"คุณ...ไม่เคยรู้สึกกับรินบ้างเลยเหรอคะ" อาจจะเพราะอารมณ์น้อยใจหรืออะไรก็ไม่รู้ ที่จู่ๆฉันก็ถามคำถามนี้ออกไป
ฉันแค่อยากจะรู้ว่าเขารู้สึกกับฉันบ้างไหม เพราะฉันรู้สึกกับเขาไปแล้ว รู้สึกทั้งที่เขาทำร้ายร่างกายและจิตใจ
"ฉันไม่ได้รู้สึกกับเธอสักนิด เลิกคิดเข้าข้างตัวเองได้แล้ว" เสียงทุ้มต่ำพูดเอ่ยประโยคนี้ เขาคงไม่รู้สึกกับฉันจริงๆสินะ ที่เขาเคยทำดีมันเป็นแค่เพียงเกม ยอมรับความจริงสักทีเถอะน้ำริน แล้วทำไมน้ำตาของฉันถึงไหลล่ะ
"เลิกรักฉันซะ ยังไงฉันก็ไม่มีวันรักเธอ" เขาดึงมือออกจากมือของฉัน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนเขากำลังจะจากไป "จำไว้ว่าจากนี้เราไม่รู้จักกัน ถ้าเป็นไปได้ไม่เจอกันเลยยิ่งดี" เขาพูดย้ำอีกรอบ ก่อนที่จะก้าวขาเดินไปที่ประตู
"ฉันคบคุณฉันไม่เคยสวมเขาให้คุณฉันมีแค่คุณคนเดียวมาตลอด คุณใจร้ายมากนะที่มาทำให้ฉันรักแล้วก็บอกให้ฉันลืม ฉันมีชีวิตคิดเองได้คุณไม่ต้องมาสั่ง ฉันไม่ใช่หุ่นยนต์ที่ค
