HER EX s*x-MATE

Chapter 5: Unexpected

Third Person's POV

Napa awang ang labi ni babi dahil sa matinding gulat, hindi niya inaasahan na makikita niya ang lalaking matagal niya nang ibinaon sa limot.

Ngunit ang nakapagtatakha ay ganon pa rin ang nararamdaman niya sa tuwing nakikita niya ang binata, kinakabahan, bumibilis ang pintig ng puso at higit sa lahat ay natotorete siya. Dinadaga ang kaniyang dibdib.

"Y-yvo..."

Hindi niya mapigilan ang mautal dahil sa gulat at kaba. Napatitig siya sa mukha ng binata na ngayon ay nagtatagis ang bagang at animo'y anumang oras ay maari siyang pumatay dahil sa uri ng aura na pumapalibot sa binata. He was trembling out of the anger.

Kita niya kung paano manlisik ang mata ng binata sa galit. Napa awang na lamang ang labi niya. Wala siyang nagawa ng kumawala itong muli sa pagkakahawak niya sa braso nito.

Mabilis ang lahat ng pangyayari at namalayan na lamang niya na muling pinapaulanan ng suntok ng binata si Carl.

Natulala siya, hindi niya alam ang gagawin, ang lahat rin nang nasa paligid ay nagsisigawan na dahil sa nagaganap. Nangatal ang bibig niya at naglikot ang mga mata niya.

Sa mga ganitong sitwasyon ay hindi niya alam ang gagawin. Probably, Yvo was not on his sanity. She needs to knock sense on him.

'think Babi, You need to stop him or else he'll gonna kill carl.'

Sambit ng kaniyang utak sa sarili. napatingin siyang muli sa dalawa, duguan na ang mukha ni carl, suddenly she feel pity towards him, wala siyang kasalanan. Wala naman siyang ginagawang mali.

"Stop!!! Yvo, Stop!!"

Suddenly she shouted at the top of her lungs. But yvo didn't mind her, hingal na hingal siya habang masamang nakatingin kay Yvo, but this won't do. At bigla ay isang ideya ang pumasok sa kaniyang isipan.

Mabilis siyang tumakbo sa binata at saka mahigpit na niyakap ito mula sa likod matapos ay mariin siyang napa pikit ng mata.

Bigla namang natigilan si Yvo, natigil sa ere ang kamao niyang akma pa sanang susuntok sa lalaking humawak sa taong mahal niya. Ayaw na ayaw niya pa man din makakakita ng kahit na sinong lalaki ang lalapit, at lalong lalo na ang hahawak sa babaeng mahal niya.

Yeah, he's that possessive. He doesn't want to share what his mine, and Babi is his. She's him to begin with. And no one can take his girl away from him.

Kasabay niyon ang pagsalita ni babi na naging dahilan kung bakit nahigit niya ang hininga niya.

"Stop it... Baby... Please... Stop it...."

She slowly said while pleading him to stop. And suddenly, he totally stopped. Dahan dahan niyang naibaba ang kamao na nasa ere at saka pabalyaw na binitawan ang kuwelyo ng lalaking ito.

Matapos ay humarap siya sa dalaga na ngayon ay maluha luhang nakatingin sa kaniya. She's pleading. Her eyes were pleading. Sandali siyang natauhan.

Napahinga siya ng malalim at saka hinawakan sa pulsuhan ang dalaga at hinila paalis sa lugar na iyon. He needs to calm down or else he'll cause havoc here.

Hindi alam ni Babi kung saan siya dadalhin ng binata, matagal nang panahon na hindi niya ito nakita, akala niya ay nakalimot na ito kaya naman ganon ang ginawa niya. She moved on, sinigurado niya na wala na siyang nararamdaman pang kahit na ano sa binata ngunit nang makita niya ito ay tila halos walang nagbago. Unti-unting bumalik sa alaala niya ang lahat.

Bagay na nagbigay kalituhan sa kaniya. Sinigurado niya na wala na siyang nararamdaman ngunit bakit ganon pa rin ang lahat? Bakit parang hindi lumipas ang mahabang panahon? Walang nagbago. Kung ano ang nararamdaman niya noon, ganu'n pa din magpasa hanggang ngayon.

Namalayan na lamang ni Babi na nasa parking lot sila, walang tao roon at sa harap ng kotse ni Yvo ay doon niya binitawan ang kamay ng dalaga at saka mabilis na napahawak sa kaniyang sentido at saka mariin na napapikit, sunod-sunod siyang napahinga ng malalim.

Looks like he's trying to calm his self. Walang ginawa si Babi, she was looking at him intently. Pinag aaralan kung ano ang susunod na magiging hakbang nito.

"What the f**k are you doing in this kind of place?!"

Nagitla ang dalaga ng bigla itong sumigaw ng malakas sa kaniya, hindi siya nakapagsalita at nanatiling nakaawang ang labi, she was staring at him with her confused eyes. She looked at him in disbelief. Hanggang sa lumipas ang ilang segundo at natauhan siya.

"I should be the one who's asking you that, Yvo. What are you doing here?" Nagtitimpi niyang saad.

"I've asked you first, so answer me."

"Who are you to ask me? What are you to me?"

"W-what?"

Doon ay natigilan si Yvo sa naging tanong niya. Dahilan para mawala ang emosiyon sa mukha ni Babi. Sa totoo lang ay masakit iyon para sa binata ngunit kailangan niyang patigasan ang loob nang sa gayon ay hindi na maulit ang nakaraan. Hindi na siya ang dating Babi na malambot ang puso. Hindi nga ba?

"What are you doing here?"

Hindi sumagot si Yvo sa naging tanong niya, tila ngayon lamang siya bumalik sa tamang wisyo at saka soya dahan-dahan na napalilis ng tingin sa dalaga.

"Why did you do that? Why did you punch that man? You almost killed him! For god's sake! Yvo... What do you think you're doing?!"

Hindi na nga nakapagpigil ang dalaga at napasigaw ito.

"Because he touched you!"

"What?! Don't give me that f*****g reason, Yvo!"

"He f*****g touched you! Babi!"

"And so?! What rights do you have to complaint?"

"Babi--"

"Have you forgotten that we've broke up seven years ago?"

"At sinong sumang-ayon sa iyo?! Pumayag ba ako?"

"W-what?!"

"Breaking up needs the two parties agreed. But I didn't agree with that. Desisyon mo iyon ng mag isa at kahit kailan ay hindi ako pumayag!"

"What?! Don't give me that kind of bullshits--"

"f*****g bullshits!"

Hindi mapigilan ng binata ang mapasigaw dahilan para matahimik si Babi. Kailanman ay hindi niya nakitang sumigaw ito ng ganoon at lalo siya ang sinisigawan nito. Para bang nanghina ang tuhod ng dalaga sa nakitang reaksiyon ng binata.

"You were askinge why i am here, well, to tell you honestly, I want to get you back. Babi. Tapos na ang mahabang oras at espasyo na ibinigay ko sa iyo. Seven years is enough. I've missed you. I f*****g do! Mababaliw ako kapag hindi pa kita nakita, nakasama, mahagkan, o mayakap... Babi..."

Napa iling iling na lamang si Babi sa sinambit ng binata. Dahil Hindi siya makapaniwala sa mga pinag sasabi nito. Ngunit aminin man niya o hindi, mabilis na pumipintig ang puso niya.

"You're crazy..."

"Yes, I am! I'm crazy thinking about you! Thinking how are you, did you miss me too? Are you happy?but f**k, seeing you with another guy's arms wrapped around you make me wanted to kill him In anyway!"

"Hindi mo ako pag aari!"

"Yes you are mine!"

"No-"

"You. Are. Mine. To be begin with. Babi."

"No!!"

"The moment you let me take your virginity, you are mine, the moment you moaned for my name, you are mine, the moment you open your legs for me, you are mine, the moment you've kissed me back, you are mine. Babi, You. Are. Mine."

Napa awang labi ni Babi sa lahat ng narinig niya, Hindi siya makapaniwala at hindi alam ang dapat na sabihin, napa kurap kurap pa siya.

Dahan dahan na lumapit ang binata sa kaniya, but she walked back.

Natigilan ang binata.

"Babi..."

Napailing iling na lamang ang dalaga, a tear escape from her left eye. She couldn't take this anymore, tila ay nagiging marupok siya and this all wrong. Hindi dapat siya magpadala sa mga mabubulaklak nitong salita. Unti-unting pumasok sa kaniyang isipan ang lahat-lahat.

Kaya naman mabilis siyang tumalikod at tumakbo papunta sa sasakyan niya. Nagulat naman si Yvo at nang mapagtanto niya na tumakbo ang dalaga ay hinabol niya ito.

"Babi, no! We still need to talk, Babi! Babi!"

Panay ang bagsak ng luha sa mga mata ng dalaga, nanlalabo na ang kaniyang paningin. She needs to get out of here, before she surrender herself again.

Hindi dapat. Hindi maari. Matagal na niya nang nakalimutan ang binata, dapat ay Hindi na siya kagaya ng dati ngunit bakit ganoon at natutuod pa rin siya rito? Mahabang panahon ang lumipas, ngunit bakit tila parang mas minamahal niya ito?

Walang nakasagot ng mga tanong niya, mabilis siyang nag U turn at saka umalis sa lugar na iyon.

Nagmamadali siyang nagmamaneho papunta sa condo niya. She needs to rest. She needs time to think, this won't do. Ayaw niya nang bumalik sa nakaraan.

Ayaw niya nang magpaalila sa pag-ibig na siyang dahilan kung bakit nawala ang dalawang mahalagang tao sa kaniya. Sa isiping pa lamang niyon ay paunti unti ay bumabalik sa ala ala niya ang lahat at bigla ay natapakan niya ang break at biglang napatigil ang sasakyan at mabilis na napasigaw.

Napasigaw dahil sa frustration. Sunod sunod ang luha nito. Napahawak na lamang siya sa ulo niyang ngayon ay nakasandal sa manobela.

Parang pinipiga ang puso niya. Sobrang sakit, sobrang bigat. Napahampas na lamang siya sa manobela. Gulong gulo siya, Hindi niya maintindihan ang sarili, bakit siya nasasaktan ng ganito? Bakit ang laki pa rin ng epekto ng nakaraan sa kaniya? She must be moved on by now, but the situation is opposite to her expectations.

Lingid sa kaalaman niyang sinusundan siya ng binata. Nagtakha pa ito kung bakit tumigil ito sa gitna ng daan. Lumipas ang ilang minuto at nanatili itong naka tigil kaya naman akmang bababa na siya sa sasakyan upang icheck kung ayos lamang ang dalaga ng bigla muli itong umabante.

Kaya naman napa hinga ng malalim ang binata at saka mabilis na pina andar muli ang sasakyan.

Hindi nagtagal at lumiko ang sasakyan ng dalaga sa isang sikat na Condominium building. It was built by the most famous architect and now famous businessman in europe who owns a lot of real state.

Nag park ang sasakyan ng dalaga sa gilid kaya naman nag park siya sa tabi nito, maya maya pa ay mugto ang mata nitong bumaba sa sasakyan, nakita pa niyang ilang beses na tumingala ang dalaga na pilit tinutuyo ang luha na gustong kumawala sa kaniyang mata.

Nagsimula itong maglakad, at doon lang napagpasiyahan ng binata na bumaba at dahan dahan na sundan ang dalaga.

Masiyadong magulo ang isipan ng dalaga kaya't hindi na niya napansin na sumusunod sa kaniya ang binata. She was too occupied with what happened on the bar. She's blaming herself. If she didn't go there, maybe. Just maybe, their path won't cross again.

Not a million times she silently wished that she wouldn't cross path with him, but she's too unlucky for that. Because it was fate who made their paths crossed again.

Sa isiping iyon ay napa hinga ng malalim ang dalaga, kaya naman sumakay siya sa elevator, akmang sasara na ito ng may kamay ang humarang rito.

Natigilan siya ngunit hindi niya iyon pinagtuunan ng pansin sa halip ay mas niyuko niya pa ang ulo, she doesn't want to be seen by anyone looking like she's wasted.

Hanggang sa sumara ang pinto ng elevator ay nanatili siyang nakayuko, ngunit ganon na lamang ang pagtatakha niya kung bakit siya kinakabahan. Dalawang bagay lamang ang dahilan kung bakit bibilis ang t***k ng puso niya, sa takot o sa kilig.

Of course, she's thinking the possible thing.

Hinanda niya ang sarili, she's thinking that this man could be bad akmang gagalaw na siya nang marinig niyang magsalita ang binata.

"You wouldn't think I'm a bad guy, don't you?"

Kahit na nakayuko ay malakas siyang napa singhap nang matinigan niya ang boses na ito, kung kaya't mabilis siyang nag-angat ng tingin at ganon na lamang ang panlalaki ng mata niya ng makita niya ang taong kanina lang ay iniiwasan niya. Ang taong ayaw niyang makita.

Napa awang ang labi niya sa gulat. Naka buka ang mga labi niya ngunit kahit isang salita man lamang ay walang lumalabas roon. Dahilan kung bakit mapangisi ang binata.

"Nice to see you again, mi cara."

Doon siya natigilan ng tuluyan at natauhan, para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang mapagtanto niya kung sino ang nasa harapan at kung nasaang sitwasiyon siya.

Nasa ganoong sitwasiyon sila ng bumukas ang pintuan ng elevator, kaya naman ganon na lamang ang pagtakbo niya ng mabilis. Nasa 7th floor sila at nasa ika apat na silid ang kuwarto niya.

Mabilis siyang tumakbo at binuksan ang pintuan nagtagumpay naman siya ngunit nang akmang isasara niya na ang pinto ng kaagad na iniharang ng binata ang kaniyang paa.

Kaya naman nanlalaki ang mga mata niyang napatitig sa mukha ng binata na ngayon ay malawak ang pagkakangisi.

"Stop running away, cara."

Baritonong sambit nito, hindi niya rin alam kung bakit siya natakbo.

Isang tulak lamang ng binata ay napa atras ang dalaga at tuluyang nabuksan ang pintuan ngunit kasabay niyon ang pagkawala niya ng balanse dahil sa naka heels siya.

Akala niya ay papalakda siya sa malamig na sahig ngunit gayon na lamang ang gulat niya ng mahawakan ng binata ang kamay niya at mahila siya palapit sa binata.

To be continued...

K.Y.