หลังจากที่กินข้าวกับครอบครัวของไอติมแล้วก็ได้เวลาที่ต้องแยกย้ายกัน ผมพาไอติมมาที่คอนโดของตัวเอง ระหว่างทางที่มาไม่มีใครพูดอะไร ไอติมก็นั่งเงียบ ๆ ส่วนตัวผมก็คิดถึงเรื่องที่เพื่อน ๆ พี่ ๆ ผมพูด
‘เร่งทำคะแนนให้ไอติมรัก’
ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าผมจะทำได้ไหม ผมก็คงทำตัวตามปกติสิ่งไหนที่ควรทำให้ไอติมผมก็จะทำ และถ้าอดใจไหวก็จะไม่ล่วงเกินไอติม แต่เรื่องนี้ก็ขึ้นอยู่กับไอติมด้วยถ้าล่อแหลมปลุกอารมณ์นี่…
ผมส่งคีย์การ์ดอีกใบให้ไอติม เธอจะได้เข้าออกเวลาไหนก็ได้เผื่อว่าผมไม่อยู่ เธอปรายตามองแล้วรับไว้ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น เดินเข้ามาด้านในไอติมก็กวาดสายตามองสำรวจห้องผม ห้องนี้ไม่ได้ใหญ่อะไรมากนักผมแต่งไว้โทนสีขาวเทา ห้องจะได้ไม่ดูมืดจนเกินไป
เปิดประตูห้องนอนเดินนำเข้ามาเปิดไฟ ไอติมก็เดินตามเข้ามา เธอหย่อนสะโพกนั่งลงที่ปลายเตียงและมองไปรอบ ๆ ห้อง
“ดูสะอาดจัง” นี่เป็นประโยคแรกที่ได้ยินจากปากของไอติม เ
