ตอนที่ 15
พิมพ์มาดาขึ้นมานั่งบนรถข้าง ๆ อาร์เดนอย่างเคย แต่คราวนี้เธอนิ่งเงียบ และไม่หันไปมองหน้าเขาแม้แต่น้อย บนรถตู้คันใหญ่ที่ตอนนี้มีเพียงอาร์เดน พิมพ์มาดา และมาตินเป็นคนขับเท่านั้น กำลังแล่นไปตามทางเพื่อมุ่งหน้ากลับคฤหาสน์ของอาร์เดน
เขาลอบมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกายเป็นระยะ เธอยังคงนิ่งเงียบ เงียบจนทำให้ตัวเขาเองทนไม่ไหว
“หนูพิมพ์ โกรธเฮียเดนเหรอคะ เฮียเดนขอโทษนะ” อาร์เดนยอมเอ่ยปากขอโทษคนตัวเล็ก เพราะรู้ตัวดีว่าตัวเองก็ทำผิดต่อเธอ
“ไหนคุณท่านบอกว่าเวลาอยู่ข้างนอกต่อหน้าคนอื่นไม่ให้เรียกว่าเฮียไงคะ” น้ำเสียงราบเรียบนิ่งเฉยเอ่ยถาม แต่สายตายังคงเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถ
“มาตินไม่ถือว่าเป็นคนอื่น”
ที่จริงเขาก็ไม่ได้อยากจะให้ลูกน้องคนสนิทรู้ว่าเวลาอยู่ต่อหน้าเธอแล้วเขาเปลี่ยนเป็นคนละคน แต่ตอนนี้ท่าทางอาการของพิมพ์มาดาทำเอาอาร์เดนเริ่มอยู่ไม่สุข
“อย่างนั้นเหรอคะ แล้วผู้ชายที่คาสิ
