ตอนที่ 13

2789 Words

13 วันนี้ผิดแผนนิดหน่อยเพราะกะเอาไว้ว่าน่าจะมาถึงบ้านพวกเขาประมาณเก้าโมงตรง แต่เพราะรถไม่ติดก็เลยมาถึงก่อนเวลายี่สิบนาที ฉันจอดรถไว้ที่หน้าประตูบ้านแล้วลงไปกดกริ่งที่กำแพง แต่กลับไม่มีใครเดินออกมาเปิดประตูสักคน “ไม่เห็นมีใครเลยนี่ราพันเซล” ริต้าถามอย่างงุนงง พลางชะเง้อคอมองไปในบ้าน วันนี้ยัยนี่แต่งตัวมาครบเครื่องเลยล่ะ อย่างกะจะไปงานราตรี โบอันเบ้อเริ่มที่ชุดทำเอาฉันแทบอ้วกตอนเห็นครั้งแรก “แปลกแฮะ” ฉันขมวดคิ้วอย่างงุนงงเมื่อกดกริ่งเป็นรอบที่สี่แล้วแต่ก็ยังไร้วี่แววผู้คน แกร๊ก! “เอ่อ...” ริต้าหันมามองหน้าฉัน “ฉันแค่ลองเปิดดูน่ะ แต่ปรากฏว่า...มันไม่ได้ล็อก =__=;;” ประตูเล็กๆ ข้างประตูรั้วใหญ่ไม่ได้ล็อก ฉันเลยรีบเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีอย่างร้อนรนเพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ตึกๆๆๆๆ ฉันวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนของบีเอเป็นห้องแรก แต่กลับไม่พบใครเลย ริต้าวิ่งตามมาอย่างงง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD