11
โรงพยาบาลที่บีเอ็มรักษาตัวอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนของฉันนัก ระยะเวลาในการเดินทางจึงไม่มากเท่าไหร่
“บีเอ็มได้รับบาดเจ็บหนักขนาดนั้นเลยเหรอ” ฉันถามบีวายขณะที่เราสองคนกำลังขึ้นลิฟต์ไปเยี่ยมบีเอ็ม
“ไว้ไปถึงก็รู้เอง” บีวายตอบเสียงเรียบโดยไม่ได้หันมามองฉันสักนิด
นิสัยหมอนี่ก็ไม่ได้ต่างไปจากบีเอเท่าไหร่เลย ต่างกันก็แค่...หมอนั่นไม่ค่อยพูด แต่หมอนี่ยังพูดบ้าง แต่ก็เป็นการพูดที่ไม่ได้คำตอบเหมือนการไม่พูดนั่นแหละ (ยิ่งพูดยิ่งงงเอง -*-)
ลิฟต์ขึ้นมาหยุดอยู่ที่ชั้นสี่ บีวายเดินนำออกไปเป็นคนแรก ฉันเห็นพวกเพื่อนๆ ของเขาที่ยืนอยู่หน้าห้องตั้งแต่ไกล และหนึ่งในนั้นก็หันมาเห็นเราสองคนพอดี
“ไฮ...มาแล้วเหรอ สบายดีมั้ยคุณหนู” บีไอนั่นเอง เขายังอ่อนหวานและน่ารักเสมอเลยนะ =////=
“.....” บีวายไม่ได้พูดอะไร แต่เดินแยกไปนั่งข้างบีโอแล้วกางหนังสือที่ถือติดมืออยู่ประจำออกอ่าน สงสัยหมอนี่จะได้ร่วมหอลงเรือน
