Korkuyla Ateş'e döndü.
"Beni çağırmışsınız Ateş Bey," dedi.
Ateş gülümsedi. "Gel Sinem, otur."
Ateş'e şaşkınlıkla bakarken, Ateş son derece kendinden emin gözüküyordu.
"Dün Başak kaçırıldı, haberin var mıydı?"
"Benim mi?" dedi endişeli bir şekilde gülerek. "Hayır Ateş Bey, dün ben burada ki son işlerimi bitirdikten sonra evime gittim. Kimsenin kaçırıldığını bilmiyorum. Ona ne oldu, böyle?"
Sessizliğimi korusam da ölümcül bakışlarımı Sinem'e dikmiştim.
"Burada ki son işlerin Başak'ın arkadaşlarına Gece olduğunu söylemek miydi?"
Sinem bana baktı. "Ben..." diye mırıldandı.
Ateş odanın içinde volta atarken birden durdu. "Sen?"
"Ateş Bey, ben Başak'ın aklına girmelerinden korktum. Sonuçta o bizim esirimiz. Onlara Gece olduğunu söyledim ki, artık Başak'ı arayıp sormasınlar. İ
