KABANATA 32

1346 Words

Sa labis na hiya ko padarag akong napatayo mula sa silyang kinauupuan ko at nakasunod lang siya ng tingin sa akin. I'm finished without finishing my food. Galit ko lang siyang tinalikuran dahil hiyang-hiya ako sa pagiging lantaran niya kung magsalita! Hindi naman ibig sabihing alam na nila ay p'wede na siyang maging ganoong kabukas na isinatinig ang mga kalokohan niya! Kainis! Dire-diretso lang ako ng lakad at kahit hindi ako lumingon ramdam kong sinundan niya ako. "Antice..." he called me in his lazy tone. "Go back! Eat your food!" I shoo him away without giving a glance at him and I took the step upstairs to go to our room. Ang akala ko hindi na siya nakasunod pero nagulat ako nang pagpasok ko ng kwarto ay pumasok din siya kaya pinanlakihan ko siya ng mata nang harapin ko siya. "W

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD