สนามบินสุวรรณภูมิ
“ คุณกิ่งใช่มั้ยครับ “ ชายชุดดำแต่งตัวเหมือนกับบอดี้การ์ดใส่แว่นตาสีดำ กิ่งที่เดินมาอย่างคนไม่รู้ชะตากรรมด้วยความที่ก่งเป็นลูกคุณหนูและก็ยังเกิดอยู่ที่เมืองนอกเธอไม่เคยมาเที่ยวประเทศไทยเลย เพราะพ่อกับแม่บอกว่าไม่มียาทพี่น้องแลบะก็ความทรงจำไม่ดีอยู่ที่นั่น นั้นเลยทำให้กิ่งไม่เคยมาที่ประเทศไทยแต่ด้วยความจำเป็นและก็เกี่ยวกับชีวิตของผู้เป็นพ่อเธอก็เลยต้องเดินทางมาที่นี้เพียงคนเดียว ส่วนแม่ของเธอก็ต้องดูแลพ่ออยู่ที่นู่น ระหว่างที่เธอเดินมาทางผู้โดยสารขาเข้าอยู่ๆก็มีชายชุดสูทสีดำ2คนเดินเข้ามาประกบที่เธอก่อนจะเอ้ยชื่อของเธอออกมา ด้วยความกลัวกิ่งเธอก็เลยพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะพูดออกมาทันทีด้วยความกลัวและก็ไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนี้ออกมาได้
“ เอ้อ….เอ้อ… ไม่คะฉันไม่ใช่กิ่งคะ ขอตัวก่อนนะคะ “ ไม่รู้ว่าทำไมกิ่งถึงได้พูดปฏิเสธออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก เมื่อพูดจบเธอก็รีบเดินเหรี่ยงออกมาด้วยความที่เธอแต่งตัวธรรมดาไม่เหมือนกับในรูปถ่ายทำให้ชายใส่ชุดสีดำทั้งสองที่รอรับเธออยู่ ต้องมองหาหญิงสาวที่หน้าจะแต่งตัวสวยน่ารักและก็หน้าจะมีราศรีมากกว่าผู้หญิงคนนี้ กิ่งที่รีบเดินลากกระเป๋าเดินมาทางออกโดยที่ไม่หันหลังไปมองเพราะกลัวว่าชายใส่ชุดสูทสีดำน่ากลัวนั้นจะจับได้แล้วตามมาจับตัวเธอ
ทางออก
“ พี่คะไปที่นี้คะ “ กิ่ง ที่เดินอย่างเร่งรีบมายังทางออกที่มีรถแท็คซี่จอดรอยู่เต็ม แท๊คซี่ที่เห็นลูกค้าเดินเข้ามาใช้บริการเขาก็รีบวิ่งเข้ามาหาหญิงสาวด้วยความดีใจเพราะลูกค้าวันนี้หน้าจะเป็นลูกค้าคนแรกแถมยังเป็นลูกค้าแสนสวยอีกด้วย เมื่อเห็นที่อยู่ที่เธอยื่นให้เขาดู แท็คซี่ก็มองหน้าเธอก่อนจะพูดออกมาว่า
“ 1500 ครับน้องสาว “ แท๊คซี่ พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเพราะที่ลูกค้าจ้างเขาไปนั้นเป็นคอนโดหรูที่พัทยา เมื่อกิ่งได้ยินแบบนั้นเธอก็พยักหน้าแล้วก็ทำท่าจะเอากระเป๋ายื่นให้คนขับแท๊คซี่แต่ระหว่างที่หญิงสาวกำลังจะยื่นกระเป๋าให้คนขับแท๊คซี่ อยู่ๆก็มีชายชุดดำเดินเข้ามากระฉากกระเป๋าออกจากมือของเธอ ส่วนชายอีกสองคนก็มาหิ้วปีกของกิ่งให้เดินไปทางรถตู้ที่จอดรอยู่ แท๊คซี่เมื่อเห็นแบนั้นก็นึกว่าแก๊บมาแย่งลูกค้าของตนก็ทำท่าจะเข้าไปจดการแต่ก็ต้องหุบปากลงเมื่อเห็นชายที่หิ้วปีกหญิงสาวหันมามองตาขวาง เพื่อนขับแท๊คซี่จำได้ว่าคนที่หิ้วหญิงสาวอยู่นั้นเป็นคนของใครเพราะเาไปส่งลูกค้าที่พักโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดใจกลางเมือง และก็คาสิโนใหญ่ที่สุดของประเทศอยู่เป็นประจำเขาก็รีบเดินเข้ามาห้ามเพื่อนแท๊คซี่ของตัวเองไว้ก่อนจะพูดกับเพื่อนว่าคนที่หิ้วปีกหญิงสวนั้นเป็นใคร เมื่อได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นเขาก็ต้องก้มหน้าหงุดพร้อมกับจับหัวตัวเองว่าเงาหัวตัวเองยังอยู่ดีไหม
“ ปล่อย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ พวกคุณเป็นใครมาจับตัวฉันทำไมปล่อย “ ปึก กิ่งเธอร้องออกมาบอกให้ชายชุดดำปล่อยเธอพร้อมกับดิ้นพล่านเพื่อเอาตัวรอด แต่ก็ต้องเปล่าประโยชน์เพราะชายทั้งสองไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับสิ่งที่เธอพูดเลย แถมยังโยนเธอเข้าไปในรถตู้อย่างไม่สนใจ เมื่อกิ่งที่โดนโยนเข้าไปในรถก็ทำท่าจะวิ่งลงมาแต่ก็ต้องหยุดอยู่แค่นั้นเมื่อชายที่โยนเธอเข้ามาเดินเข้ามาในรถพร้อมกับโชว์ปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวให้เธอเห็น กิ่งเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็หุบปากเงียบและก็นั่งนิ่งโดยที่ไม่ปริปากออกมาเลย เมื่อนึกถึงสภาพของพ่อที่เธอเห็นวันนั้น วันที่เธอตัดสินใจบอกว่าจะเป็นตัวขัดดอกให้พ่อกับแม่ของเธอเอง
เหตุการณ์เมื่อ7วันก่อน
ตื้ด…..ตื้ด…..ตื้ด
ระหว่างที่กิ่งกับแม่คุยกันเรื่องหนี้สินอยู่นั้นอยู่ๆก็มีเสียงข้องความที่ดังเข้ามาในโทรศัพท์ของผู้เป็นแม่ของกิ่ง แก้วเมื่อได้ยินเสียงของโทรศัพท์เธอก็รีบกดดู ก่อนจะอ้าปากค้างร้องไห้ออกมาอย่างพรั่งพรู่ เมื่อเห็นว่าข้อความที่ถูกส่งมาจากเบอร์ปริศนานั้นเป็นอะไร
“ ฮืออออออ ฮือออออออ ไม่นะ ไม่ ฮือออออออ “ แก้ว เธอเอามือปิดปากร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจก่อนจะร้องออกมาและก็สลบไปในทันที เมื่อกิ่งเห็นแบบนั้นเธอก็ต้องตกใจรีบปี่เข้ามาดูคนเป็นแม่ก่อนจะตะโกนให้แม่บ้านมาช่วยเธอ
“ คุณแม่ คุณแม่ คุณแม่คะ // ช่วยด้วย ช่วยด้วยคะ ช่วยด้วยคุณแม่เป็นลม “ กิ่งเธอเข้ามาประคองคนเป็นแม่จากนั้นเธอก็เรียกแม่แต่เมื่อเห็นว่าคนเป็นแม่ไม่ตอบสนองเธอก็เลยร้องเรียกให้คนมาช่วย แม่บ้านเมื่อได้ยินเสียงขอเจ้านายเรียกให้มาช่วยทั้งสองที่ทำอะไรอยู่ในบ้านต่างก็รีบวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ด้วยความตกใจ
เวลาต่อมา
เมื่อแม่ของเธอโดนพาไปที่ห้องนอนแล้วก็มีคนดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่แล้ว กิ่งก็เดินมายังที่ห้องหนังสือเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเม่ดูโทรศัพท์แล้วก็ร้องไห้ออกมาก่อนจะสิ้นสติลง เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นแล้วเธอก็รีบมาที่นห้องหนังสือก่อนจะเห็นโทรศัพท์ของแม่วางอยู่ที่พื้น
ติ๊ด
“ คุณพ่อ “ กิ่งเมื่อเปิดดูโทรศัพท์ของคนเป็นแม่เธอก็ต้องตกใจเอามืออุดปาก เมื่อภาพที่อยู่ในโทรศัพท์นั้นเป็นภาพของพ่อเธอที่โดนชายคนหนึ่งทำร้ายจนหน้าตาของท่านเละเต็มไปด้วยเลือด ก่อนจะกดเข้าไปดูวีดีโอ นั้นเลยทำให้กิ่งยิ่งตกใจยิ่งกว่าเดิมแทบล้มทั้งยืนเมื่อวีดีนั้นเป็นเสียงของพ่อเธอที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและก็เสียงของตีนที่กระทบกับร่างของพ่อเธอเสียงดัง เมื่อกิ่งเห็นแบบนั้นเธอก็ต้องรีบกดวาง ก่อนจะตั้งสติด้วยความโกรธ และก็กลัวโทรไปยังปลายสายที่ส่งข้อความมาหาแม่ของเธอ
ตื้ดดดดด ตื้ดดดดด ตื้ดดดด
(มีอะไร ) เสียงเข้มดุดันดังรอดออกมาจากโทรศัพท์ กิ่งเมื่อได้ยินเสียงเข้มที่รอดออกมาจากปลายสาย จากตอนแรกที่กิ่งรู้สึกโกรธและก็โมโหแทบบ้าตายแต่พอได้ยินเสียงดุดันจากปลายสายนั้นก็ทำให้หญิงสาวถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก ก่อนจะได้ยนเสียงของคนที่อยู่ปลายสายพูดออกมาอีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้กับดุดันมากกว่าเดิม
(ว่าไงคุณหญิงแก้ว คุณจะพูดหรือไม่พูดถ้าไม่พูดก็วางสายและก็รอรับศพของสามีคุณได้เลย ) ชายหนุ่มพูดออกมาอีกครั้งอย่างหัวเสียเมื่อเห็นว่าปลายสายไม่พูดอะไรออกมา โดยเฉพาะเรื่องหนี้สินเพราะนั้นเลยทำให้คาลโลเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่โมโหเมื่อหญิงสาวไม่พูดอะไรออกมา เมื่อกิ่งได้ยินว่าชายหนุ่มจะวางสายและที่สำคัญเขาพูดเรื่องพ่อของเธอโดยเฉพาะเรื่องชีวิตของท่าน กิ่งก็เลยรีบพูดออกมาทันทีก่อนที่ชายหนุ่มจะวางสาย
“ เดี๋ยว เดี๋ยว ก่อนสิคุณฉันลูกสาวของคุณพ่อมาวิน คนที่พวกแกกำลังทำร้ายท่านอยู่ แกจะให้ฉันทำยังไงก็ว่ามาท่านเป็นหนี้พวกแกอยู่เท่าไหร่ ฉันจะเป็นคนใช้หนีแทนท่านเอง “ กิ่งพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกักแต่ก็ต้องกัดฟันตั้งสติเมื่อนึกถึงภาพของคนเป็นพ่อที่โดนคนใจร้ายกระทืบจมกองเลือด คาลโลเมื่อได้ยินเสียงหวานของคนที่เขารอคอยอยู่แล้วนั้นชายหนุ่มก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจทันทีเมื่อนึกถึงหน้าของเด็กสาวที่เขาเคยเจอเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนที่มาวินเจ้าของร้านเพรชมาขอกู้เงิน ระหว่างที่เขากับมาวินกำลังคุยเรื่องเงินกันอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเด็กสาวน่ารักวิ่งเข้ามาทักพ่อของตนและครั้งนันก็เป็นครั้งแรกที่คาลโลได้เจอกับหญิงสาวโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้เจอกับเขาเพราะมาวินได้บอกให้ลูกสาวไปที่อื่นก่อนด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าลูกสาวที่น่ารักของเขาจะตกเป็นเป่าสายตาของมาเฟียค้ามนุษย์อย่างคาลโล แต่ดูท่าว่าคงสายไปแล้วเมื่อเจ้ากรรมนายเวรได้เห็น เจ้าของกรรมแล้วมีเหรอที่เขาจะลืเธอได้นั้นเลยทำให้เข้าทางของเสือเมื่อเหยื่อโทรมาตามแผนที่เขาวางเอาไว้