EP 4/1 แต่งงานกับพี่นะ
1064 Words
[4]
แต่งงานกับพี่นะ
มินตรานอนแผ่อยู่กลางเตียง ผมสลวยสยายอยู่บนหมอนของพี่ กลิ่นของพี่ติดอยู่ตามเนื้อตัวเธอ มันประหลาด แต่ก็รู้สึกดี ในที่สุดเธอก็ได้มาอยู่บนนี้ เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่เคยขึ้นเตียงเขา มันไม่ได้มีความหมายพิเศษอะไร ก็เหมือนกับคราวก่อนๆ เตชิณคงคิดแบบนั้น และพอนึกมาถึงตรงนี้ เธอก็รู้สึกเหมือนถูกตบจนหน้าชา ด้วยฝ่ามือของตัวเอง
“ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย!?”
เมื่อความหลงใหลอย่างไร้สติไม่ได้ครอบครองสำนึกส่วนดี มินตราเลยรู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปมันผิดมหันต์ เธอได้ทำลายความสัมพันธ์อันดีระหว่างเธอกับเตชิณด้วยการอ่อยเขา เขาคงมองเธอต่างจากเดิม และมันน่าอายชะมัด เธอทำตัวต่ำกว่าผู้หญิงที่เขาหิ้วมาจากผับเสียอีก เพราะทุกคนที่เคยมาอยู่บนเตียงนี้ อย่างน้อยก็ได้เงิน แต่เธอน่ะ ฟรี!
“บ้าจริง! เลิกคิดบ้าๆ ได้แล้วมิน เธอต้องลุกสิ ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน” สั่งตัวเองแล้วลุกขึ้นมานั่ง ใจหายแวบเลย เพราะตรงข้ามเตียงนอนคือโต๊ะเครื่องแป้งที่มีเครื่องประทินผิวของผู้ชายวางอยู่ นั่นไม่สำคัญหรอก สำคัญที่ว่ากระจกบานใหญ่ที่สะท้อนกลับมา มันทำให้เธอเห็นสภาพของตัวเอง
เนื้อตัวเธอมีแต่รอยคิสมาส์ก ผมเผ้ายุ่งเหยิง หน้าซีดแต่ใต้ตาคล้ำราวกับคนไม่ได้นอน ใช่สิ ก็เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนจริงๆ ถึงจะทำงานหนัก ถึงจะอ่านหนังสือสอบจนไม่ได้พัก แต่เธอไม่เคยเห็นตัวเองเยินขนาดนี้เลย
แอ๊ด...
ประตูห้องถูกผลักเข้ามา มินตราดึงผ้านวมมาปิดพุ่มทรวงตามสัญชาตญาณ เตชิณยืนยิ้มอยู่ เขาสวมผ้ากันเปื้อนของเธอด้วย
“ลุกไปล้างหน้า แล้วออกไปกินอะไรก่อน จะได้มีแรง”
พวงแก้มมินตราร้อนฉ่า กลืนน้ำลายหนืดๆ ลงคอ ยิ่งคิดถึงเรื่องที่เพิ่งทำกับเขา มันก็ยิ่งอาย นั่นๆ เขาจะเดินเข้ามาทำไม อย่านะ เธอเพิ่งตื่น น้ำยังไม่ได้อาบ ฟันยังไม่ได้แปรงเลย
“มัวแต่อึ้งอะไรเนี่ย พูดอะไรบ้างสิ เมียพี่เป็นใบ้ไปแล้วเหรอ”
“ใครเมียพี่!?” เธอสวนทันควัน เตชิณเอามือมาสางผมให้ ปลายนิ้วสอดสางตั้งแต่โคนจนสุดปลาย จนผมยุ่งๆ เริ่มเข้าทรง
“อยู่บนเตียงพี่ก็ต้องเป็นเมียพี่สิ”
“ถ้านับผู้หญิงทุกคนที่เคยขึ้นเตียงพี่ว่าเป็นเมีย พี่ก็คงมีเมียเป็นร้อย”
“ช่างประชด” เตชิณหรี่ตามองคนปากเก่ง ก่อนจะมุดหน้าเข้าไปใต้คางของมินตรา จูบคอหล่อนหนักๆ จูบเรื่อยลงมาถึงเนินทรวง เขาปัดมือหล่อนออกแล้วครอบครองสองเต้านุ่มหยุ่นด้วยฝ่ามือเขา
“อย่านะ! ยังไม่พออีกเหรอ มินเยินไปหมดแล้วเนี่ย”
“ไม่พอ กินข้าวเสร็จจะทำอีก จะทำกับมินทั้งวันเลย”
“พี่เต!?”
พอเห็นการโวยวายของมินตรา เตชิณก็ขำ เขาจับหัวหล่อนมาดมมาหอม ทั้งฟัดแก้มหล่อนเล่นอย่างเอ็นดู เจ้าตัวปัดป้องให้วุ่นวายเขาก็ไม่สน
“จะลุกไปอาบน้ำดีๆ หรือจะให้พี่อุ้มไป บอกไว้เลยว่าถ้าให้พี่อุ้มไป มันคงจะไม่จบแค่อาบน้ำแน่ๆ”
“หื่นกาม! พี่เป็นคนแบบนี้เองสินะ!”
“ทำตัวให้ชินสิ ต่อไปจะหนักกว่านี้อีก เพราะพี่จะหื่นกับมินแค่คนเดียว”
“คะ?”
เขายิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อสาวเจ้าขานรับอย่างงงๆ มืออุ่นยีผมบนหัวของหล่อนเล่น ก่อนจะลุกจากเตียงแล้วเรียกมินตราอีกรอบ หล่อนจะได้ตามมาไวๆ
มันเป็นวันที่แสนประหลาด มินตรารู้สึกอย่างนั้น เธอไม่ต้องรีบตื่นตอนเช้า เธออาบน้ำพิถีพิถันกว่าทุกวัน สระผมไปสองรอบแล้วลงครีมบำรุงอย่างดี ชุดชั้นในก็เลือกตัวที่สวยที่สุด เพราะไม่รู้ว่าจะถูกเขาเปลื้องผ้าตอนไหน เธอไม่เป็นตัวของตัวเองสักเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่ได้แย่ มันดีนะ เพราะต่อให้ทุกอย่างประหลาดมากแค่ไหน แต่ก็ยังน้อยกว่าการถูกเอาใจจากเตชิณ เขาทำอาหาร เขาเพียรตักของกินใส่จานมาให้ กินเสร็จเขาก็เก็บจานชามไปล้าง คงไม่ได้ทำแบบฝืนๆ เพราะทำไปฮัมเพลงไป มีรอยยิ้มแต้มแต่งใบหน้าแม้แต่ตอนที่จับฟองน้ำล้างจาน
“พี่นี่เป็นเอามากนะ ยิ้มอะไร ฮัมเพลงอะไรอยู่คนเดียว”
เธอไปยืนถามเขาอยู่หน้าตู้เย็น เตชิณกำลังล้างจานอย่างตั้งอกตั้งใจ เขาไม่ตอบ เอาแต่ยิ้ม และพูดอีกเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
“พี่จะลาออก”
“ลาออกเหรอ”
“พี่จะไปทำงานช่วยคุณแม่”
“เปลี่ยนใจแล้วเหรอคะ”
“อือ...ก็...เผื่อว่าอีกสองสามปี ลูกเราเข้าโรงเรียน ลูกจะได้ไม่กลัวไงตอนไปเรียนวันแรก เพราะพี่ก็จะไปโรงเรียนเหมือนกัน”
“พี่เต!?”
“อะไร เรียกซะตกอกตกใจหมด”
“ใครจะมีลูกกับพี่!” พอเธอร้องถาม เขาก็ยิ้มแป้นเลย สายตานี่จ้องแต่ท้องของเธอ
“บางทีอาจจะมีแล้วก็ได้”
“ไม่มีทาง! เร็วๆ เลย รีบล้างจานแล้วไปซื้อยามาให้มิน”
“ไม่เอา...ไม่อยากซื้อ ไม่ต้องกินหรอก เรามามีลูกกันเถอะ นะๆ”
“พี่จะบ้าเหรอ มินเพิ่งเรียนจบ ยังไม่อยากเป็นแม่คนค่ะ”
เตชิณทำหน้านิ่ง มันก็จริงในมุมของมินตรา เขาหยิบจานใบสุดท้ายขึ้นวางบนชั้น ก่อนจะล้างมือดิบดีแล้วค่อยหันมาเจรจา
“งั้น...ไปแต่งตัวใหม่ พี่อยากจะให้อะไรมินสักนิด”
“อะไร? ไม่ใช่ว่าจะพาไปจดทะเบียนสมรสแบบในนิยายนะ ไม่เอานะพี่! มินยังไม่อยากมีผัว!” คนที่หวงความโสดรีบชี้แจง เตชิณทำหน้าเง้า
“เรื่องมากจริงๆ อันนั้นก็ไม่ดี อันนี้ก็ไม่ได้”
“แล้วพี่มายุ่งกับคนเรื่องมากทำไมล่ะ”
- Writer
