อังเคเซนามุนซ่อนรอยยิ้มอันร้ายกาจไว้เบื้องหลังใบหน้าแสนสวยเมื่อพระพักตร์ของเนเฟอร์ติตีวูบลงจากเมื่อครู่ นางก็เป็นเยี่ยงนี้ พระกนิษฐภคินีต่างมารดารู้ดีว่าเจ้าฟ้าหญิงเปราะบางเพียงไหน
“องค์หญิงเพคะ” พระนมคูอิตขัดบทสนทนาด้วยการคุกเข่าลงข้างเบื้องพระบาทของเจ้าหญิง “หากมิทรงมีกิจอันใดในวิหารแห่งนี้ หม่อมฉันขอทูลเชิญพระองค์กลับตำหนักเพคะ องค์หญิงเนเฟอร์ติตี”
เนเฟอร์ติตีก้มพระพักตร์เป็นการตอบรับและย่างพระบาทในฉลองพระบาทสานด้วยทองคำออกจากวิหารพร้อมข้าบาทบริจาริกานับสิบนางในสายตาอังเคเซนามุนที่มองตามด้วยแววตาริษยาอาฆาต
“มาเอีย...เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าหวังขอพรสิ่งใดจากเทวีมัต...ข้าขอให้ความปรารถนาของข้าบรรลุผล แม้เนเฟอร์ตารี อัครมเหสีของเสด็จพ่อจะเป็นที่รักแห่งเทวี หากข้าก็ขอพระองค์ทรงเกลียดชังธิดาแห่งนาง ขอพระองค์บันดาลความมืดมิดแก่ชีวิตของเนเฟอร์ติตี พี่สาวที่ข้าชิงชัง พี่สาวที่ข้าหวังให้นางหายนะ
