“ขอคำแก้ตัวดีๆ ค่ะ”
“ก็...ก็มือถือมันดัง ฉันก็เลย...”
“เธอคงไม่ใช่มินของพี่หรอก” คนสวยพูดอย่างรู้ทัน
“รู้ได้ไง”
“ก็รู้นั่นแหละ เธอคงไม่ใช่สเปกพี่ เธอไม่ใช่คนสวยอะไร หุ่นอวบๆ หน้าตาก็สวยแบบบ้านๆ” เธอพูดออกไป นึกถึงผู้ช่วยคนเก่งแล้วแน่ใจว่าคงไม่ใช่แบบที่เขาชอบ
“นั่นแหละ ฉันอาจจะชอบแบบนั้นก็ได้”
“เธอไม่ชอบพี่หรอกน่า”
“ทำไม”
“เธอรักแฟนเธอมาก แต่พวกเขาเลิกกันแล้ว และเธอก็ไม่เคยรักใครอีก แล้วทำไม...ณิต้องมาสาธยายเรื่องส่วนตัวของผู้ช่วยณิให้พี่ฟังด้วยเนี่ย ไม่ใช่เรื่องเลย” เธอบ่นแล้วยัดสมาร์ตโฟนลงกระเป๋า ก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาสวม “หันหน้าไป”
“อะไร?”
“ก็พี่จะมาจ้องกันทำไม มันเขิน”
“เขินอะไร เมื่อคืนน่ะเห็นทุกซอกทุกมุมแล้ว”
เธอหันไปทำหน้าเง้าใส่คนที่เถียงกัน ช่างเถอะ อยากดูก็ดู
แล้วผ้าเช็ดตัวก็หล่นจากร่าง เธอคว้ากางเกงชั้นในมาสวมก่อน ตามด้วยเสื้อชั้นใน เอามาคล้องไหล่ไว้ แล้วก้าวไปที่โต๊
