ฟางรั่วซีและฟางชิงอีหันมามองหน้ากันก็จะพยักหน้าตอบตกลง
“เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ รอเรื่องเงียบกว่านี้ก่อนก็ได้ค่ะ” ฟางรั่วซีตอบกลับ
หลินเจียวเจียวเมื่อเห็นว่าทั้งสองพี่น้องตอบตกลงแล้วเธอจึงเลี่ยงเข้ามาทำอาหารในครัว วันนี้เธอตั้งใจจะทำกุ้งผัดหม่าล่า ไก่ขอทานและ กุ้งอบวุ้นเส้น เธอชอบอ่านหนังสือทำอาหารเธอมองว่าอาหารแต่ละเชื้อชาตินั้นมีความแตกต่างและบางอย่างก็มีความคล้ายคลึงกับในยุคที่เธออยู่ เธอไม่คิดว่าหลายสิบปีข้างหน้าจะทำให้ชีวิตของชาวบ้านแต่ละคนจะดีขึ้นจนหน้าตกตะลึง อาหารก็หาง่ายซะเหลือเกิน ร้านอาหารก็ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด ถึงแม้ว่าเธอจะมีของและร้านค้ามากมายในมิติรวมถึงห้างสรรพสินค้า แต่ว่าตอนนี้เธอคงต้องใช้ชีวิตแบบชาวบ้านทั่วไป ทำงานหาเงินแบบนี้เธอเองก็มีความสุขแล้ว
“เจียวเจียวน้องมีอะไรให้พี่ช่วยไหม” ซ่งเฉินหยางเดินตามภรรยาต้อยๆ เหมือนลูกไก่เดินตามแม่ยังไงยังนั้น ไม่ว่าภรรยาเขาเดินไปที่ไหน
