บทที่ 22 หลงรักเหยื่อ

1282 Words

@PUB TW "ไอวิน" เสียงทุ้มของคีรินเอ่ยขึ้นเรียกเจ้าของห้องเมื่อถือวิสาสะเข้าห้องทำงานชั้นบนสุดของผับหรู "..." เขาเงยหน้าออกจากแฟ้มเอกสารแล้วหันไปมองคนที่มาใหม่นิ่ง "ไอไลอ้อนให้กูมาตามมึง" คีรินพูดพร้อมกับนั่งลงที่โซฟากว้างภายในห้องทำงานของเขาลอบมองใบหน้าเพื่อน "อืม เดี๋ยวกูลงไป" เขาตอบเพื่อนที่ก่อนหน้านี้ให้ลูกน้องมาตามเขาลงไปหลายรอบแล้วจนต้องส่งให้คีรินเป็นคนมาตามแทนเพราะชายหนุ่มพูดแบบนี้ทุกรอบแต่ไม่ยอมลงไปเสียที "มึงรู้ใช่ไหมว่าพะพายหนีไปเพราะกู" คีรินพูดขึ้นเสียงเรียบแล้วจ้องมองไปที่เพื่อน "..." เขาเงียบเพื่อฟังต่อว่าเพื่อต้องการจะสื่อถึงอะไร แน่นอนว่าคีรินไม่เคยเล่าให้เขาฟังเรื่องของพะพายน้องสาวของเพื่อนสนิทในกลุ่มแก็งค์ของเขาแต่รับรู้ได้ว่าธาวินนั้นรับรู้ทุกเรื่องของเพื่อนแต่ไม่เคยคิดจะพูดออกมา "กูรู้ตัวว่ารักน้องเมื่อมันสายไปแล้ว จนน้องหนีกูไป" เพื่อนสนิทยังคงพูดต่อแล้วแสยะยิ้ม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD