ตอนที่5 เดิมพัน
1174 Words
ช่วงเช้าเฟรย่านอนระบมเพราะเหตุการณ์เมื่อคืน เมื่อคืนแม้บอดี้การ์ดทั้งสามจะพาเธอมาส่งถึงห้องนอนแต่พวกเขาไม่ได้กลับออกไปในทันที ใจดีมาเช็ดตัวเพื่อให้เธอนอนสบาย เธอรู้สึกดีมากแต่ก็ดีไม่ทันไรเพราะจู่ๆ จากผ้าชุบน้ำที่เช็ดเนื้อตัวของเธอก็แปรเปลี่ยนเป็นลิ้นสากของผู้ชายทั้งสามคนที่พากันเลียเนื้อตัวของเธอแทน กว่าจะได้หลับจริงๆ ก็ปาไปเกือบเช้าแล้ว
เธอตื่นขึ้นมาตอนบ่ายสองประจวบเหมาะกับฌอนที่เปิดประตูเข้ามาพอดี
"ตื่นแล้วเหรอครับคุณหนู ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าผมจะได้จัดยามาให้"
"ไม่สบายตรงนี้" เธอเปิดผ้าห่มดึงชุดนอนขึ้นแล้วใช้นิ้วชี้ไปที่อวัยวะเพศที่บวมแดงเพราะถูกใช้งานหนักเกินไปพร้อมทำหน้ามุ่ยใส่ฌอน แต่ฌอนกลับทำหน้าเหมือนไม่รู้สึกผิดพร้อมเดินเข้ามาหาที่เตียงก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"แล้วผมต้องทำยังไงดีครับ ถ้าเลียรักษาให้มันจะหายไหม" ฌอนพูดพร้อมเอื้อมมือไปแตะที่ต้นขาของคุณหนูเฟรย่า
"ลิ้นนายเป็นยาวิเศษหรือไงถึงเลียแล้วจะหายน่ะ"
"จะลองดูไหมล่ะครับ"
"ไม่ลอง! ไม่ลองอะไรทั้งนั้นแหละ บวมขนาดนี้ขืนหลวมตัวเชื่อนายมีหวังบวมกว่าเดิมแหงๆ ฉันจะงดเอากับพวกนายจนกว่ามันจะหายบวม!" เฟรย่าย่นหน้าใส่พร้อมกล่าวสิ่งที่ตัวเองจะทำอย่างจริงจังแต่อีกฝ่ายกลับทำหน้าล้อเลียนจนเธอถลึงตาใส่อย่างไม่พอใจ
"เหรอครับ ผมว่าคุณหนูไม่น่าจะทำได้นะ"
"นายดูถูกฉันเหรอฌอน"
"ผมเปล่า ผมแค่พูดตามความจริง"
"ความจริงอะไร!"
"ก็ความจริงที่ว่าคุณหนูน่ะทำตามที่พูดเมื่อกี้ไม่ได้หรอก เพราะคุณหนูเป็นคนที่ขี้เงี่ยน อย่างมากผมให้เลยวันนึงที่คุณหนูจะทนได้"
พอโดนความจริงตีเข้าใส่ก็ทำเฟรย่าสะอึกไปเล็กน้อยแต่ทว่าเธอก็อยากจะท้าทายตัวเองดูเหมือนกัน โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ากำลังจะทรมานตัวเองเปล่าๆ
"งั้นมาเดิมพันกันถ้าฉันเกิดทำได้ขึ้นมาล่ะ นายจะให้อะไรตอบแทน"
"แล้วแต่คุณหนูจะบัญชาเลยครับ แต่ถ้าคุณหนูทำไม่ได้ล่ะครับ ผมจะได้อะไรตอบแทน"
"ฉันจะตามใจนายหนึ่งอาทิตย์โดยไม่บ่น แต่ถ้าฉันเกิดทำได้ขึ้นมาฉันจะลงโทษนาย ทรมานนายไม่ให้เสร็จไม่ให้นายแตกจนกว่าฉันจะพอใจ ตกลงไหม"
"ตกลงครับ หวังว่าคุณหนูจะทำตามที่พูดนะครับ"
.
.
.
.
.
เดิมพันของเธอและฌอนได้เริ่มต้นขึ้นโดยที่ดีแลนและมาร์ชไม่รู้ เฟรย่ายังปวดที่ช่วงล่างเล็กน้อยแต่ดีที่ได้ทายาและกินยาช่วยบรรเทาไปบ้างแล้ว การอยู่ในห้องนอนช่างน่าเบื่อหน่ายสำหรับเธอ จึงเดินลงมาข้างล่างแม้จะเดินลำบากเล็กน้อยก็ตาม
ห้องนั่งเล่นเป็นที่ประจำที่เธอจะมักจะใช้เวลาอยู่ในนี้ ห้องนี้เป็นห้องนั่งเล่นส่วนตัวของเธอดังนั้นการตกแต่งภายในนี้ก็ล้วนแต่งออกมาตามความชอบของเธอ โซฟารูปตัวแอลขนาดใหญ่ที่นั่งกันได้หลายคนจนสามารถนอนได้ถูกเธอนอนเหยียดขาพร้อมจกขนมยี่ห้อโปรดเข้าปากโดยไม่มีบอดี้การ์ดอยู่รอบข้าง
ทีวีขนาดใหญ่ฉายหนังรักโรแมนติกเรื่องดังที่กำลังเข้าสู่ฉากเลิฟซีนอย่างเข้มข้น จากตอนแรกที่เฉยๆ แต่พอดูไปเรื่อยๆ กลับเริ่มมีอารมณ์ไปตามตัวละคร ตามบรรยากาศของเรื่องจนเธอต้องปิดลงทันทีไม่อย่างนั้นเธออาจจะเรียกหาบอดี้การ์ดแล้วสุดท้ายเธอก็จะแพ้พนัน แล้วฌอนจะกลายเป็นผู้ชนะ
อยู่ในนี้ต่อไปมีแต่จะพาเธอหมกมุ่นจึงลากสังขารตัวเองที่ยังระบมช่วงล่างอยู่ให้ออกไปสูดอากาศข้างนอก แต่เหมือนหนีเสือปะจรเข้เพราะเมื่อเดินออกมาเพื่อจะไปเดินเล่นที่สวนกลับต้องมาเจอภาพที่ชวนเสียวชวนน้ำลายสอ
มาร์ชกำลังยืนล้างรถยนต์คันเมื่อคืนที่เธอและพวกเขาใช้เล่นสวาทกัน ท่อนล่างมาร์ชสวมกางเกงขายาวแต่ทำไมท่อนบนถึงเปลือยเปล่าโชว์กล้ามหน้าท้องมาล่อตาล่อใจเธอแบบนี้ และที่สำคัญคือทำไมต้องมาล้างรถเองด้วย! ทั้งๆ ที่ส่งไปล้างก็ได้ไม่จำเป็นต้องมาล้างเองด้วยซ้ำ ปกติก็ส่งไปล้างตลอดไม่เคยเห็นว่าต้องมาล้างเองให้เสียเวลา!
เรื่องนี้มันมีเงื่อนงำ!!
แล้วคำตอบของข้อสงสัยก็เดินทางมาหาเธอจนได้ ฌอนเดินเปลือยท่อนบนไม่ต่างจากมาร์ชเดินมาพร้อมฟองน้ำในมือก่อนจะลงมือช่วยมาร์ชล้างรถ
ทั้งหมดเป็นแผนการของฌอนที่จะทำให้เธอตบะแตก ทนไม่ได้แล้วแพ้ในที่สุด!
เธอเดินก้าวไปหาฌอนอย่างขุ่นเคือง ไปยืนจ้องหน้าใส่ฌอนจนเขาต้องหยุดมือที่กำลังใช้ฟองน้ำถูรถมามองคุณหนูที่กำลังพองขนใส่เขาแทน
"มีอะไรเหรอครับคุณหนู"
น้ำเสียงนิ่งๆ ที่เหมือนไม่รู้เรื่องอะไรยิ่งทำให้เธอยิ่งหน้าบึ้ง
"นายมันขี้โกง! เล่นสกปรก!"
"ผมทำอะไร ผมยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อยนะครับ อย่ามากล่าวหากันสิครับคุณหนู" ฌอนตอบกลับด้วยภายใต้ใบหน้าที่นิ่งๆ แต่ในใจกลับกำลังยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ จะมาว่าเขาขี้โกงได้อย่างไรในเมื่อคุณหนูไม่ได้ตั้งกฏข้อห้ามอะไรสำหรับการเดิมพันครั้งนี้ ดังนั้นเขาจะใช้แผนการอะไรก็ได้ย่อมไม่ผิดสักหน่อย
ฌอนน่ะเจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการและขี้แกล้งยิ่งกว่าดีแลนอีก
เฟรย่าทนไม่ไหวจึงใช้กำปั้นน้อยๆ ของเธอทุบลงไปที่อกของฌอนแต่กลับถูกฌอนรู้ทันคว้าข้อมือของเธอพร้อมดึงเธอให้เข้าไปแนบอกจนสายตาของเธอโฟกัสไปแค่อกเป็นมัดๆ ของเขาอย่างเดียวจนเธอกลืนน้ำลายดังอึก!
ให้ตายเถอะ! จากที่โมโหเมื่อกี้มันหายวับไปอีกแล้ว
"ทนไม่ไหวแล้วเหรอครับคุณหนู เ****นแล้วเหรอ" เขากระซิบบอกที่ข้างหูให้ได้ยินกันสองคน
"ฉันยังทนได้! คอยดูเถอะ ฉันชนะนายแน่!" เฟรย่าขืนตัวออกจากฌอนก่อนจะเดินหนีไป เมินมาร์ชที่เอ่ยชวนคุยอย่างไม่ไยดี
มาร์ชหันไปหาบอดี้การ์ดรุ่นพี่ที่กำลังยืนยกยิ้มที่มุมปากมองตามคุณหนูเฟรย่าที่เดินจากไป
"คุณหนูจะอดทนไปทำไมว่ะพี่ทั้งๆ ที่ดูจะเ****นด้วยซ้ำ" มาร์ชเอ่ยอย่างไม่ค่อยเข้าใจ นอกจากจะไม่เข้าใจคุณหนูที่กำลังอดทนต่อความเงี่ยน ยังไม่เข้าใจที่ฌอนชวนเขามาล้างรถแบบนี้ด้วย
"ไม่พ้นคืนนี้หรอก เดี๋ยวร่านมาให้เย็ดอยู่ดี"
- Writer
