One Night Stand

มันคือครั้งแรกของนายหรอ?

เช้าวันต่อมา

-วิสกี้-

"ฮื่อออออออออแงงงงงงงงฮื่อออออ"

"อื้ออออ"ฉันเอามือปิดหูทั้งๆที่ตายังคงปิดอยู่คนจะหลับจะนอนใครมันมาร้องโหยหวนแถวนี้วะ!

"แงงงงงงงงงT^T"ยังไม่หยุดอีก...เห้ย!รึว่าเสียงผีว่ะ ไม่นะฉันกลัวผีงื้ออออ!

"ฮึกฮึกแงงงงงฮื่อออออสู๊ดดดดฮื่ออออ"-.-แต่ฉันว่าไม่ใช่เสียงผีแล้วล่ะถ้าจะมีเสียงสู๊ดน้ำมูกดังขนาดนี้-.-

ฉันจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะปรับสายตากับแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในม่านสีขาว

ดะ...เดี๋ยว!

ห้องฉันม่านสีชมพูไม่ใช่หรอ...

แล้วนี่....ห้องใครว่ะ!

"ฮื่ออออเธอยัยผู้หญิงใจร้ายแงงงง"เห้ยนั่นเสียงผู้ชายที่ไหนว่ะฉันรีบหันไปตามเสียงร้องก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อมีผู้ชาย(หน้าหล่อ)กำลังนั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่ข้างๆฉัน

สติลูกสติ...

"นะ...นายเป็นใครแล้วฉัน..."ฉันถามผู้ชาย(หน้าหล่อ)ข้างๆก่อนจะเปิดผ้าห่มดูสภาพตัวเองและก็ต้องกุมขมับ

ร่างกายฉันเปลือยเปล่าแถมตรงหว่างขาของฉันยังมีจุดสีแดงๆอยู่บนที่นอนอีก

ให้ตายเหอะยัยวิสกี้!แกทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย!

โอเคๆเราจะไม่โวยวาย...ตั้งสตินะวิสกี้สติอะไรที่เสียแล้วก็ให้มันเสียไปอย่างน้อยฉันก็ยังเสียให้กับผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันไม่ใช่ตาแก่หนังเหี่ยวพุงปริ้นหัวโล้นบ้ากามพวกนั้น

แต่ฉันขอสาบานเลยว่าต่อจากนี้จะไม่กินเหล้าให้ตัวเองเมาไม่รู้เรื่องแบบนี้อีกแล้วฮื่อออออ

"นะ..นายคือว่า.."ฉันมองไปยังผู้ชาย(หน้าหล่อ)ข้างๆก่อนจะพูดขึ้นแต่ยังไม่ทันจบประโยคเขาก็แทรกขึ้นมาซะก่อน

"เธอต้องรับผิดชอบฉัน"คือคำนี้กูต้องพูดไหมวะ

"มันคือครั้งแรกของนายหรอ?"ฉันถามกลับไปแค่ดูจากหน้าตาแล้วก็คงเจนจัดไม่เบา

"กะ...ก็ไม่"หึว่าแล้วเชียวฉันมองหน้าเขาก่อนก้มลงหากระเป๋าตังค์ตัวเองดีนะที่มันหล่นใกล้ๆฉันพอดีฉันเปิดกระเป๋าตังค์ก่อนจะหยิบแบงค์สีม่วงออกมา

"งั้น500พอไหม?"ฉันยื่นไปตรงหน้าเขา

"ค่าอะไร"ผู้ชายคนนั้นมองเงินก่อนจะสบตาฉันและถามขึ้น

"ค่าตัวนายไง"ฉันเลยบอกเขาไปในเมื่อมันไม่ใช่ครั้งแรกของเขาแล้วจะให้ฉันรับผิดชอบอะไร

"เธอ!!..ฉันไม่ได้ขายตัวนะเว้ย!"ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นด้วยความโมโห

"งั้นไม่เอาใช่ไหม?"ฉันถามย้ำ

"ยัยบ้า!เธอต้องร้องโวยวายแล้วให้ฉันรับผิดชอบเธอสิมันคือครั้งแรกของเธอนะเว้ย!"เขาโวยวายฉันกลับแต่ฉันทำหน้าไม่สนใจฉันไม่ต้องการให้ใครมารับผิดชอบเพราะฉันไม่แคร์เรื่องแบบนี้อยู่แล้วดีซะอีกเสียมันให้เขาสะใจชะมัด

ไอ้บิ๊กเหอะถ้าแกรู้ว่าฉันมาได้เสียกับคนอื่นที่ไม่ใช่มันมันจะทำหน้ายังไงวะคงจะโมโหน่าดู

"ฉันไม่ต้องการปล่อยให้เรื่องของเราเป็นแค่ one night"ฉันบอกเขา

"One night!"เขาทำหน้าตกใจก่อนจะพูดออกมา

"อืม"

"นี่เธอจะบะ..."ในขณะที่เขากำลังจะพูดเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นซะก่อน

Rrrrrrr

'พี่วอดก้า'

ฉะ....ฉิบหายแล้วพี่วอดก้าโทรมา!!

"ใครโทรมา"เขาถามฉัน

"ไม่ใช่เรื่องของนาย!"ฉันตอบกลับก่อนจะดึงผ้าห่มมาพันตัวแล้วค่อยๆกระดิ๊บเข้าห้องน้ำไป

ถ้าพี่วอดก้ารู้ว่าฉันเมาจนมาได้เสียกับใครไม่รู้มีหวังงานนี้ฉันได้ตายคาตีนพี่วอดก้าจริงๆแน่ฮื่อออ

"ฮะ...ฮัลโหลค่ะ"เสียงอย่าสั่นได้ม้ายยัยวิสกี้!

(อยู่ไหน!ทำไมเมื่อคืนไม่กลับบ้าน!)ทำไมต้องทำเสียงโหดด้วยง่ากลัวนะเนี่ย

"คือว่ากี้เมามากขับรถกลับไม่ไหวเลยมาขอนอนที่คอนโดยัยวันวานน่ะ"สาธุขอให้พี่วอดก้าเชื่อทีเถอะพรีสสสส~

(วิสกี้...)ฮื่ออออเสียงน่ากลัวเกินไปแล้ว

"จ๋าาาาาา"

(มาพบพี่ที่ร้านเดิมเรามีเรื่องต้องคุยกัน)สรุปแล้วคือกูไม่รอดใช่ไหมT^T

"คือว่าฟังกะ..."

(อีกครึ่งชั่วโมงถ้ายังไม่เห็นว่านั่งอยู่ที่ร้านแกตาย!)

"จะไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะพี่ชายยย:("

และสายก็ถูกตัดไปฉันถอนหายใจแรงๆไม่เคยโกหกพี่วอดก้าได้เลยจริงๆ

หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จดีนะไอ้บ้านั่นไม่ได้ทำรอยไว้มากจะมีแค่ตรงเนินอกที่มีรอยคิสมาร์กแดงๆประปรายส่วนบริเวณน้องสาวฉันก็มีเจ็บๆบ้างแต่ก็ยังพอเดินไหว

แกร้ก

"นึกว่าลื่นล้มหัวฝาดพื้นตายคาห้องน้ำไปแล้วซะอีก"เขาที่อยู่ในชุดลำลองธรรมดาเอ่ยขึ้น

"นั่นปากหรอ"

"ก็ใช่น่ะสิจะลองมาชิมไหมล่ะ"

"กวนตีน"ฉันกรอกตาเบาๆก่อนจะเดินไปเก็บเสื้อผ้าของตัวเองที่มันกระจัดกระจายไปทั่ว

แต่เดี๋ยวถ้าไปด้วยชุดพวกนี้มีหวังโดนพี่วอดก้าด่ายับอีกแน่

"นี่นายขอยืมเสื้อผ้าหน่อยสิ"ฉันหันไปบอกเขาที่กำลังนั่งกดโทรศัพท์ยิกๆ

"อืม...แต่ชิ้นละห้าพันนะ"เขาเงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วตอบฉัน

"ขี้งก!"ฉันด่าเขาแต่เขาทำเพียงแค่ยิ้มและยักไหล่แบบกวนตีน

ถ้าไม่ติดว่าต้องไปหาพี่วอดก้าฉันจะทำการฆ่าไอ้บ้านี่หมกเตียงให้ดู

"เอ้าไม่แต่งตัวล่ะมายืนโชว์ตัวไรตรงนี้...หรืออยากจะสานต่อเรื่องเมื่อคืนจ้ะที่รัก"

"ไอ้บ้า!ไอ้ลามก!อย่าเข้ามานะฉันถีบจริงๆด้วย"ฉันยกขาเตรียมพร้อมเมื่อเห็นเขาค่อยๆขยับเข้ามา

"หวอออกล่ะยัยบ้าเป็นผู้หญิงซะป่าวยัยนี่นิ"ทันทีที่เขาพูดจบฉันก็รีบยกขาลงทันที

ยัยวิสกี้เอ้ยลืมไปเลยว่าไม่ได้ใส่อะไรไว้ข้างใน

"จะใส่ไรก็ใส่ไปเหอะเสื้อของผัวก็เหมือนเสื้อของเมีย:)"

"ไอ้บ้าใครผัวใครเมียพูดดีๆนะ!"

"เอ้าก็คนมันได้เสียกันแล้วไม่เรียกผัวเรียกเมียแล้วจะให้เรียกว่าอะไรล่ะจ้ะเบบี๋"

หึ้ยไอ้บ้านี่มันกวนประสาทฉันเกินไปแล้ว!

"เรียกตีนฉันไงไปตายซะ!"

ปัก!

ร้านอเวย์นิว

ฉันมายังร้านกาแฟที่เป็นร้านประจำของฉันและพี่วอดก้าดีนะมาทันเกือบมาสายเพราะไอ้บ้านั้นนั่นแหละ

หึป่านนี้จะตื่นรึยังก็ไม่รู้โดนลูกเตะฉันเข้าก้านคอจนสลบคาเตียงไปเลอะ

เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับวิสกี้นักเทควันโดสายดำเจ้าของเหรียญทองแห่งการกีฬาระดับชาติ!

"ไง"เสียงเข้มคุ้นหูดังขึ้นฉันเลยหันไปข้างหลังก็พบว่าพี่วอดก้ามาถึงแล้ว

"นั่งค่ะพี่กี้สั่งน้ำให้แล้ว"ฉันยื่นกาแฟดำให้พี่วอดก้าเขารับไปก่อนจะดูดทีสองทีแล้วก็วางลงพร้อมกับมองหน้าฉันนิ่งๆ

"เลิกกับไอ้บิ๊กแล้ว?"พี่วอดก้าถามฉันเสียงนิ่ง

"ค่ะ"ฉันก้มหน้าตอบไปตามความจริง

"เพราะ?"พี่วอดก้าถามฉันอีกครั้ง

"กี้ไม่ให้มันเอา"

ปัง!

เสียงพี่วอดก้าตบโต้ะอย่างแรงจนฉันสะดุ้ง

น่ากลัวเกินไปแล้ววว

"เหอะ...อย่าไปยุ่งกับมันอีกพี่ขอเตือน"

"ค่ะ"

"แล้วนั่น...เสื้อผู้ชาย?"พี่วอดก้าชี้มาที่เสื้อของฉันมันเป็นเสื้อฮู้ดสีดำของอีตาบ้านั่นแหละฉันยืมมาใส่ก่อนอ่อมีรองเท้าผ้าใบสีแดงด้วยก็งงเหมือนกันว่าใส่ได้ยังไง

สงสัยของเด็กไอ้บ้านั่น

"อ๋อเสื้อแฟนยัยวันวานน่ะพี่"รอดมั้ย?

"โกหก...ตอบพี่มาว่าเสื้อใคร!"ไม่รอดสินะแงงง

"คือถ้ากี้บอกพี่...พี่ห้ามด่ากี้นะ"ฉันยกมือขอร้องพี่วอดก้ายังไม่อยากเสียตังค์จ่ายค่าเสียหายของร้านกาแฟในตอนนี้T^T

"...."พี่วอดก้าไม่ตอบและเอาแต่มองฉันด้วยความกดดัน

"คะ....คือว่าเมื่อวานกี้เมามาก.."

"พูดเร็วๆอย่ามัวอ้ำอึ้ง!"ง่ะดุอีกแย้ว

"คือเมื่อวานกี้เมามากแล้วกี้ก็จำอะไรไม่ได้เลยตื่นมาอีกทีกี้ก็นอนอยู่ในห้องผู้ชายที่ไหนไม่รู้พอตื่นมาเขาก็ร้องไห้และบอกให้กี้รับผิดชอบเขาทั้งๆที่เขาเองนั้นแหละที่ต้องรับผิดชอบกี้เพราะเขาเจาะไข่แดงกี้ไปแล้ว!!"

"ว่าไงนะ!!"

ฉะ....ฉิบหายแล้ว!

ยัยบ้า!แกไปบอกเรื่องโดนเจาะไข่แดงทำไมเนี่ย!!

"คะ...คือกี้ล้อเล่นแหะๆ"

"พี่จะไปฆ่ามัน มันอยู่ไหน!ส่วนเราพี่ฆ่าเธอแน่แต่รอให้พี่ฆ่าไอ้เวรนั่นก่อนและเรา!"

"0.0"นะ..น้องทำไม

"คือ!ศพ!ต่อไป!!"

ลาก่อนทุกคนนิยายเราจบแล้วล่ะ