Kapının sesiyle dudaklarımız istemese de bir-birinden ayrıldı. Şaşkınlıkla gelenin kim olduğunu anlamaya çalışıyordum, ama aklıma kimse gelmedi. Kapını açdığımda gördüğüm manzara beni sinirlendirmişti. Evet, gelen Meltemdi. Yüzünde anlam veremediğim bir gülüşle kapımda durmuştu.
" Günaydın, Murat " diyerek sırıtmaya devam ediyordu.
" Sana da günaydın. Bu saatda burada ne arıyorsun?"
" Serpil teyze yolladı beni. Yemek yapmış sana. Onları getirmemi rica etdi. O yüzden geldim"
" Gönderecek adammı yoktu da senden yollamış"
"Bilmem. Bir jaç işi varmış. Bana öyle söyledi".
" Tamam, ver" dedim ve elinden aldım. "Şimdi gide bilirsin. Teşekkür ederim " demiştim ki, Bahar beni durdurdu.
" Murat, bırak da kız içeri girsin. Onca yol gelmiş. Çay içsin gider"
Bahara ne yapıyorsun gibisinden b
