ความเดิม- "อือ..ชมซิ" วรรณดาเอ่ยยิ้ม ๆ
……………………………………….
ด้านเขมรัฐหลังจากได้มติเอกฉันท์ว่าจะเดินหน้าล่าลูกเขยก็สั่งการให้เขมณัฐเป็นผู้ค้นหาประวัติคัดวันเดือนปีเกิดตลอดจนข้อมูลทางทะเบียนที่มีทั้งหมดและชวนภรรยาไปปรึกษาผู้รู้ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่นับถือกันแห่งหนึ่ง
@บ้านเรือนไทยประยุกต์ชั้นเดียวยกสูงในชาญเมืองที่ห่างไกล
"อ้าว…เป็นยังไงมายังไงกันเล่าพี่ชาย ได้เขยได้สะใภ้กันหรือถึงได้ดั้นด้นมาถึงนี่" ชายวัยหกสิบต้น ๆ เอ่ยขึ้นยิ้ม ๆ อย่างไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด
"แน่ะ มันเสือกรู้อิก" เขมรัฐเอ่ยยิ้ม ๆ ในขณะที่หันหน้าหันหลังมองซ้ายมองขวาไปเรื่อยเหมือนต้องการหาความผิดปกติอะไรบางอย่าง
"เตี่ยก็ปากดี เดี๋ยวก็โดนดีเหมือนครั้งก่อนหรอก ต้องมาเซ่นด้วยน้ำแดงแล้วก็ขนมโก๋ ไม่ได้ขนมโก๋ก็ไม่ยอมเสียด้วย" วรรณดาดุสามีคอเป็นเอ็น
"ไม่เป็นไรหรอกซ่อ เฮียแกก็เป็นแบบนี้มานานแล้วยังไม่ชินอีกหรือ/เจ้ามะยมเจ้ามะขามห้ามไปแกล้งลุงแกเด็ดขาดเลยนาไม่งั้นพ่อจะเฆี่ยนด้วยหนามส้มป่อยให้ดู" นายลูกไหนเอ่ยยิ้ม ๆ
"นั่นนายไหนเค้ากำลังคุยกับเจ้าเด็กจุกอยู่ใช่มั๊ยเตี่ย" ปาริดาเอ่ยขึ้นอย่างนึกหวั่น ๆ
"ช่างเถอะแม่ ไม่ต้องกลัวหรอก เราไม่ได้มาร้าย เราจะเอาเงินเอาทองมาให้พ่อเค้า เค้าต้องหยั่งรู้ถึงจิตใจที่ดีของเราซิ อย่าไปฟังแค่คำพูด/รู้มั๊ยเจ้ากุมารน้อย เนี่ยน้ำแดง ขนมโก๋ก็อุตส่าห์หาซื้อมาให้ แล้วขนมโก๋นี่มันหาง่ายเสียเมื่อไรล่ะ รถยนต์บังคับเล็ก เครื่องบินเล็กก็ซื้อมาฝากเนี่ย จะมาแกล้งก็ไม่ให้นะ" หลังจากเขมรัฐพูดจบก็มีลมพัดมาเย็น ๆ หนึ่งวูบอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.. "เป็นยังไงล่ะ พอเค้าพูดถึงของฝากก็ไปซูฮกกอดแข้งกอดขาลุงเค้าเลยเหรอไอ้พวกเห็นแก่สินบน" ลูกไหนหัวเราะร่วนแล้วเอ่ยสัพยอกกับสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปมองไม่เห็น
"อ้าว..มัวแต่ยืนหัวเราะอยู่นั่นแหละ ไม่เชิญแขกขึ้นบ้านหรือพ่อคุณพ่อทูลกระหม่อมแก้ว" เขมรัฐเอ่ยกระแนะกระแหนผู้ที่รักเหมือนน้องชายบ้าง
"อ้อ..เชิญ ๆ เฮียเข่ง เชิญครับซ่อ" ว่าแล้วลูกไหนก็รีบกระวีกระวาดลงบันไดมาเชื้อเชิญแขกผู้พี่ที่นับถือและภรรยาขึ้นมาบนบ้าน
เมื่อขึ้นมาบนบ้านสองสามีภรรยาก็พากันนั่งพักให้หายหอบสักพักจึงเอ่ยขึ้น
"นึกว่าจะไม่เชิญเสียแล้ว ดีนะที่เจ้ากุมารนั่นทำลมเย็น ๆ มาพัดให้ไม่งั้นได้เป็นลมกันทั้งคู่ ร้อนจะตาย เดินก็ไกลกว่าจะมาถึง"
"อ้าว..ทั้งไกลทั้งร้อนจะมาทำไรล้าว อ้ายบ่าว" ลูกไหนเผลอบ่นเป็นภาษาท้องถิ่นแล้วยิ้มในหน้า เพราะความจริงเขารู้โดยญาณมาก่อนแล้วว่าพี่ชายที่นับถือจะมาหา
ไรู้แล้วยังจะมาถาม ไปที่อื่นก็อายเค้าล่ะซิ มาหานายดีกว่าเพราะนายเป็นมนุษย์ไม่สังคม เรื่องก็จบอยู่แค่นี้"
"เอาเถอะ ๆ รีบ ๆ บอกมาเถอะคร้าบจะได้เสร็จ ๆ ไป เดี่ยวบ่ายฝนจะตกจะกลับกันลำบากอีก ขับรถมาเองหรือมีคนขับให้ล่ะ"
"ก็ให้เฮียตู้ขับมาให้น่ะ รออยู่ที่รถ"
"ออ จะได้สั่งให้มะยมกับมะขามไปคุ้มกันให้ เผื่อเจอนักเลงเจ้าถิ่น"
ด้านวรรณดาได้ยินเช่นกันก็สะกิดสามีและกระซิบกระซาบ
"เตี่ย ที่นี่น่ากลัวจริง ๆ มีนักเลงด้วย"
"งูจงอางน่ะซ่อ นั่นแหละนักเลง ไม่หาเรื่องใครก่อน แต่ถ้าจวนตัวแล้วสู้ยิบตา" ด้านลูกไหนเห็นภรรยาของพี่ชายทำท่าหวาดกลัวจึงเอ่ยขึ้นยิ้ม ๆ อย่างนึกสงสารปนเอ็นดู
"ห๊ะ จงอาง" วรรณดาถึงกับร้องเสียงหลง
"เอาน่า นายตู้คงรู้อยู่หรอก เค้าก็เคยเป็นนายพรานมาก่อน ไม่ต้องกังวลไปหรอกแม่เข้าเรื่องของเราเถอะ/คืออย่างนี้นะไหน เฮียอยากให้ช่วยตรวจดวงชะตาของหญิงชายสองคนนี้หน่อย คนอายุมากกว่าน่ะของผู้ชาย อีกคนของผู้หญิง" เขมรัฐปรามความปอดแหกของภรรยาและหันมาคุยเข้าประเด็นของการมาครั้งนี้กับรุ่นน้องที่นับถือกันเหมือนญาติพี่น้อง
"เฮียต้องบอกมาก่อนว่าวันเดือนปีเกิดนี่เป็นของใคร ไม่งั้นไหนไม่ตรวจให้หนา"
"เออ..ก็ได้ ของลูกสาวเฮียกับคนที่จะจับเป็นลูกเขย" เขมรัฐพูดมันออกไปจนได้
ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.. "สะใจจริง ๆ เลย ในที่สุด ในที่สุดก็มีวันนี้ นายหัวผู้หยิ่งผยองต้องซูฮกให้กับเด็กกำพร้าแม้แต่ญาติก็ไม่มีใครเอาต้องไปฝากไว้กับหลวงตา" ลูกไหนหัวเราะออกมาอย่างสะใจ
"“อ้าวไอ้นิ่ มึงรู้อยู่แล้วแล้วมึงมาถามกุทำไรว๊ะ"
"ก็ถามให้เฮียตอบนะซิ หึหึ อือ..เดี่ยวขอรวบรวมสมาธิก่อนหนา เฮียก็เงียบ ๆ ด้วยหละอย่าเพิ่งด่า" พูดจบลูกไหนก็นั่งหลับตาเงียบ ๆ สักพัก จากนั้นก็ลืมตาขึ้นมาแล้วหยิบกระดาษวันเดือนปีเกิดของคนทั้งคู่ขึ้นมา ทำท่านับนิ้วบ้าง หยิบแผนผ้าคล้ายยันต์มานับอะไรบางอย่างปากขมุบขมิบบ้าง สักพักก็หยุดนับแล้วนั่งคิ้วขมวดอยู่นิ่ง ๆ อยู่อย่างนั้น
"มันเป็นยังไงเหรอเจ้าไหน บอกเฮียมาตรง ๆ เลย ถ้าไม่ใช่คู่กันเฮียจะได้ทำใจ จะได้ไปบอกลูกสาวตามนี้ แล้วก็จะรับเด็กหนุ่มคนนั้นมาเป็นลูกบุญธรรมเสียเลย ไม่ได้เป็นลูกเขยก็ให้เป็นลูกบุญธรรมก็ยังดี" เขมรัฐเอ่ยอย่างคนหาทางหนีทีไล่ไว้แล้ว
"อืมจริงด้วย" วรรณดาสนับสนุนความคิดของสามี
"มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะซิ๊..มันตกนาคตัวเดียวกัน [1] เลขก็ตกอุปถัมภ์ มั่งมีศรีสุข มันเป็นไปได้ไง เฮียหลอกผมไปเอาดวงใครมาให้ผมดูเพราะอยากทดสอบผมหรือเปล่าเนี่ย" ลูกไหนพูดอย่างหยั่งเชิงคนพี่ที่นับถือ
"ไอ้ห่ากุจะไปเอาของคนอื่นมาทำไรล๊าว..ห๊ะ?"
____________________________
[1] ตกนาคตัวเดียวกัน ตามตำรานาคสมพงศ์ หญิงชายใดถอดเลขออกมาตำแหน่งเลขตกนาคตัวเดียวกัน เชื่อว่าคือคู่กันอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าจะยากดีมีจนเช่นไรก็ไม่ทิ้งกัน