ในห้องนั่งเล่นกลางดึก เฟรย่าในชุดนอนสุดวาบหวิวแสนสั้นแต่สวมทับด้วยเสื้อคลุมสีขาวตัวบาง ปล่อยผมยาวสยายถึงกลางหลัง เธอยืนกอดอกมองบอดี้การ์ดทั้งสี่คนที่นั่งเรียงตัวบนโซฟาตัวยาวด้วยสายตาพิฆาตที่พร้อมจะชำแหละพวกเขา
บอดี้การ์ดทั้งสี่คนในชุดลำลองพร้อมนอนต่างนั่งก้มหน้าอย่างสำนึกผิดโดยเฉพาะโนอาห์ที่วันนี้มีหน้าที่เฝ้าที่ชั้นล่างแต่เขากลับไม่อยู่เฝ้าที่นี่
สาเหตุที่พวกบอดี้การ์ดทั้งสี่คนต้องมานั่งอยู่ที่นี่ในเวลานี้นั่นเป็นเพราะเฟรย่าเธอเดินออกไปตามพวกเขาจากที่บ้านพักคนงานหลังเล็กด้านหลังตึกใหญ่ของคฤหาสน์ หลังจากที่เธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมชุดนอนแต่ด้วยปกติตามนิสัยที่มักจะเรียกตามบอดี้การ์ดมาเล่นกิจกรรมเข้าจังหวะยามค่ำคืน บางครั้งก็เรียกหนึ่งคนบ้าง สองคนบ้างตามแต่อารมณ์ แต่ในวันนี้เธอส่งข้อความหาพวกเขาทั้งสี่คนแต่พวกเขากลับไม่ตอบไม่อ่านข้อความที่เธอแชทส่งไปเลย เธอนั่งรอจนผ่านไปเกือบสิบห้านาทีจน
