช้าเดี๋ยวมืด”
เรวัฒน์กล่าว ดวงตะวันสีแดงกลมโตกำลังคล้อยต่ำลงทุกขณะ
ร่างสูงใหญ่ก้าวขึ้นมานั่งในตำแหน่งคนขับของรถกอล์ฟคันเล็ก ที่ต้องเลือกใช้รถกอล์ฟก็เพราะว่าสะดวกที่จะวิ่งเข้าไปตามเส้นทางที่เป็นถนนดินสายเล็กๆ รถใหญ่ไม่สามารถเข้าไปถึงจุดที่สวยที่สุดของน้ำตก
“เกาะแขนลุงนะคะ… ”
หนุ่มใหญ่ยื่นแขนข้างหนึ่งออกมาให้หญิงสาวอายุรุ่นราวคราวลูกเกาะ ปุยฝ้ายชอบที่เรวัฒน์ใช้คำว่า ‘นะคะ’ เพราะว่ามันให้ความรู้สึกอบอุ่น ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดี
“ค่ะ... ”
สายน้อยยิ้มในหน้า รีบเกาะแขนกำยำ
ไม่รู้สิ… ปุยฝ้ายรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด ในตอนที่ได้สัมผัสท่อนแขนซึ่งเต็มไปด้วยเส้นขนสีดำของเรวัฒน์ มีเส้นเลือดผุดนูนอยู่ใต้ผิวหนัง ความหยาบกร้านของมือช่างสมกับวัยที่ผ่านการใช้ชีวิตในฟาร์มมาอย่างโชกโชน ผู้ชายแบบนี้แหละ ที่ปุยฝ้ายใฝ่ฝันว่าจะเจอสักวันในชีวิตจริง
“เอ่อ... คุณลุงคะ…จะให้ฝ้ายนั่งตรงไหนคะ”
หญิงสาวตกใจ เมื่อเห็นว่าเบาะนั่งทั้งเล็กและแคบ ซึ่งเป็นเพราะว่ารถคันนี้เรวัฒน์ใช้อยู่คนเดียว เขาไม่ชอบเบาะนั่งยาวๆ มันนั่งไม่สบาย จึงสั่งให้ช่างดัดแปลงเป็นเบาะนั่งที่มีพนักพิงเหมือนรถกระบะทั่วไป
“ลุงลืมไป… เอาไงดี”
เรวัฒน์ครุ่นคิด จากนั้นความคิดบางอย่างก็ผุดวาบเข้ามาในหัว
“งั้นนั่งตักลุงก็แล้วกัน… ขืนชักช้ามัวเปลี่ยนรถอีกคันเดี๋ยวจะค่ำเสียก่อนได้เห็นน้ำตก”
“ก็ได้ค่ะ… ”
หญิงสาวค่อยๆ หย่อนสะโพกหล่อนลงบนตัก ทำเอาเรวัฒน์ใจเต้นแรง สองแขนล็อคร่างอรชรของหล่อนไว้ตรงกลาง
ขณะกำลังขับรถ ให้ตายเถอะ! จิตใจของเรวัฒน์แทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เป็นเพราะว่ากลีบก้นกลมกลึงของปุยฝ้ายกำลังเบียดคลึงอยู่กับความเป็นชายของเขา ทำเอาเรวัฒน์ใจเต้นระทึก รู้สึกมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอย่างห้ามไม่ไหว กระทั่งรถแล่นมาถึงเนินดินขรุขระ ความหื่นจึงเผยออกมาจนได้
“อุ๊… อุ๊ย... คุณลุง”
หญิงสาวตกใจ ความเป็นชายของเรวัฒน์พองขยายจนรู้สึกได้ หล่อนขยับก้น ก้มลงมองสิ่งที่ตัวเองกำลังนั่งทับแล้วยกมือขึ้นปิดปาก ตอนนี้รู้แล้วอะไรบางอย่างที่มีลักษณะเป็นดุ้นแข็ง เสียดสีอยู่ระหว่างกลีบก้นของหล่อนนั้นคืออะไร?
“เอ่อ… ลุง… ”
เรวัฒน์อึกอัก นึกตำหนิตัวเองที่ไม่อาจเก็บอาการ ปล่อยให้อารมณ์เพศพลุ่งพล่านจนโชว์หลักฐานให้เห็น
“คือ… ”
จะแก้ตัวยังไงดี เขาพยายามพยายามตั้งสติ ข่มอารมณ์ความรู้สึกแบบที่ผู้ชายมีต่อผู้หญิง หากไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะห้ามตัวเองไม่ให้มีความรู้สึกกับสาวน้อยคนนี้ ด้วยเขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ใช่อิฐใช่หิน เรวัฒน์รู้ดีกว่าใครว่าตัวเองยังมีความต้องการทางเพศอยู่เต็มเปี่ยม และนับวันยิ่งมากขึ้น
คนหื่น… ยังไงก็หื่นอยู่วันยังค่ำ เรวัฒน์เป็นผู้ชายที่มีความต้องการทางเพศสูงมาแต่ไหนแต่ไร แม้เขาจะเพลาความเจ้าชู้ลงมากเมื่ออายุมากขึ้น แต่การได้มาเจอกับสาวน้อยแสนสวยคนนี้ก็เหมือนกับการที่เอาน้ำมันมาวางใกล้ไฟ หล่อนทำให้ความต้องการของเขาคุกรุ่นขึ้นมารุนแรง
เรวัฒน์เห็นผู้หญิงมาก็มาก แต่ก็ไม่เคยมีความรู้สึกทางเพศรุนแรงกับใครเหมือนอย่างที่เกิดขึ้นกับลูกสาวเพื่อนคนนี้
“ลุงขอโทษนะครับ”
เรวัฒน์รู้สึกผิด
“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ... คุณลุงไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย… มันเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะหนูเข้าใจ”
หญิงสาวกล่าว ประโยคที่ได้ยินทำเอาหนุ่มใหญ่อย่างเรวัฒน์ใจชื้นขึ้นมาทันที เหตุการณ์เมื่อครู่เกือบทำให้เขาต้องมาเสียคนตอนแก่
“เดี๋ยวหนูนั่งข้างๆ ก็ได้ค่ะ”
หญิงสาวเหลือบมองที่ว่างเล็กๆ ด้านข้าง แม้ไม่กว้างนักหากก็พอเพียงสำหรับคนตัวเล็ก
ทว่าปุยฝ้ายหย่อนสะโพกลงนั่งได้เพียงเสี้ยวอึดใจสั้นๆ ก็มีอันต้องกรีดร้องออกมา
“ว้ายยยย… ”
“หนูฝ้าย… เป็นอะไรครับ”
“แมงมุมค่ะคุณลุง… ”
ปุยฝ้ายสลัดชายกระโปรง เรวัฒน์เหลือบไปเห็นแมงมุมตัวหนึ่งกำลังไต่หนีไปทางเบาะด้านหลัง
“อู้ว… เป็นแมงมุมพิษหรือเปล่าก็ไม่รู้? ถ้าเป็นไอ้ตัวสีน้ำตาลขายาวๆ นั่นอันตรายนัก มันชอบเข้าตรงนั้นของผู้หญิง”
“ใช่ค่ะ ตัวสีน้ำตาลขายาวๆ อุ๊ย… มันหายไปไหนแล้วไม่รู้”
หญิงสาวสลัดชายกระโปรงไปมา
“ลุงคิดว่ามันน่าจะเข้าไปข้างในแล้วนะ”
“ว้าย… จริงหรือคะคุณลุง”
“จริงสิ… ไอ้ตัวนี้มันชอบเข้าตรงนั้นของผู้หญิง”
“ฮือๆ… หนูกลัว… มันคือแมงมุมอะไรคะคุณลุง”
เสียงของสาวน้อยสั่นเครือด้วยความกลัว
“แมงมุม… เอ่อ… มันคือแมงมุมขยุ้มหัวใจ”
หนุ่มใหญ่สายหื่นรีบสร้างนิทานหลอกเด็ก
“ชื่อแปลกๆ นะคะ”
“ชื่อแบบนี้แหละพิษแรงนัก ไม่ต้องกลัวนะคะ… เดี๋ยวลุงช่วยดูให้”
- Writer
