Kendime gelmeye başlamıştım ama gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Sesler duymaya başlayınca gözümü açmadan dinlemeye başladım.
-Ben nasıl oldu bilmiyorum. Lavabodan çıkmıştım, üstümü düzelteyim derken önüme bakmamıştım. Bir anda hanım efendiye çarptım, düşmesin diye kolunu tutunca baydı.
Anlaşılan bu çarpıştığım kişiydi. Yine korkularım gün yüzüne çıkmıştı. Üstüne heyecan ve stres eklenince tam olmuştu.
-Anlıyorum Levent bey. Hayat hanım bir anda korktu anlaşılan.
Konuşan bu sefer Tuna'ydı. Demek o da buradaydı.
-Baba çok güzel değil mi?
İşte o ses, telefonda duyduğum ses. Kızımın sesi, o da buradaydı.
-Rüya şu anda baygın farkındaysan.
-Biliyorum baba, ama bu güzelliğini görmeme engel değil ki.
Tuna'nın gülme sesini duydum, arkasından kızımın. Artık dayanamayıp gözlerimi yavaşça a
