When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ได้ค่ะ เดียวธารไปนั่งรอที่ร้านกาแฟหน้ามอ” เพียงธารยิ้มหวานให้กับภีมวัจน์ เพราะเธอไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้อยู่แล้ว จริงๆ แล้วเธอสามารถกลับเองได้ แต่ถ้าเอ่ยปากออกไปภีมวัจน์คงไม่ยอมแน่นอน “ตั้งใจเรียนนะอย่าให้ผัวแก่ผิดหวัง” ภีมวัจน์ยียวนเมียเด็กของเขา ทำให้เพียงธารรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมาก เธอรีบเปิดประตูแล้วลงจากรถไปทันที ขณะที่ชายหนุ่มก็มองตามเมียเด็กของเขาด้วยรอยยิ้ม ไปจนลับสายตาของเขา ผ่านไปสองเดือนแล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่แน่นแฟ้นขึ้น ตอนนี้เพียงธารกำลังจะเรียนจบ ในขณะที่ชายหนุ่มก็เตรียมจัดงานแต่งงานระหว่างเขากับเธอ แต่เพียงธารก็ขอให้เลื่อนไปก่อน เธอต้องการรับปริญญาให้เรียบร้อยก่อน ซึ่งภีมวัจน์ก็ไม่ได้ขัดใจเธอแต่อย่างใด เพราะถึงเธอจะยังไม่ยอมแต่งงานกับเขา แต่ตอนนี้เขาและเธอก็นอนห้องเดียวกันทุกคืน ชายหนุ่มใช้งานร่างกายอันสวยงามของเมียเด็กหนักมาก ตอนนี้เมียเด็กของเขากำลังจะกลายร่างเป็นก