แต่เขาคงไม่รู้ว่านี่คือจูบแรกในชีวิตของณัชชา
ร่างบางขัดขืนดิ้นรนเป็นพัลวัน เขาเม้มริมฝีปากเธอแรงๆ เหมือนสั่งสอนก่อนจะปล่อยเธอและทันทีที่ณัชชาเป็นอิสระ เธอก็ยกมือขวาฟาดลงซีกหน้าของชายหนุ่มสุดแรง เจ้าของร่างใหญ่ที่ไม่ทันตั้งตัวจึงโดนตบเข้าไปจนใบหน้าคมเข้มสะบัดไปเล็กน้อย
“อย่าเอาความคิดต่ำๆ ของคุณมาตัดสินฉัน”
อันโตนิโอแลบลิ้นเลียมุมปากรู้สึกรสเค็มคาวจากเลือดในปากตัวเอง เขามองอีกฝ่ายกระตุกยิ้มที่มุมปากแล้วสืบเท้าเข้าไปใกล้ ร่างบางถอยหลังหนีแต่ยังเชิดหน้าไม่หลบสายตาเขาแต่เมื่อเห็นว่าเขาเอื้อมมือมาจะจับร่างเธอไว้ หญิงสาวก็รีบพลิกตัวหนีไปหลบที่โต๊ะทำงานของเขา แล้วสายตาของเธอก็เห็นสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะ ก่อนที่เขาจะเอื้อมมาถึงเอวบาง เธอก็หยิบแว่นตาของเธอขึ้นมาชูตรงหน้า
“นี่มันหมายความว่ายังไง ทำไมแว่นตาของฉันมาอยู่ที่คุณ!”
อันโตนิโอมองหน้าเธอแล้วนิ่งไปด้วย ลืมนึกถึงของที่ซ่อนเธอไว้ เขาแ
