“ไม่!....เมมนอน!”
เนเฟอร์ติตีล้มลงจากแรงผลักของอีกฝ่าย หากเมมนอนก็มิได้ใส่ใจต่อเสียงร่ำไห้ราวกับไร้ความรู้สึก ชายหนุ่มหรี่ดวงตาและเกร็งลำตัวเพื่อกดเก็บความเจ็บร้าวจากบาดแผลฉกรรจ์ หลังถูกยิงด้วยธนูจนตกลงไปในแม่น้ำ เขาก็ฝืนกำลังไหว้กลับมายังธีปส์ ถึงทรมานสาหัสเพียงไหนก็ปรารถนาจะรู้ให้ได้ว่าสิ่งที่นักฆ่าชุดดำกล่าวเป็นความจริง ความอยากรู้และความคั่งแค้นทำให้ราชองครักษ์หนุ่มมิคิดถึงความตาย จนกระทั่งลักลอบเข้ามาถึงที่นี่และได้ยินจากปากของเนเฟอร์ติตีว่านางกำลังจะเดินทางไปฮิตไทต์
“ใยท่านไม่ฟังข้าบ้าง ใยท่านใจร้ายกับข้านัก ท่านไม่ใช่ราชองครักษ์เมมนอนคนเก่าแล้วหรืออย่างไร ท่านลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ปกป้องข้า!”
“ใช่…องค์หญิง…ข้าเคยเป็นราชองค์รักษ์หลวงแห่งฟาโรห์รามเสส ข้าเคยเป็นนายทหารที่คอยติดตามอารักขาพระธิดาแห่งฟาโรห์ จนข้าเผลอมอบหัวใจที่มิเคยรักใครให้แก่นาง โดยมิเหลือเผื่อความผิดหวัง
