ยั่วรักพี่ชายข้างห้อง 1
903 Words
“กรี๊ดดดดดดดดด!” เดือนเมษาแกล้งหวีดร้องสุดเสียงเพื่อให้แผนการที่ตัวเองวางไว้นั้นประสบความสำเร็จ
“อะไรๆ มีอะไรเมษา” ฟ้าครามที่อยู่ห้องตรงข้ามบุกเข้ามาด้วยความตกใจ
เขากับน้องสาวข้างห้องสนิทจนเข้านอกออกในห้องของกันและกันมาตลอด
พอเข้ามาอารามความเป็นห่วงก็ทำให้ขายาวๆ ถีบประตูห้องน้ำเข้าไปอย่างแรง
ก่อนจะเห็นที่มาของเสียงร้อง จิ้งจกสองตัวกำลังฟีเชอริงกัน แต่นั่นไม่ได้สะดุดสายตาเขาเท่ากับร่างอวบอิ่มที่เปลือยเปล่ายืนตัวสั่นเทาที่มุมด้านหนึ่ง
“พี่ครามช่วยเมษาด้วย...” เธอชี้ไปที่ตัวต้นเหตุแล้วก็เดินขยับเข้าไปใกล้คนที่เข้ามาช่วย
“พี่จัดการให้แล้วๆ” เขาจับจิ้งจกคู่นั้นโยนออกไปทางรูหน้าต่างระบายอากาศในห้องน้ำ
“นี่อีกพี่”
เขาถึงกับคอแห้งผากเมื่อเท้าเล็กๆ ชี้ไปที่แมลงสาบที่กำลังวิ่งขึ้นมาจากท่อหนึ่งตัว
“ไปนะไป” เขาไม่ได้อยากทำร้ายมัน แต่ก็ต้องใช้น้ำฉีดไล่มันลงท่อไปอีกครั้ง
ฟ้าครามพยายามทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ไม่มองคนที่ยังยืนแก้ผ้าอยู่ตามเดิม ไม่ได้มีทีท่าที่จะคว้าผ้าขนหนูมาห่มกาย บางทีน้องน้อยอาจจะช็อก
“เมษากลัวจังเลยค่ะพี่คราม”
ฟ้าครามสะดุ้งวูบเมื่อถูกสวมกอดมาจากทางด้านหลัง น้องอาจไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้ทันระวังตัว แต่เขาน่ะคิดไปไกล และไอ้ส่วนที่ไม่มีหัวคิดก็กำลังจะแข็งโด่ขึ้นมาในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าหากยังกอดรัดกันแบบนี้
“เมษา มันไปแล้วนะ พี่ว่าอาบน้ำต่อเถอะ”
“ไม่ๆ เมษากลัว” เธอเกาะเอวแกร่งแน่นขึ้นเมื่อเขาจะเดินออก
“งั้นจะเอายังไง ไปอาบน้ำห้องพี่ไหม” เขาก็ไม่แน่ใจว่าเธออาบเสร็จหรือยัง แต่ถ้ายืนอยู่แบบนี้อีกสักพัก เขาจะอุ้มเธอไปที่เตียงและก็ไม่อนุญาตให้อาบน้ำอะไรต่ออีกแล้ว
“ไปอาบที่ห้องพี่ก็ได้...”
“โอเค งั้นห่มผ้านี่ซะ” เขาคว้าผ้าขนหนูสีชมพูที่พาดอยู่มาส่งให้ แต่อีกฝ่ายก็ยังเอาแต่กอดรัด แล้วบอกตรงๆ ว่าเต้านุ่มก็เสียดสีมากับแขนจนเขาคิดอะไรไม่ออก
“พี่สะบัดก่อนสิ”
เขาทำตามทั้งที่รู้สึกว่ามันไม่จำเป็น พอส่งให้ก็ต้องรีบเบือนหน้าหนี แต่ทันทีที่จะเดินออกจากห้องน้ำก่อนกลับถูกเรียกเอาไว้
“อย่าเพิ่งไปสิคะ มาเอาเมษาก่อน”
คำว่า ‘เอา’ เกือบทำเอาสติหลุด
แล้วเขาก็โอบรัดไหล่คนที่ยังเปียกชื้นเดินไปอาบน้ำต่อที่ห้องตัวเอง
“พี่แน่ใจเหรอคะว่าที่นี่จะไม่มีจิ้งจก ไม่มีแมลงสาบ”
“พี่ไม่แน่ใจ...” หอพักที่นี่ไม่ได้ไฮโซขนาดนั้น มันกลางๆ ไม่ได้ใหม่หรือเก่า และสัตว์สองประเภทนั้นก็เป็นเรื่องปกติคู่ตึกทุกที่
“นี่พี่ทำน้ำพริกปลาทูอยู่เหรอคะ” เธอมองอาหารมากมายที่เหมือนจะถูกทำค้างไว้
“ใช่ จะกินด้วยกันไหม”
“ค่ะ แต่ว่าขออาบน้ำแล้วก็ขอยืมเสื้อผ้าพี่ด้วยนะ”
“ทำไมล่ะ”
“ก็...เมษาไม่กล้ากลับห้องนี่คะ แล้วเดินไปเดินมาก็เสียเวลา”
“โอเค งั้นก็เข้าไปอาบน้ำซะ”
“โอเคค่ะ พี่ครามน่ารักที่สุดเลยรู้ไหม”
ฟ้าครามรีบนั่งลงกับพื้นตรงที่ปูเสื่อทำกับข้าวอยู่ เขาไม่อยากให้เธอใกล้ชิดทั้งที่ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นอย่างนี้ แต่พอคิดได้ก็ลุกขึ้นเดินไปล้างมือล้างไม้ในห้องน้ำ โดยมีคนตามมายืนอยู่ด้วยกัน
แล้วเขาก็ทันหันไปมองเธอถอดผ้าขนหนูออก เลือดกำเดาเกือบพุ่ง ผู้หญิงอะไรก้นงอนและก็น่ากระแทกเข้าใส่
“มาล็อกประตูสิ!”
“งับไว้ก็พอค่ะ เมษากลัว” เธอหันมาบอกแล้วยิ้มให้คนที่แก้มแดงไปหมด
ฟ้าครามใจเต้นระรัว พอก้มมองก็เห็นเป้านูนๆ ของตัวเอง จะไม่ให้โด่ได้ไง ในเมื่อร่างอวบอิ่มเมื่อสักครู่นั้นจงใจยั่วยวนเขาอย่างเห็นได้ชัด
สักยี่สิบนาทีต่อมา
อาหารเย็นก็ทำเสร็จพร้อมตั้งโต๊ะ
ฟ้าครามมองร่างบางที่ตัวหอมฉุย อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งสีขาวกับกางเกงบ็อกเซอร์โชว์ขาเรียวๆ
“แค่เห็นก็ท้องร้องเลยนะคะเนี่ย”
“งั้นก็ลุยเลย” ฟ้าครามมองคนที่เริ่มกินอย่างไม่ห่วงสวย กินอร่อยดูฟินเกินรูปร่างที่ผอมบาง
“พี่คราม อร่อยมาก”
คนถูกชมยิ้มไม่หุบ แล้วก็ตักไข่ ตักผักปรนเปรอคนที่นั่งตรงข้ามไม่ได้หยุดหย่อน
“คืนนี้พี่ไปค้างเป็นเพื่อนเมษาหน่อยได้ไหมคะ”
“อะไรนะ!” เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองหูฝาดไปเองหรือเปล่า
“ก็เมษาชวนพี่ไปนอนด้วยกันไงคะ” เดือนเมษาคว้ากุมมือแกร่งตรงหน้า ก่อนจะมองเขานิ่ง
นอนด้วยกัน
มันเล่นเอาฟ้าครามเหงื่อแตกพลั่ก เธออาจจะจิตใจบริสุทธิ์ แต่ตอนนี้เขาเห็นแต่ภาพตอนเธอเปลือยกายอาบน้ำเท่านั้น
- Writer
