วันนี้ฉันถูกเพื่อนรักทั้งสองมาหาที่บ้านก่อนจะลากฉันขึ้นจากที่นอนยัดเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะจับฉันแต่งตัวแต่งหน้าแล้วพาฉันมาอยู่บนรถเก๋งที่มีคนขับรถจากบ้านของวิเป็นคนขับ ฉันกวาดตามองเพื่อนทั้งสองด้วยความสงสัย
“พวกแกจะพาฉันไปไหนเนี่ย” ฉันเอ่ยถามอย่างไม่รู้อีโหน่อีเหน่ เพื่อนสาวทั้งสองนั่งประกบฉันซ้านขวาด้วยสีหน้าที่นิ่งเรียบ
“ก็พาไปซื้อเสื้อผ้าไงยะ” ฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“ซื้อทำไมอะ เนื่องในโอกาสอะไร”
“นิดาลืมแล้วเหรอ อีกสามวันเราต้องไปทริปทัศนศึกษาของคณะนะ”
“ก็แค่ไปทัศนศึกษาเอง ซื้อเสื้อผ้าใหม่ทำไมอะ ก็ใส่ยูนิฟอร์มของมหาวิทยาลัยไง” มนถอนหายใจยาวก่อนจะหันมาหาฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิดพร้อมที่จะบ่นร่ายยาวไม่ต่างจากแม่ตอนองค์ลงเลยสักนิด
“ไปตั้งสามวันสองคืนนะจ๊ะ กิจกงกิจกรรม จะไม่แต่งตัวเลยหรือไง”
“แต่งทำไมอะ”
“วิอธิบาย” มนผายมือไปทางวิที่นั่งอีกฝั่งของฉันก่อนจะหันหน้าออกไปมองนอกหน้าต่าง
“ค
