16
1102 Words
16
“หา! เพื่อนของกุ๊กขับรถบิ๊กไบค์เนี่ยนะ”
แอนโธนี่ไม่คิดว่า เพื่อนสาวของณัฏฐลักษณ์จะนิยมขับรถมอเตอร์ไซค์มากกว่ารถยนต์ เพราะปกติแล้วรถขับเคลื่อนสองล้อ ผู้ชายมักนิยมขับขี่มากกว่า เขาได้ยินแล้วอดทึ่งไม่ได้จะว่าไปแอนโธนี่ชอบผู้หญิงที่ขับรถประเภทนี้ไม่น้อย
“ก็ใช่นะสิ เห็นกุ๊กเล่าให้ฟังว่า ที่บ้านของเฟิร์นทำธุรกิจเกี่ยวกับนำเข้าส่งออกรถบิ๊กไบค์ด้วย” โจนาธานพูดในสิ่งที่เขารับรู้มาถ่ายทอดให้เพื่อนรับรู้ การสนทนาของสองหนุ่มยุติลงชั่วคราว เมื่อเสียงใสแจ๋วของณัฏฐลักษณ์กังวานหวานมาก่อนตัว
“คุณอาขา” เสียงนี้เองที่ทำให้หัวใจของโจนาธานกระตุกทุกครั้งที่ได้ยิน “กุ๊กมาแล้วค่ะคุณอา”
เจ้าของชื่อ “คุณอาขา” หันมามองต้นเสียง วินาทีนั้นร่างกายของโจนาธานร้อนวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ดวงตาคมเข้มจับจ้องไปยังร่างของหลานสาวบุญธรรมตาไม่กระพริบ เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาร่างของณัฏฐลักษณ์ราวกับโดนมนต์สะกด ใจสั่นรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ค่ำนี้ณัฏฐลักษณ์สวยมาก ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบา ส่งเสริมให้ความงดงามโดดเด่นขึ้นหลายเท่า ชุดที่เธอสวมใส่ก็เป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่ทำให้คืนนี้ หลานสาวของเขามีความงามจับตา จับหัวใจผู้มอง และเรียกเลือดลมให้ตีพล่านในกายได้อย่างไม่ยาก ชุดเกาะอกสั้นเหนือเข่าสีม่วง อวดโนมเนื้ออวบที่โจนาธานเห็นแล้วแทบจะกระโจนเข้าซุกซบ ขับกับสีผิวเปล่งปลั่งอมชมพูของเธอเหลือเกิน
ฝ่ายหลานสาวสุดสวยก็มองหน้าอาหนุ่มด้วยสายตาเปี่ยมความรักเทิดทูน ณัฏฐลักษณ์รู้สึกเขินอาย ร่างกายร้อนผ่าวทุกครั้งที่ได้สบสายตาคมกริบของโจนาธาน เลือดสาวจึงเกลื่อนทั่วดวงหน้า ยิ่งทำให้เธอสวยงามแลดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น
อีกสองคนที่เหลือต่างก็จ้องหน้ากันและกันนิ่ง แอนโธนี่ขยิบตาให้หญิงสาวในชุดสีชมพูเข้ม เหยียดยิ้มบางๆ เขาไม่เคยคิดถึงเลยว่า คำพูดที่ว่า โลกมันกลม จะเจอกับตัวเอง เขายังจนหนทางที่จะตามหาเจ้าของหมัดเท้าที่ทำร้ายเขาในลิฟต์ ยังคิดไม่ตกว่าจะตามหาเธอได้อย่างไร แต่ทว่าเวลานี้คงไม่ต้องตามหาแล้ว เพราะเธอมาอยู่ที่นี่ ยืนอยู่ห่างจากตนไม่กี่เมตร
สายตาของแอนโธนี่ที่มองไปยังสาวหมัดหนักไม่ใช่ความแค้นเพียงอย่างเดียว ดวงตาของเขาแฝงไว้ซึ่งความพึงพอใจเพราะเธออยู่ในชุดเดรสสีชมพูสายเดี่ยวยาวเลยเข่าเล็กน้อย อวดอกอวบโผล่ล้นมาพองามแต่เรียกเลือดลมให้เดือดระอุ ใบหน้าของเธอสวยงามมากขึ้นจากการแต่งหน้าบางเบาใสกระจ่าง จุดที่เขามองนานเป็นพิเศษคือ ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเคลือบลิปกลอสคู่นั้น ที่ผู้มองปรารถนาจะทาบทับบดเบียดปากความหาความหอมหวานอีกรอบ
ภัทรพรหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ ไม่คิดว่าจะได้เจอ ไอ้บ้ากาม ที่บ้านหลังนี้ เขาคงเป็นเพื่อนสนิทของโจนาธานและมาร่วมงานปาร์ตี้ในวันนี้ด้วย ทำไมหนอ ทำไมโลกมันไม่เป็นสี่เหลี่ยมจะได้ไม่ต้องเจอะเจอกับชายหนุ่มที่หาความเป็นสุภาพบุรุษไม่ได้ที่นี่ด้วย พานให้บรรยากาศเต็มไปด้วยมลพิษ แล้วยิ่งสายตาบวกกับรอยยิ้มยียวนของเขา มันยิ่งทำให้อารมณ์ของเธอคุกรุ่น ไม่เพียงเท่านั้นผู้ชายลามกยังใช้ปลายนิ้วลูบไปมาบนริมฝีปากของเขา คล้ายจะย้ำเตือนถึงเหตุการณ์ในลิฟต์
ใบหน้าของภัทรพรเปื้อนสีชมพูระเรื่อ ร้อนผะผ่าวไปทั่วดวงหน้า ยามนึกถึงรสจูบของเขาที่ต้องยอมรับว่า อบอวลอยู่ในช่องปากและตอกย้ำอยู่ในความรู้สึก นึกถึงเรื่องนี้ทีไร เธอก็แทบจะวิ่งเข้าไปชกหน้าหล่อๆ กวนๆ อีกสักหมัดสองหมัด ให้หายแค้นให้หายเจ็บใจที่เขาฉกฉวยจูบแรกของตนไป
“คุณอาขา กุ๊กสวยไหมคะ” หลานสาวถามอาหนุ่มที่ยืนมองด้วยอาการตะลึงงัน “คุณอาขา กุ๊กสวยไหมคะคุณอา”
ณัฏฐลักษณ์ถามอีกรอบเมื่อเห็นโจนาธานเอาแต่ยืนนิ่งมองเธอไม่ไหวติง ส่งผลให้คนถูกมองเกิดอาการเหนียมอาย บิดตัวไปมา
“สะ...สวยมากเลยค่ะหลานอา”
เขาตอบเสียงหวาน ดวงตายังจับจ้องดวงหน้าหวานสวยของณัฏฐลักษณ์ไม่ไหวติง พร้อมกับรู้สึกว่ามีน้ำเหนียวๆ ไหลออกมาจากโพรงจมูกของตน
“คุณอาขา เลือดกำเดาคุณอาไหลค่ะ”
ผู้พูดรีบวิ่งลงมาจากบันได มายืนใกล้ร่างอาหนุ่มในระยะประชิด ส่งผลให้ร่างสูงขยับตัวหนีแทบไม่ทัน ไม่ใช่เพราะรังเกียจ แต่กลัวว่าเลือดในกายของเขามันจะกระอักออกมา แค่เห็นทรวงอกอวบล้นพ้นชุดเกาะอกในระยะห่างสามสี่เมตรเขายังเกิดอาการเช่นนี้ แต่นี่เธอเล่นเข้ามาประชิดตัว เห็นในระยะใกล้ เขาจึงกลัวว่าเลือดมันจะไหลไม่หยุด และที่สำคัญเขาจะอดใจไม่ไหวด้วย
ตายๆๆ ตายแน่ๆ เลือดไหลหมดตัวแน่ กูตายแน่งานนี้ เขาครวญในใจ
คนที่รำพันในใจรีบยกฝ่ามือมาป้ายเลือดกำเดาที่ไหลออกมาจากจมูก หลานสาวสุดสวยเห็นเลือดของอาหนุ่มยังไหลอยู่ก็ใจไม่ดี รีบวิ่งไปหยิบกระดาษทิชชูตั้งใจจะมาเช็ดเลือดให้ผู้มีพระคุณ
“คุณอาขามาค่ะ เดี่ยวกุ๊กเช็ดเลือดให้”
สาวร่างเล็กแต่ทรวงอกไม่เล็กตามเข้ามาประชิดร่างสูง จับมือของเขาให้พ้นจมูกก่อนที่เธอจะใช้กระดาษที่อยู่ในมือซับเลือด แต่ทำไมยิ่งเช็ดเลือดมันยิ่งออกมา
“คุณอาขา เลือดไหลไม่หยุดเลยค่ะ ไปหาหมอดีกว่าไหมคะ” เธอพูดด้วยความเป็นห่วง สีหน้าไม่สู้ดีนัก
“มะ...ไม่ต้องจ้ะ ไม่ต้อง คะ...คุณอาไม่เป็นอะไรแล้วจ้ะ”
หากใครเลือดกำเดาไหลจะต้องเงยหน้าขึ้น ให้เลือดมันไหลย้อนกลับไป ทว่าโจนาธานไม่ได้ทำเช่นนั้น เขากลับก้มหน้ามองผิวขาวๆ เนินอกอวบคู่นั้นตามันระยับ เป็นเช่นนี้แล้วเลือดมันจะหยุดไหลได้อย่างไร
- Writer
