When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เพียงธารกลับมาอยู่ที่บ้านอีกครั้ง เธอได้รับการดูแลใส่ใจจากชายหนุ่มเป็นอย่างดี แต่หญิงสาวก็ยังทำใจแข็ง ไม่ยอมให้ชายหนุ่มเข้าใกล้ ตอนนี้เมียเด็กของภีมวัจน์ออกอาการดื้อรั้นอย่างเห็นได้ชัด อาจจะเป็นเพราะการตั้งครรภ์ทำให้อารมณ์ของเธอแปรปรวนมากกว่าปกติ แต่ไม่ว่าอย่างไรภีมวัจน์ก็ไม่เคยนึกท้อใจ เพราะสิ่งที่หญิงสาวเจอมาทั้งหมดตลอดเวลาสี่เดือน มันเกินที่ผู้หญิงตั้งครรภ์คนหนึ่งจะแบกรับไหว ดังนั้นเขาต้องเป็นคนชดเชยความรักและการดูแลเอาใจใส่เพียงธารที่มันขาดหายไป วันนี้ภีมวัจน์ลุกเข้าครัวทำอาหารแต่เช้า เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาจึงขึ้นมาปลุกภรรยาสาวขึ้นมารับประทานอาหารด้วยจุมพิตอันแสนอบอุ่น “ฮื้อ....” เสียงคนตัวเล็กเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยความรำคาญใจที่มีคนมารบกวนการนอนของเธอ “ตื่นมาทานข้าวเช้าได้แล้วเมียจ๋า” ภีมวัจน์ยังคงจุมพิตแก้มซ้ายขวา ทำให้หญิงสาวต้องลืมตาขึ้นมาเพราะการก่อกวนของเขา “อย่ากวนได้มั้ย