แพรวายืนนิ่งราวกับกำลังใช้ความคิดว่าจะขึ้นรถไปกับเขาดีหรือไม่ แต่จะว่าไปเราก็ไปทางเดียวกันอย่างที่น่านน้ำว่า
“งั้นขอติดรถไปด้วยนะ” แพรวาตอบคนในรถที่กำลังยกยิ้มพึงพอใจกับคำตอบที่ได้รับ
ด้านหน้ามีน้องน่านฟ้านั่งอยู่แล้ว แพรวาจึงเดินไปเปิดประตูผู้โดยสารด้านหลัง แต่น้องน่านฟ้าก็ข้ามมานั่งเบาะหลังแล้วส่งยิ้มหล่อจ้องมองเธอ
“ผมขอนั่งข้างหลังนะครับ”
แพรวาเลื่อนสายตามองพี่ชายของเขาที่กำลังอมยิ้ม ไม่รู้ว่าเป็นแผนของเจ้าเด็กบ้านี่หรือเปล่าที่สั่งให้น้องชายย้ายมานั่งเบาะหลัง แต่ถ้าจะมัวมาเถียงกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องก็คงจะไม่ได้ไปไหนกันพอดี เธอจึงจำใจปิดประตูให้แน่นสนิทดังเดิม แล้วเดินมาเปิดประตูเข้าไปที่นั่งเบาะข้างคนขับแทน
น่านน้ำรีบถือโอกาสตอนที่แพรวาหันไปปิดประตูรถ เอี้ยวตัวส่งมือไปดึงสายเข็มขัดนิรภัยเพื่อหวังจะช่วยคาดเข็มขัดให้กับครูสาว พอแพรวาหันหน้ามาก็เจอเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาของหนุ่มรุ
