หวานใจบอดี้การ์ด (นวนนท์-ณรรรดา)

8.ผูกดวง

ความเดิม- "ได้ งั้นขึ้นรถ" นวนนท์เอ่ยอย่างเป็นงานเป็นการ

………………………………..

@โรงพยาบาลเอกชนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง

ณรรรดาได้บอกทางชายหนุ่มมาเรื่อย จนมาถึงโรงพยาบาลที่ใหญ่โตโอ่อ่าแห่งหนึ่ง

"จอดตรงนี้ละค่ะพี่นิว" ณรรรดาตบไปที่แผ่นหลังของชายหนุ่มเบา ๆ เมื่อรถจอดสนิทแล้วจึงลงจากรถและถอดหมวกนิรภัยคืนให้ชายหนุ่มแล้วยืนนิ่ง ๆ รออยู่ที่ข้างรถไม่ยอมไปไหนเสียที

ด้านนวนน์สงสัยเมื่อเห็นว่าสาวเจ้าลงจากรถและคืนหมวกนิรภัยแล้วจึงทำท่าจะขับออกไปแต่ถูกหญิงสาวมายืนขวางทางเสียได้จึงเปิดหน้ากากหมวกนิรภัยแล้วเอ่ยถามขึ้น

"มีอะไรหรือครับ หรือว่าจะเอาผ้าเช็ดหน้าคืน มันเปื้อนเลือดนะครับ แล้วผมจะซื้อผืนใหม่คืนให้แล้วกัน" นวนนท์เอ่ยขึ้นแล้วทำท่าถลกเสื้อแจ็คเก็ตเพื่อจะแกะผ้าเช็ดหน้าที่ปิดบาดแผลให้ แต่…

"หยุดค่ะ หยุดรถเลย แล้วจอดตรงนี้ รับรองไม่มีใครว่าอะไร เดี๋ยวหนูเคลียร์ให้ แล้วตามหนูมา" ณรรรดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดสมกับเป็นลูกสาวเจ้าพ่อ ส่วนคู่สนทนาได้แต่นิ่งอึ้งในความเด็ดขาดของเด็กสาวรุ่นน้องที่อายุอ่อนกว่าเขามากกว่าหนึ่งรอบ

สักพักก็มีพนักงานเข็นรถเข็นมา และพนักงานคนนั้นก็เดินมาหาเขาอย่างพินอบพิเทาและผายมือเป็นการบอกกลาย ๆ ว่าเชิญให้นั่งบนรถเข็นนั้น

"นั่งเถอะค่ะ มันเป็นหน้าที่ของเค้าพี่ก็ต้องให้ความร่วมมือด้วย" คนตัวเล็กเอ่ยขึ้นอย่างเฉียบขาดอีกครั้ง

"เอ่อ ไม่เป็นไรจริง ๆ พี่แค่มาส่งเรา ไม่ได้จะมาหาหมอหรือรักษาใด ๆ แผลนี่พี่จัดการเองได้ เท่านี้นะครับ งะ..(งั้นพี่ไปก่อนนะ)" นวนนท์เอ่ยขึ้นยังไม่ทันจะจบประโยคดี

"กรุณานั่งเถอะค่ะ พี่ช่วยชีวิตหนู หนูก็อยากตอบแทนพี่กลับคืนบ้าง" ณรรรดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น

อีกด้านของผู้มาใหม่

"เสียงดังอะไรกันยัยใบตอง/ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ผมช่วยเหลือมั๊ยครับคุณผู้ชาย" เขมณัฐเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพ

"เอ่อ ไม่มีอะไรครับ พอดีเกิดแอคซิเดนนิดหน่อย ผมก็มาส่งน้องเค้าตามคำบอกน่ะครับ งั้นผมขออนุญาตกลับเลยนะครับ ขอตัว" นวนนท์เอ่ยยิ้ม ๆ พร้อมกับค้อมตัวทำท่าจะเดินกลับไปที่ลานจอดรถ แต่กลับไม่เป็นไปตามนั้น

"อย่าเพิ่งกลับเลยนะครับให้ผมได้ตอบแทนที่คุณได้ช่วยชีวิตน้องสาวผมบ้างเถอะครับ" เขมณัฐเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ทรงพลัง นั่นทำให้คนที่กำลังจะเดินจากไปถึงกับชะงักเท้าทันที และมีชายฉกรรจ์ใส่ชุดสูทสีเข้มมายืนรายล้อมเขาถึงสี่คน

"จะเล่นแบบนี้เลยใช่มั๊ยครับ ก็ได้ครับ งั้นผมขอเดินไปนะครับ พอดีขาไม่ได้เจ็บ" นวนนท์เอ่ยอย่างใจเย็น ส่วนอีกคนได้แต่ยิ้มในหน้า

ด้านเขมณัฐ

เขมณัฐพาร์ท

{ผมรู้สึกแปลกตั้งแต่ได้รับข้อความจากน้องสาวตัวดีของผมแล้ว ยัยน้องสาวตัวดีมันสั่งก็ต้องทำ ต้องเชื่อมันไว้ก่อน ขัดใจมันเดี๋ยวมันก็เตลิดกันไปใหญ่ ยิ่งกำลังอกหักอยู่ด้วย เรื่องที่มันนัดจบกับไอ้หน้าหล่อนั่นผมก็ให้คนของเตี่ยตามไป แต่บังเอิญมีแขกไม่ได้รับเชิญสะเหล่อขับรถมาได้ไม่ดูเกือบชนยัยน้อง โชคดีที่นายบอดี้การ์ดนี่ช่วยไว้จนตัวเองเจ็บได้เลือดอยู่เหมือนกัน ผมชักจะชอบนายคนนี้แล้วซิ มันเป็นคนเดียวที่กล้าดุน้องผม ผมเริ่มจะสนุกกับเรื่องนี้เสียแล้วซิ แอบส่งคลิปไปให้พี่ ๆ น้อง ๆ แล้วก็เตี่ยดูแล้วได้มติเอกฉันท์ว่าให้ล้อมนายคนนี้ไว้อย่าให้หลุดมือ ไม่รู้จะล้อมไว้ได้หรือเปล่า ไอ้การ์ดพวกนี้ก็เด็กใหม่เสียด้วยซิ}

จบพาร์ทเขมณัฐ

"ดีค่ะให้หมอตรวจสักหน่อยนะคะ" ณรรรดาด้วยน้ำเสียงหวานปานน้ำผึ้งพร้อมกับพยักเพยิดให้พี่ชายคนรองแล้วเดินเคียงคู่ไปกับชายหนุ่มและส่งเขาเข้าห้องฉุกเฉินไป

ด้านเขมณัฐเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเข้าห้องตรวจไปแล้วจึงหันมากระซิบกระซาบกับน้องสาวบ้าง

"อะไรของแกยัยใบตอง เมื่อวานยังร้องไห้ฟูมฟายอยู่เลย แล้วทำไมวันนี้ถึงจับผู้ชายเสียได้ล่ะ ยัยคนนี้นิ่ แกคิดอะไรของแกอยู่ว๊ะ"

"เซนส์ค่ะ เฮียณัฐ" ณรรรดาตอบยิ้ม ๆ

"เซนส์บ้า เซนส์บ้าบออะไรของแก"

"ก็เซนส์ที่มันบอกว่าคนนี้แหละพ่อของลูกหนูไง"

"ห๊ะ…พูดใหม่ซิ๊" เขมณัฐอุทานเสียงสูง

"ไม่ต้องแล้ว เฮียได้ยินไม่ผิดหรอก"

"แกตัดใจจากไอ้หน้าหล่อนั่นได้แล้วจริง ๆ เหรอว๊ะ หรือว่าอกหักจนเพี๊ยน"

"ไม่ใช่หรอกค่ะ สติหนูครบ ครบกว่าตอนคบกับพี่อาร์มเสียอีก เพียงแต่……มันขาดอะไรไปบางอย่าง พวกเฮีย ๆ ต้องช่วยหนูพิสูจน์ด้วย" หญิงสาวพูดอย่างมีสติและแน่วแน่

"ม่ายอ่ะ เฮียไม่เอาด้วยหรอกนะ เดี๋ยวเตี่ยเตะตายเลย แกก็รู้ว่าเตี่ยรักและหวงแกแค่ไหน ไม่เด็ดขาด"

"เฮีย หนูยังไม่ได้บอกเลยว่าพิสูจน์อะไร อย่าด่วนปฏิเสธดิ่"

"ก็แล้วอะไรเล่า ก็บอกมาซิ"

"ผูกดวง" ณรรรดากล่าวราบเรียบ

"ห๊า!!!!!! บ้าไปแล้ว เพิ่งคบจะผูกดวงเนี่ยนะ"

อีกด้าน นวนนท์ที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉินพอดีสองพี่น้องจึงหยุดบทสนทนา

"พี่นิวเป็นยังไงบ้างคะ/ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวน้องไปเก็บไว้เอง" ณรรรดากระตือรือร้นเข้าไปหาคนเจ็บแล้วรับใบนัดฉีดบาดทะยักไว้เสียเองและสั่งพี่ชายด้วยสายตาให้สั่งลูกน้องไปรับยามาให้ชายหนุ่มเสร็จสรรพ

"ไม่เป็นไรครับ ผมว่าผมเก็บไว้เองดีกว่าครับ" นวนนท์กล่าวเนิบนาบ

"ไม่ได้ค่า หนูเป็นคนประมาททำให้พี่ต้องเจ็บที่เข้าไปช่วยหนู เพราะฉะนั้นหนูต้องเก็บไว้เพื่อพาพี่มาฉีดที่นี่ค่ะ" ณรรรดาฟันธงพร้อมกับเก็บใบนัดใส่กระเป๋าถือของตัวเองเรียบร้อย