ตอนที่ 1 เพื่อนลูกชาย
1349 Words
ตอนที่ 1
ให้ผมช่วยมั้ยครับNC18+
พักพิงม่ายสาว อายุอานามก็45ปีเต็ม เเม้จะอายุหลักสีเเล้วก็ตามเธอก็ยังสวยเเซ่บเหมือนเด็ก20ไม่มีผิด วันนี้เธอทำอาหารไว้รอลูกชายสุดที่รักของเธอที่พึ่งจะขึ้นปีหนึ่งได้หมาดๆ เเละได้ชวนเพื่อนมาที่บ้านด้วย
ด้วยความเป็นเเม่นั้นอยากจะให้กำลังใจลูกที่เข้ามหาลัยชื่อดังได้สำเร็จจึงทำของโปรดไว้เต็มโต๊ะเลย . .
"สวัสดีครับคุณเเม่ ผมเหนือครับ"
เหนือเเนะนำตัว ชายหนุ่มรูปงามที่หล่อเหลา ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวและมองมาที่ตาของเธอเหมือนอยากขย้ำ ไม่สิ น่าจะคิดไปเองมากกว่า
"สวัสดีจ้ะ ตามสบายนะคะ"
หญิงสาวเก็บความติ้นเต้นสงสัยไว้แล้วยิ้มอ่อนให้เพื่อนลูกชาย แต่เขากลับจ้องมองเธอตาไม่กะพริบ
"โอ้โห กับข้าวเต็มโต๊ะ แม่สิงนี่เก่งที่สุด"
สิงหาลูกชายเอ่ยชมแม่ไม่หยุด ด้วยความที่มีกันแค่สองคน พวกเขาจึงรักกันมาก แม้ว่าสองหาจะบอกให้แม่หาพ่อใหม่สักที แต่พักพิงก็ไม่ได้คิดจริงจังกับใคร เวลาส่วนใหญ่ก็ทุ่มกับงานเพราะต้องใช้จ่าย 2 ชีวิต และเธอก็รับผิดชอบด้วยตัวคนเดียวมาตลอด
"รู้จักกันนานรึยังจ๊ะ" ม่ายสาวเอ่ยถาม
"ตั้งเเต่เข้าไปก็ได้มันนี่เเหละเป็นเพื่อน" สิงหาอวดเพื่อนอย่างภูมิใจ
เหนือเป็นหนุ่มหล่อเข้มใจดีที่มาจากต่างจังหวัดเพื่อที่จะมาเรียนในกรุง พักพิงมองเด็กน้อยเเล้วก็คิดถึงกล้ามในเสื้อของเขาที่มันโชว์ออกมาหราแม้จะอยู่ในเสื้อนักศึกษา ไม่ได้ๆ นั้นลูกเพื่อนน่ะพักพิง
เธอสลัดความคิดบ้าๆ ของตัวเองออกไป
"อาจจะไม่ค่อยถูกปาก ก็ทนๆ เอาหน่อยนะจ๊ะ"
พักพิงคลี่ยิ้มงามแล้วหยอกล้อ ชายหนุ่มเห็นรอยยิ้มจริงใจของเธอก็อดใจเต้นไม่ได้ เฮ้ยไม่ได้ดิ อันนั้นแม่เพื่อนนะไอ้เหนือ เขามองเธอแล้วสลัดความคิดทิ้ง
ดูรูปร่างของพักพิงนั้นสะดุดตามาก ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ที่คนอื่นจะมองพักพิงเพราะรูปร่างของเธอนั้นค่อนข้างเป็นที่หมายปองของใครหลายๆ คน ไม่ว่าจะหน้าอกที่ใหญ่เต็มมือนั้น หรือบั้นท้ายที่เซ็กซี่เกินจะห้ามใจ
ทานอาหารเสร็จพักพิงก็อยู่ในครัวล้างจานตามปกติ สิงหานั่งเล่นเกมหัวร้อนอยู่หน้าทีวี ทว่าบังเอิญเหนือไม่ใช่คนติดเกม จึงเลือกที่จะมาช่วยแม่ของเพื่อนในครัวแทน
"เจ้าสิงไปไหนเเล้วล่ะ?" พักพิงเอ่ยถามเด้กรุ่นลูกที่เข้ามาเธอในครัว
"อ๋อนั่งเล่นเกมหัวร้อนอยู่หน้าทีวีครับ"
"ให้ตายเถอะลูกคนนี้ แล้วเหนือไม่เล่นหรอคะ"
น้ำเสียงเจือไปด้วยความเอ็นดูเมื่อพูดถึงลูกชาย แถมพูดกับเขาด้วยเสียงหวาน นั่นทำเอาเด็กหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมาดื้อๆ ถามดวงตาสวยนั่นยังมองมาที่เขาอย่างอ่อนโยนอีก
แต่สายตาของเหนือมองพักพิงที่ล้างจานเหมือนอยากจะกลืนกินเธอเข้าไป
"หืม??" พักพิงพูดเชิงตั้งคำถามว่ามองหน้าเธอทำไม
"เอ่อ…เปล่าครับให้ผมช่วยไหมครับ" ชายหนุ่มหลบดวงตาสวยคู่นั้นมองต่ำลงทันที
"ไม่ต้องหรอกจ้ะ ไปพักผ่อนเถอะ"
ผมเป็นคนชอบช่วยเหลือนะครับ
เด็กหนุ่มพูดพลางยิ้มน้อยๆ แล้วเดินเข้าไปช่วยเธอโดยที่เธอยังไม่อนุญาต เขาเคลื่อนตัวเข้าไปยืนประชิดเธอที่อ่างล้างจานอย่างจงใจ
"คิกๆ ช่วยก็ช่วยจ๊ะ แล้วหนูมาจากไหนเหรอ?"
"ผมมาจากต่างจังหวัดน่ะครับ พอดีสอบได้ที่นี่พอดี"
เหนือตอบด้วยสีหน้ายิ้มเเย้ม แต่คำว่าหนูนี่ขัดหูชะมัด หนูอะไรจะใหญ่ขนาดนี้เล่า เขาได้แต่ขำในความใสซื่อไม่สมอายุของเธอ เขาจ้องมองตาเธอแล้วเริ่มรู้สึกตื่นตัว พักพิงมองกลับไปที่ดวงตาคมคู่นั้นแล้วมือก็หยุดชะงักไปชั่วครู่
สองร่างมองตากันส่งความรู้สึกแปลกๆ ผ่านไปเงียบๆ
"ทำอะไรกันอยู่ครับ"
น้ำเสียงของผู้เป็นลูกชายปลุกทั้งสองคนให้สะดุ้งและละสายตาออกจากกัน
"กำลังเผามึงให้คุณแม่ฟังน่ะ"
"นี่มึงบอกไปหมดเเล้วเหรอ!"
พักพิงมองทั้งคู่หยอกล้อด้วยความเอ็นดู
พร้อมกับส่งยิ้มให้เหนือ เหนือหน้าเเดงขึ้นมาซะงั้น ไม่ว่าจะด้วยความน่ารักของพักพิงหรือเเม้เเต่รูปร่างของเธอยิ่งทำให้พักพิงนั้นทำเอาเด็กหนุ่มเริ่มหวั่นไหว
เด็กๆ นั้นขึ้นไปเล่นเกมกันอยู่ที่บนห้องของสิงหา สักพักเริ่มดึกเหนือจึงขอตัวกลับหอ
"มึง นอนนี่ก็ได้ป่ะ"
"ไม่เอากูโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบแชร์ห้อง"
“เหอะไอ้เวร เรื่องของมึงงั้น”
พอบอกกับสิงหาเสร็จเหนือก็เดินไปบอกพักพิง
"แม่ผมกลับเเล้วน่ะครับ"
"เอ๋ ทำไมล่ะไม่ค้างที่นี่เลยล่ะ"
"พอดีผมต้องไปทำรายงานต่อน่ะครับ"
"อ่อ งั้นเหรอขับรถดีๆ น่ะลูก"
“คร้าบบบบ”
เด็กสมัยนี้มีรถขับตั้งแต่เรียน ปี1 ให้ตายเถอะ พวกพ่อแม่รวยสินะ สิงมันจะอยากได้รถหรือเปล่าเนี่ย ให้ตายเถอะ ต้องขยันมากกว่านี้แล้วพักพิง จะได้มีเงินซื้อรถให้ลูก เธอพูดกับตัวเองแล้วก้มทำงานบ้านต่อ
ก่อนที่เหนือจะเดินออกจากประตูบ้านไปเขาได้มองบั้นท้ายของพักพิงพรางด้วยสายตาที่หื่นกระหาย ขอเก็บกลับไปชักว่าวที่หอก็ยังดีว่ะ เขาคิดในใจแล้วเดินออกจากบ้านไป
ระหว่างที่เนือขับรถอยู่ เขาคลำหาโทรศัพท์ เเต่ว่าหายังไงก็หาไม่เจอ นึกได้ว่าน่าจะอยู่ที่บ้านสิงหา เขาจึงรีบขับรถกลับไปเอาโทรศัพท์ทันที . .
ทางด้านพักพิงนั้นหลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อย เธอเดินขึ้นไปดูลูกชายของที่นอนอยู่บนห้อง นั้นเเม้ว่าลูกจะโตเเค่ไหนก็ตามเค้าก็เห็นเป็นเด็กน้อยเสมอ เธอเดินเข้าไปห่มผ้าให้ลูกด้วยความเอ็นดู เเล้วก็เดินออกมาจากห้องของลูกชายอย่างช้าๆ ก่อนที่จะลงมาข้างล่าง
กลับมานั่งหน้าทีวีเพื่อดูอะไรต่อเพลินๆ ทว่าภาพของเด็กหนุ่มผุดขึ้นมาบนหัว กล้ามของเขาที่มันแทบจะทะลุออกมานอกเสื้อ นั่นทำเอาหัวใจสาวเจ้าเต้นตึกตัก
ชุดนอนผ้าซาตินระบายลื่น กระโปรงถูกเปิดขึ้นมาช้าและนิ้วเริ่มเลื้อยแหย่เข้าไปในร่องเสียวอย่างช่วยไม่ได้
“อืมม”
ม่ายสาวครางออกมาเบาๆ เเล้วใข้นิ้วเเหย่เข้าไปในแต*ของตัวเอง
"อึก..."
ความที่ขาดผู้ชายมานานพอสมควร เธอเลือกที่จะใช้วิธีการช่วยตัวเองแบบนี้มานานพอสมควร และนี่ก็เป็นแค่อีกครั้ง แต่แอบเอาเพื่อนลูกมาจินตนาการ ช่างเถอะ แค่จินตนาการเอง ไม่สึกหรอหรอก เธอคิดแล้วเริ่มเร่งจังหวะ
ทว่าตอนที่กำลังเร่งจังหวะเพื่อถึงฝั่งฝันอยู่นั้นเหนือก็ได้มาถึงบ้านพอดี "เอ๊ะประตูไม่ได้ล็อคนิ"
เหนือถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเเต่สิ่งที่เขาเห็นก็คือ พักพิงที่ช่วยตัวเองอยู่ที่โซฟากลางบ้านเท่านั้น
“ว้าย”
เธออุทานออกมา เมื่อเห็นหน้าเพื่อนลูกชายที่เดินเข้ามาอย่างวิสาสะ แล้วหอยแดงของเธอก็กำลังลอยโชว์หราอยู่ต่อหน้าเขา
เหนือตกใจถึงขีดสุดหันหลังให้เธอ
พักพิงตกใจกว่าที่เหนือมาเห็นด้านที่น่าอายของเธอ เธอรีบลุกขึ้นอย่างไวเเละดึงชุดนอนของตัวเองปิดไว้ ทั้งตกใจทั้งอายทั้งตื่นเต้น
“ถ้ายังไม่เสร็จให้ผมช่วยมั้ยครับ???”
ชายหนุ่มถามตะกุกตะกัก จนหญิงสาวหน้าแดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด บ้าชิบน่าอายชะมัด
- Writer
