“ฉันรู้ฉันผิดพลาด ผิดพลาดมาก ๆ ฉันก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้” โจ๊กถอนหายใจก่อนจะส่ายหน้าแล้วบอกว่า “กลับเถอะ ไปเก็บของ” “เกะ เก็บทำไม” “คุณไม่รักษาข้อตกลงของเฮีย คุณทำผิดข้อห้าม” “แต่เฮียขุนบอกว่าพรุ่งนี้ให้…” Rrrr… เสียงสมาร์ตโฟนของโจ๊กดัง เขาล้วงออกจากกระเป๋าขึ้นมากดรับ “ครับ” (…) “ได้ครับ” (…) “ครับ ผมจะจัดการให้ทันที” โจ๊กเก็บสมาร์ตโฟนแล้วหันมาพูดกับฉัน “ไปห้องเปลี่ยนชุดครับ” เขาพูดแค่นั้นและเดินนำฉันไป ฉันกับโจ๊กกลับลงมาที่ห้องเปลี่ยนชุด หญิงสองคนยังรออยู่ที่ห้องนี้ ไร้การพูดคุยเช่นเคย เปลี่ยนชุดเรียบร้อยฉันก็เดินออกจากห้อง โจ๊กเดินนำฉันมาที่หน้าเรือนใหญ่ รถจอดรอรับอยู่ ฉันเข้ามานั่งในรถ โจ๊กก็ด้วย รถเคลื่อนตัวออกจากหน้าเรือนใหญ่มุ่งสู่บ้านไม้ที่ฉันใช้หลับนอน “นี่ครับ” โจ๊กยื่นไอแพดมาให้ฉันเมื่อรถขับมาจอดที่หน้าบ้านไม้ “คะ?” ให้ฉันทำไม “เฮียขุนสั่งให้คุณกดดูคลิปข้างใน แ