ย่าตู้เมื่อเห็นว่าชุนหลินพูดอะไรออกมาก็ได้แต่หลบสายตา เธอลืมไปได้ยังไงว่าชุนหลินเป็นสหายกับแม่ของนังเด็กไร้ค่านี่
“พี่ใหญ่ ไม่ต้องสนใจใครทั้งสิ้น พาหนิงฮวากลับไปก่อน ที่เหลือฉันจัดการเอง พี่สะใภ้ฉันรบกวนไปดูหนิงฮวาให้ด้วยนะคะ” หลินเจียวเจียวคิดว่ามีแผลด้านหลังหากให้พี่ชายเธอจัดการคงจะไม่เหมาะ
“อืม พี่ไปก่อนนะ” หลินต้าจินเองก็ห่วงยายตัวเล็กใจจะขาดแต่ดีที่เธอยังมีสติและพูดโต้ตอบกับเขาได้อยู่ เขาหวังเพียงว่าเธอจะไม่ช้ำใน
“ได้เจียวเจียว พี่จัดการให้เอง เราไม่ต้องเป็นห่วงนะ ไปกันเถอะพี่ต้าจิน”
เมื่อทั้งสองคนเดินจากไปหลินเจียวเจียวก็กันกลับมามองคนบ้านตู้ ใจจริงเธอเองก็ไม่อยากเข้ามาวุ่นวายหรอกหากไม่ใช่เพราะว่าหนิงฮวา กลับไปเธอคงต้องเอาน้ำมรกตที่ไม่ผสมให้เธอดื่ม หนิงฮวาจะได้ไม่มีผลข้างเคียงในการถูกทำร้ายครั้งนี้
“เอาล่ะค่ะ เรามาคุยกันต่อ เมื่อกี้ที่ป้าชุนหลินพูดมันหมายความว่ายังไงค่ะ หรือว่าห
