ลิขิตรักนายสุดหื่น

ตอนที่ 8

วันต่อมา….

มารียาก็เดินทางไปสมัครงานตามบริษัทที่เธอหาเอาไว้จนครบแต่เธอก็ไม่ได้ถูกเลือกเลยสักที่ ทำให้เธอนั้นเลือกที่จะมาสมัครงานที่บริษัทของฮัสลานตามที่เขาแนะนำเอาไว้ เพราะตอนนี้เธอไปสมัครมาแล้วทุกที่จนเหลือแค่ที่นี่ที่เดียวแล้ว

“สวัสดีค่ะ ฉันมาสมัครงานน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าต้องไปกรอกเอกสารสมัครงานที่ไหนคะ” มารียาเดินเข้าไปถามพนักงานประชาสัมพันธ์หน้าบริษัทด้วยหน้าตาใสซื่อ

พอพนักงานประชาสัมพันธ์เห็นหน้าของผู้หญิงที่มาถามก็ยิ้มให้ทันที เพราะเธอจำใบหน้าสวยๆของสาวเอเชียคนนี้ได้ทันที เพราะเลขาของท่านประธานได้เอารูปมาให้พวกเธอดูตั้งแต่เช้าแล้วว่าหากผู้หญิงคนนี้มาสมัครงาน ให้พาไปที่ห้องสัมภาษณ์งานของบริษัท

“ไปยื่นเอกสารที่ห้องสัมภาษณ์งานได้เลยค่ะ เอาเอกสารมาครบใช่ไหมคะ” พนักงานเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะผู้หญิงคนนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่

“เอามาครบแล้วค่ะ แล้วห้องสัมภาษณ์งานอยู่ตรงไหนเหรอคะ” มารียาตอบไปก็เอ่ยถามทันที เพราะเธอมาที่นี่ครั้งแรกเธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าห้องสัมภาษณ์อยู่ที่ไหน บริษัทก็ใหญ่โตออกขนาดนี้

“รอสักครู่นะคะ ฉันขอแจ้งทางห้องสัมภาษณ์ก่อน….” พนักงานสาวชาวอาหรับพูดตอบไปก็กดโทรศัพท์แจ้งไปยังใครบางคนทันที

“ค่ะ” มารียาตอบไปสั้นก็ยืนรอด้วยสีหน้านิ่งๆ เพราะไปทุกที่ก็จะเจอความยุ่งยากแบบนี้เหมือนกันๆ หวังว่าเธอจะสัมภาษณ์งานที่นี่ผ่านนะ เพราะที่นี่มันเป็นที่สุดท้ายของวันนี้แล้ว เธอไม่อยากจะกลับไปหาบริษัทที่จะไปสมัครอีก

“เรียบร้อยแล้วค่ะ ตามฉันมาได้เลยค่ะ” พนักงานสาวพูดบอกไปก็ลุกออกจากเคาน์เตอร์ทันที ก่อนจะเดินนำหญิงสาวเอเชียคนนี้ไปที่ลิฟต์แล้วก็ขึ้นไปยังชั้นที่จะสัมภาษณ์ทันที มารียาก็เดินตามด้วยความหวัง…

ด้านอาลีพอประชาสัมพันธ์รายงานเขามาว่าคนที่เขาบอกนั้นได้เข้ามาสมัครงานแล้ว เขาก็สั่งให้ประชาสัมพันธ์พาเธอไปรอที่ห้องสัมภาษณ์ได้เลย แล้วเขาก็เข้ามารายงานเจ้านายของเขาอีกที เพราะไม่รู้ว่าเจ้านายของเขาจะเอายังไงต่อ

“นายครับ เหยื่อติดกับดักแล้วครับ นายจะให้ผมทำยังไงต่อครับ” อาลีเอ่ยบอกไปแล้วก็รอดูท่าทางของเจ้านายว่าจะว่ายังไง

“เอาข้อสอบนี่ไปให้ผู้หญิงคนนั้นทำ ถ้าเสร็จแล้วให้เอาขึ้นมาให้ฉันที่นี่…อ่อ แล้วเอาภาพกล้องวงจรปิดในห้องสัมภาษณ์ขึ้นจอทีวีให้ฉันดูด้วย ฉันต้องการเห็นตลอดการทำข้อสอบของผู้หญิงคนนี้ ฉันต้องต้องการฟังเสียงด้วยนะ…” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขาอยากจะรู้ว่าเธอได้เห็นข้อสอบที่เขาเตรียมเอาไว้ให้เธอแล้วเธอจะทำหน้ายังไง

“ได้ครับนาย…ผมจะจัดการให้เรียบร้อยครับ รอสักครู่นะครับ” อาลีพูดบอกไปก็เดินไปที่จอทีวีภายในห้องของฮัสลาน

แล้วเขาก็กดเปิดทีวีพร้อมกับเชื่อมสัญญาณกับกล้องวงจรปิดแล้วใช้รหัสผ่านพิเศษเพื่อขอดูภาพกล้องวงจรปิดทั่วบริษัทได้ แล้วเขาก็เลือกห้องสัมภาษณ์ทันที และตอนนี้พนักงานประชาสัมพันธ์ก็พาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาพอดี อาลีก็เร่งเสียงให้ดังขึ้น เพื่อให้เจ้านายของเขาได้ยินเสียงอย่างชัดเจน

“โอเค นายเอาข้อสอบไปให้มารียาทำได้แล้วไป..” ฮัสลานพูดบอกไปก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวีเพื่อดูแม่สาวน้อยที่เขาจะเอามาเป็นแม่พันธ์ทำลูกให้กับเขา

จากนั้นอาลีก็เดินออกไปพร้อมเอกสารข้อสอบของฮัสลาน ผ่านไปประมาณห้านาทีพออาลีเอาข้อสอบไปให้ประชาสัมพันธ์ด้านนอก แล้วพนักงานสาวประชาสัมพันธ์ก็เดินเอาเข้าไปให้มารียาอีกทีเพราะมารียาเคยเห็นหน้าของอาลีแล้ว และเธอจะต้องทำได้แน่ทำให้อาลีนั้นต้องใช้สาวประชาสัมพันธ์แทน

“นี่เป็นข้อสอบของทางบริษัทที่คุณจะต้องกรอกค่ะ ถ้าคุณผ่านเกณฑ์มาตรฐานของที่นี่ ทางบริษัทจะพิจารณาตำแหน่งที่เหมาะสมให้กับคุณค่ะ ให้เวลายี่สิบนาทีนะคะ อ่านทำความเข้าใจและตอบอย่างมีสตินะคะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ ถ้าเสร็จแล้วให้เอาออกไปให้ฉันข้างนอกนะคะ” ประชาสัมพันธ์สาวพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้ เพราะทุกคนที่จะเข้ามาทำงานที่นี่ล้วนต้องทำข้อความของทางบริษัททั้งนั้น โดยที่เธอไม่รู้ว่าข้อสอบนั้นมันแตกต่างจากพวกเธอ ฃ

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” มารียาพูดบอกไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะรับเอกสารมา แล้วเธอก็เอาประกาของเธอขึ้นมา แล้วก็เริ่มอ่านหน้าแรกเพื่อทำความเข้าใจทันที และมันก็เป็นกฎต่างๆของบริษัทซึ่งเธอก็พอจะเข้าใจแล้ว จากนั้นเธอก็พลิกกระดาษไปหน้าต่อไปแล้วก็เริ่มทำข้อสอบทันที

ฮัสลานก็มองภาพมารียาตั้งใจอ่านกระดาษข้อสอบของเขาแล้วเขาก็ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะเขาล่ะอยากจะรู้จริงๆว่าเธอจะตอบข้อสอบที่เขาใส่ลงไปยังไง

“หึ…หวังว่าคุณจะไม่ทำให้ผมต้องผิดหวังนะมารียา…” ฮัสลานพูดออกไปก็ยิ้มออกไป ก่อนจะนั่งดูเธอทำหน้าขมวดคิ้วขึ้นมา มันก็ทำให้เขายิ้ม เพราะเธอคงจะได้อ่านข้อสอบแล้วล่ะ

“นี่มันข้อสอบอะไรเนี่ย…ทำไมมันถามแปลกๆอ่ะ” มารียาพูดออกไปแล้วก็เอามือเกาผมของตัวเองแบบงงๆ เพราะข้อแรกก็เล่นเอาเธองงเลย

“มีอะไรครั้งแรกตอนอายุเท่าไหร่เนี่ยนะ มันเกี่ยวอะไรกับการสมัครงานเนี่ย หรือที่นี่เขาเคร่งเรื่องทำนองนั้น เฮ้อ…” มารียาอ่านคำถามไปก็พูดออกไปด้วยความสงสัย เพราะที่นี่ก็ค่อนข้างจะเคร่งเรื่องหญิงๆชายๆ บริษัทก็คงจะถามไปงั้นๆล่ะมั้ง มารียาคิดไปก็เขียนคำตอบลงไปทันที

“ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์…” มารียาเขียนตอบไปแล้วก็อ่านข้อต่อไปแบบเงียบๆ

“เคยออรัลเซ็กส์ให้คู่รักหรือไม่…อะไรเนี่ย…ถามเจาะลึกขนาดนี้เชียวเหรอ…นี่ข้อสอบสมัครงานหรือข้อสอบเพศศึกษาเนี่ย” มารียาพูดบ่นไปก็เขียนคำตอบลงไปว่าเธอไม่เคยทำมาก่อนลงไป

ด้านฮัสลานที่นั่งดูเธออยู่ก็หัวเราะออกมาเพราะเขาได้ยินเธอบ่นแบบนั้นก็อดขำไม่ได้ เพราะไม่ใครได้ทำข้อสอบแบบนี้เลยนอกจากเธอ เธอควรจะรู้สึกโชคดีสิ

“เคยช่วยตัวเองหรือไม่…บ้า…ใครที่ไหนจะไม่เคยช่วยตัวเองล่ะ นี่มันคำถามบ้าอะไรเนี่ย” มารียาพูดไปก็เอามือเกาหัวอย่างงงๆ เพราะยิ่งอ่านไปคำถามก็ยิ่งลึกไปเรื่อยๆ เธอไม่เห็นจะมีอะไรเกี่ยวกับงานเลย

“เคยมีเพศสัมพันธ์แบบเซ็กส์หมู่หรือไม่….เคยทำศัลยกรรมร่างกายมาหรือไม่…เคยมีลูกมาหรือไม่…” มารียาอ่านแล้วก็ตอบว่าไม่แทบทุกคำถามจนจบ ก่อนจะเอาข้อสอบออกไปส่งให้พนักงานด้านหน้าแล้วเธอก็มานั่งรอในห้องสัมภาษณ์ต่อ

ส่วนฮัสลานที่นั่งดูเธอทำข้อสอบอย่างเพลิดเพลินนั้นก็อมยิ้มออกมาอย่างชอบใจในความน่ารักของเธอ จนเขานั้นอยากจะรู้คำตอบในข้อสอบที่เธอนั้นตอบขึ้นมาทันทีเลย ทำให้เขานั้นเลือกที่จะลงไปหาเธอที่ห้องสัมภาษณ์

“อ่าวนายลงมาเองเลยเหรอครับ ผมกำลังจะเอาข้อสอบขึ้นไปให้พอดีเลย” อาลีพูดออกไปเมื่อเจ้านายของเขาลงมาที่นี่ด้วยตัวเอง

“ฉันจะสัมภาษณ์งานเขาเอง เอาข้อสอบมา ฉันจะเข้าไปสัมภาษณ์เขาต่อ” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วก็เอาเอกสารข้อสอบของเธอมาทันที เพราะเขาอยากจะรู้ว่าตอนเขาถามเธอแล้วเธอจะทำหน้ายังไง

“ครับนาย เชิญเลยครับ” อาลีบอกไปก็เปิดประตูให้เจ้านายของเขาเข้าไปในห้องสัมภาษณ์ แล้วเขากับพนักงานประชาสัมพันธ์ก็นั่งรออยู่ด้านนอก แล้วเขาก็หันไปกำชับกับพนักงานคนนี้ไม่ให้พูดเรื่องนี้ออกไป

“คุณฮัสลาน คุณเข้ามาทำไมคะ” มารียาหันไปมองแล้วเห็นเขาก็รีบเอ่ยถามออกไปทันที ก่อนจะมองเขาที่เข้ามาในชุดสูทแบบหล่อเหลา เพราะหน้าแขกๆของเขาเวลาแต่งตัวแบบนี้แล้วก็ดูดีราวกับนายแบบในหนังสือนิตยสารเลย

“ก็มาสัมภาษณ์งานคุณไง มีอะไรน่าตกใจเหรอคุณ ” ฮัสลานแกล้งพูดออกไปแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะเดินไปนั่งตรงโต๊ะตรงหน้าเธอ

“เปล่าค่ะ ฉันแค่ไม่คิดว่าคุณจะมาเป็นคนสัมภาษณ์น่ะค่ะ” มารียาตอบไปเพราะเท่าที่เธอรู้มาจากพี่สาวคือฮัสลานนั้นเป็นมหาเศรษฐีที่รวยยิ่งกว่าจาซุสเสียอีก แต่ทำไมเขาถึงได้มาสัมภาษณ์พนักงานที่จะเข้าทำงานที่บริษัทด้วย ทั้งที่มันไม่จำเป็นเลยสักนิด

“ปกติผมก็ไม่ได้สัมภาษณ์หรอก แต่เผอิญว่าตำแหน่งที่ผมหาอยู่เนี่ยมันสำคัญกับผมมาก ผมเลยต้องมาสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง ทีแรกผมก็นึกว่าจะไม่มีใครมาสมัครทำงานนี้แล้วนะเนี่ย ไม่คิดเลยว่าคุณจะมาสมัครทำงานนี้กับผม…” ฮัสลานแกล้งพูดออกไปเพราะเขาจะทำให้เธอนั้นเข้าใจผิดแบบเนียนๆโดยที่เขานั้นจะได้ไม่ต้องโดนเธอมองว่าไม่ดี

“ฉันก็งงค่ะ ที่บริษัทใหญ่ขนาดนี้ไม่มีใครมาสมัครงานเลย เห็นมีแค่ฉันคนเดียวเนี่ย แถมคำถามในข้อสอบก็แปลกมากด้วย…” มารียาพูดตอบไปด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เพราะบริษัทใหญ่แบบนี้คนก็ต้องอยากจะเข้ามาทำงานสิ แต่นี่กลับมีแค่เธอคนเดียว เธอก็งงเลยน่ะสิ ไหนจะข้อสอบพิลึกๆนั่นอีก

“หึๆ…มันก็เป็นคำถามเกี่ยวกับงานของผมนั่นแหละ ไหนดูสิว่าคุณตอบอะไรบ้าง…” ฮัสลานก็เปิดอ่านคำตอบของข้อสอบที่เขาให้เธอทำทันที

ส่วนมารียาก็ทำหน้าขมวดคิ้วแล้วครุ่นคิดกับคำพูดของเขาที่มันทำให้เธอนั้นงงอยู่หน่อยว่างานของเขานี่มันงานอะไรกันแน่

“นี่คุณยังไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนงั้นเหรอ..แต่คุณอายุยี่สิบเจ็ดแล้วนะ คุณไม่เคยจริงๆเหรอ…” ฮัสลานเห็นคำตอบข้อแรกของเธอก็แปลกใจจนต้องเอ่ยถามเธอทันที เพราะถ้าใช่เธอก็ยิ่งเหมาะกับการที่จะเป็นแม่พันธ์ของเขา

“ค่ะ…ฉันยังไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนจริงๆค่ะ…” มารียาตอบไปแบบตรงๆแล้วก็แอบเขินอายอยู่ไม่น้อยเลย แต่ถ้ามันเกี่ยวกับการสัมภาษณ์งานเธอก็ต้องตอบไปตามตรง

“ออรัลเซ็กส์ก็ไม่เคยทำ?...” ฮัสลานทำไปด้วยสีหน้าอยากรู้ เพราะเธออายุตั้งสี่สิบเจ็ดแล้วนะ เธอก็ต้องเคยทำมาบ้างสิถึงจะยังไม่เคยทำเรื่องอย่างว่ามาก่อนก็เถอะ

“ก็อย่างที่ฉันตอบไปนั่นแหละค่ะว่าไม่เคย…แต่ฉันขอถามคุณหน่อยได้ไหมคะว่าเรื่องพวกนี้มันเกี่ยวอะไรกับการสมัครงานทำงานที่นี่ด้วยล่ะคะ ที่อื่นเขาไม่เห็นถามเจาะลึกแบบนี้เลย” มารียาตอบไปแล้วก็เอ่ยถามเขาไปอย่างอยากรู้ว่าทำไมที่นี่ถึงได้ถามเจาะลึกอย่างนี้

“ก็ผมรับสมัครผู้หญิงมาอุ้มท้องลูกของผมนิคุณ ผมก็ต้องรู้สิว่าผู้หญิงคนนั้นผ่านอะไรมาบ้าง…ถ้าไม่เตาะลึกแล้วผมจะเลือกได้ยังไงล่ะว่าใครเหมาะสมที่จะรับงานนี้น่ะ” ฮัสลานพูดบอกไปแบบเนียนๆให้เธอรู้ว่าเขากำลังหาแม่พันธ์มาอุ้มท้องลูกของเขาอยู่ แล้วเขาก็รอดูท่าทีของมารียาทันทีว่าเธอจะทำยังไง

“อะไรนะคะ นี่คุณรับสมัครคนอุ้มท้องลูกของคุณเหรอคะ” มารียาได้ยินเขาพูดแบบนั้นก็ทำหน้าตกใจทันที ก่อนจะรีบถามย้ำเขาออกไป

“ใช่…ไม่งั้นผมจะถามคำถามแบบนี้ไหมล่ะ…นี่คุณไม่รู้เหรอว่าตัวเองมาสมัครงานอะไรน่ะ” ฮัสลานแกล้งถามออกไปแบบไม่รู้เรื่องทั้งๆที่เขาน่ะวางแผนมาตั้งแต่แรกแล้ว และแผนนี้มันก็ดีกว่าไปถามเธอแบบตรงๆ อย่างน้อยถ้าเธอปฎิเสธเขา เขาก็ยังหาทางอื่นตะล่อมเธอได้อีก

“ไม่ค่ะ ถ้าฉันรู้ฉันก็คงไม่มาสมัครหรอกค่ะ ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้จะมาสมัครทำงานแบบนี้ ฉันคงจะเข้าใจอะไรผิดไปน่ะค่ะ ฉันก็นึกว่าคุณจะรับสมัครพนักงานที่บริษัทน่ะค่ะ” รียาพูดบอกไปแล้วส่ายหน้าทันที เพราะงานนี้ใครจะทำก็ทำเถอะ เธอไม่เอาด้วยหรอก

“ผมก็เปิดรับสมัครพนักงานที่บริษัทเหมือนกัน สงสัยว่าพนักงานข้างนอกจะเข้าใจผิดเลยพาคุณมาสมัครงานนี้ล่ะมั้ง ไม่เป็นไร งั้นคุณก็ไปสมัครตำแหน่งผู้ชายเลขาของผมก็ได้ เพราะตอนนี้ผมกำลังหาคนมาช่วยงานเลขาของผมอยู่ คุณสามารถเอาประวัติให้กับเลขาของผมได้เลย เขาจะเป็นคนพิจารณารับผู้ช่วยของเขาเอง…” ฮัสลานพูดบอกไปตามแผนของเขา เพราะเขาคิดเอาไว้แล้วว่าถ้าเธอไม่รับทำงานนี้เขาก็จะหาทางให้เธอใกล้ชิดกับเขา

“อ่อค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้คุณต้องเสียเวลามาสัมภาษณ์ฉัน หวังว่าคุณจะได้คนมาอุ้มท้องลูกของคุณไวๆนะคะ” มารียาพูดออกไปแบบขอโทษเขา ก่อนจะอวยพรให้เขานั้นสมหวังไวๆ

“ผมก็หวังว่าอย่างนั้นแหละ ไหนๆคุณก็มาแล้ว งั้นเราไปทานอาหารเย็นกันหน่อยไหม ผมเลี้ยงคุณเอง ถือว่าเป็นการขอโทษที่พนักงานของผมพาคุณมาสมัครงานผิดด้วย…ไปกันเถอะครับ…” ฮัสลานพูดบอกไปก็ลุกขึ้นทันที ก่อนจะชวนเธอไปพร้อมกับอ้างเหตผลร้อยแปด ก่อนจะเดินนำลิ่วออกไปโดยไม่ให้เธอปฏิเสธเขาได้

“อะไรของเขาเนี่ย….เรายังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะ…” มารียาก็พูดภาษาไทยบ่นออกมาแล้วก็มองตามเขาด้วยสีหน้าหนักใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วเธอก็เดินตามเขาออกไป

“อาลี เรียกรถมาหน่อย ฉันจะพามารียาไปทานอาหารเย็นที่หอคอยเคาะลีฟะฮ์ จัดการจองโต๊ะอาหารให้ฉันด้วย” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วขยิบตาให้กับลูกน้องหนุ่มๆ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเขาให้อาลีไปจัดการมาตั้งแต่ที่เขาวางแผนเมื่อวานแล้ว

“อ่อ ครับนาย งั้นลงไปรอขึ้นรถข้างล่างได้เลยครับ” อาลีพูดไปก็ยิ้มให้เจ้านายของเขา ก่อนจะกดโทรศัพท์เรียกคนขับรถประจำตัวของฮัสลานมารับเขาทันที

“เดี๋ยวค่ะคุณฮัสลาน คือฉันยังไม่ได้ตกลงที่จะไปเลยนะคะ” มารียาเดินตามมาพูดกับเขาไป เพราะเธอยังไม่ได้ตกลงเลยเขาก็สั่งลูกน้องของเขาไปแล้ว

“ขอโทษทีครับ พอดีปกติถ้าคนที่นี่ชวนใคร คนนั้นจะไม่ปฎิเสธเป็นการรักษาน้ำใจของฝ่ายที่ชวนน่ะครับ ผมก็เลยถือวิสาสะไปหน่อย ถ้าคุณมารียาไม่อยากจะไปทานอาหารเย็นกับผมก็ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ” ฮัสลานแกล้งพูดออกไปแล้วก็ทำหน้าเศร้าลงไป จนมารียานั้นมองเขาแบบจดจ้อง

“อ่อ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ คุณอุตส่าห์มีน้ำใจชวนฉัน งั้นฉันไปก็ได้ค่ะ ” มารียาได้ยินเขาพูดแบบนั้นก็เหมือนจะให้เธอรู้นัยๆว่าถ้าเธอปฎิเสธก็เท่ากับว่าเธอไม่รักษาน้ำใจเขาน่ะสิ ทำให้เธอตัดสินใจตอบเขาไปแบบยอมๆ

“แต่ฉันไปชุดนี้ได้ใช่ไหมคะ” มารียาเอ่ยถามออกไปแบบไม่มั่นใจ เพราะชุดที่เธอใส่มาสมัครงานนั้นค่อนข้างจะดูเรียบๆ เธอไม่รู้ว่ามันจะเหมาะไปทานอาหารกับเขาไหม มันจะเหมือนเจ้านายพาเลขาไปทานอาหารหรือเปล่า

“ได้สิครับ เราไปทานอาหารกันจะใส่อะไรไปก็ได้ครับ แต่ถ้าเราไปเดทกันแน่นอนว่าผมจะต้องให้คุณใส่ชุดที่สวยกว่านี้แน่ คุณอยากจะใส่ไหมล่ะครับ” ฮัสลานก็ยิงมุกจีบใส่เธอไปแบบเนียนๆทันที เพราะถ้าเธออยากจะไปเดทกับเขา เขาจะเอาชุดสวยๆมาให้เธอใส่ตอนนี้เลย

“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันใส่แบบนี้ได้ค่ะ” มารียาได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มหน้าแดงเลยทันที เพราะถ้าเธออยากใส่ก็เท่ากับว่าเธอต้องไปเดทกับเขาน่ะสิ ไม่เอาหรอก เธอไม่อยากจะเป็นของเล่นของพวกหนุ่มอาหรับ เพราะยังไงพวกเขาก็ไม่จริงจังกับคนต่างชาติอย่างเธอหรอก

“หึๆ โอเคครับ งั้นเราก็ไปกันเถอะ แล้วอย่าลืมเอาประวัติของคุณให้อาลีด้วยนะ เขาเป็นเป็นเลขาของผมเอง…” ฮัสลานพูดบอกไปก็เดินนำมารียาออกไปทันที

“ค่ะ…คุณอาลีคะ นี่ประวัติของฉันค่ะ…” มารียาพูดบอกไปก็ยื่นเอกสารของเธอให้อาลีไปขณะที่เธอจะเดินตามฮัสลานออกไป

“โอเคครับ เดี๋ยวผมจะพิจารณาแล้วโทรแจ้งผลนะครับ…เชิญคุณมารียาตามเจ้านายไปก่อนดีกว่าครับ เชิญครับ” อาลีพูดรับเอกสารมาแล้วก็พูดเออออห่อหมกไปกับเธอ ทั้งๆที่คนพิจารณาน่ะคือเจ้านายของเขาไม่ใช่เขา และงานตอนนี้ก็ไม่ได้เปิดรับสมัครใดๆเลยด้วย

“ค่ะ…” มารียาตอบไปก็เดินตามฮัสลานไปที่ลิฟต์ทันที และก็ตามด้วยอาลีที่ตามติดเจ้านายของเขาไปทุกที่ตามหน้าที่ของเขา เพื่อคอยดูแลอำนวยความสะดวกให้กับเจ้านายอย่างเต็มที่

จากนั้นทั้งสองก็ลงมาขึ้นรถคันหรูแล้วก็เดินทางไปยังตึกburj khalifaทันที เนื่องจากร้านอาหารที่พวกเขาจะไปทานนั้นอยู่ตึกนี้ ซึ่งเป็นตึกที่สูงที่สุดในโลกในขณะนี้ ส่วนมารียาที่นั่งอยู่ในรถก็มองความยิ่งใหญ่ของนครดูไบอย่างชอบใจ เพราะเป็นเมืองที่เจริญมากๆเมืองหนึ่งเลย