Chapter 23

1414 Words

วาวานั่งเหม่ออยู่ตรงระเบียงโซนรับประทานอาหารเช้า ดาวินมองคนรักอย่างแปลกใจที่อยู่ๆเธอก็เป็นอีกคนไม่สดใสเหมือนเดิมตั้งแต่ที่รับโทรศัพท์จากผู้เป็นแม่ เขาเกลี่ยผมให้หญิงสาวก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง "เป็นอะไรคะคนเก่ง ทำไมหน้าเศร้าแบบนั้น" "เปล่าค่ะ วาแค่เหนื่อยนิดหน่อย" หญิงสาวไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่าอะไรก่อนดี ถ้าเธอบอกเขาไปแล้วมันจะได้รับการตอบรับแบบไหนเธอไม่ยังไม่อยากจะคาดเดาในตอนนี้ "ไม่ใช่แล้วแบบนี้ คุยกับแม่เรื่องอะไรคะถึงได้มีสีหน้าที่เครียดขนาดนี้ หรือว่าแม่ถามหาคนคุยที่หนูบอกรึเปล่า งั้นกลับไปรอบนี้เราสองคนไปหาแม่กัน ดีมั้ย" ดาวินกุมมือหญิงสาวไว้ก่อนจะบีบแน่นเพื่อให้เธอมั่นใจในตัวของเขา ไปครั้งนี้เขาจะไปแนะนำตัวเองทำความรู้จักก่อน จากนั้นค่อยๆคุยเรื่องแต่งงานต่อไป วาวามองชายหนุ่มด้วยสีหน้าเป็นกังวล เรื่องมันจะไม่ยุ่งยากมากไปกว่านี้ถ้าเขาไม่ได้เป็นลูกชายตระกูลดังและไม่ได้ร่ำรว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD