เพียงไม่นานนักคนที่ดารินยานัดก็มาถึง อีกฝ่ายยื่นถุงที่ภายนอกเป็นตราของสินค้าเเบรนด์เนมถุงเล็กๆ ให้ดารินยา แต่ทั้งคู่รู้ว่าข้างในนั้นเป็นอะไร
"เอายาไปกินเองเเบบนี้อันตรายกว่านะ ทำไมไม่เรียกหาหมอที่รับทำแท้งนอกสถานที่ ไม่ก็บินไปทำที่ต่างประเทศ" อีกฝ่ายถามดารินยาเสียงเบา
"อันตรายก็ไม่เป็นไร ไม่ได้เอามาใช้เอง อันนี้ที่สั่งน่ะจะเอาไปเป็นของขวัญให้เพื่อนรัก" ดารินยายิ้มเเต่สายตาเหม่อไปทางโต๊ะของปทิตาที่เด็กในร้านยังไม่ทันมาเก็บ
"พี่ก็ว่าอยู่ ลูกแก้วไม่น่าพลาดกับเรื่องนี้"
ดารินยาร้องหึในลำคอ ก่อนจะยื่นซองเงินให้อีกฝ่าย ทางนั้นก็หยิบซองมาเปิดแล้วก็ตาลุกวาว
"ให้มากกว่าเดิมเท่าตัวหนึ่ง เป็นค่าปิดปาก คงไม่ได้ยินข่าวซุบซิบอีกนะไม่อย่างนั้นคงค้าขายกันอีกยาก"
"แน่นอนอยู่เเล้ว ถ้าอย่างนั้นพี่ไปแล้วนะ อยากได้ยาอะไรออกฤทธิ์แบบไหนสั่งได้ทุกเมื่อ"
"ตกลง" ดารินยาพยักหน้า อีกฝ่ายเดินออกไปแล้ว ภาพที่คนภ
