10
1094 Words
10
เธออดที่จะเสียดายเงินในการยกเครื่องเฟอร์นิเจอร์ใหม่ในครั้งนี้ของเขาไม่ได้ ราคาข้าวของเครื่องใช้แต่ละชิ้นไม่ใช่ถูกๆ เล่นเปลี่ยนใหม่ทั้งบ้านอย่างนี้ ใช้เงินไม่น้อยทีเดียว
“คุณอายอมเสียเงินเพื่อให้กุ๊กรู้ว่า กุ๊กสำคัญกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ของคุณอา และคุณอาสัญญากับกุ๊กตรงนี้เลยว่า จะไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้ามาในห้องของคุณอาอีก ยกเว้นกุ๊กคนเดียว” เขาพูดจากใจจริง โจนาธานยอมเสียเงินแลกกับความสุขและรอยยิ้มของณัฏฐลักษณ์
เมื่อวานนี้ตั้งแต่ออกจากร้านอาหาร หลานสาวบุญธรรมของเขาไม่ยิ้มให้เหมือนก่อน ทำหน้าเง้า แม้แต่หน้าของเขาก็ยังไม่มอง นั่งรถมาด้วยกันโจนาธานเป็นฝ่ายชวนคุย แต่ทว่าไม่มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมาจากปากของเธอ ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองผิดตรงไหน เพราะเรื่องที่แอนโธนี่พูดมันเป็นอดีต อดีตที่ชายทุกคนจะต้องมี มันจึงไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร ถ้าไม่มีนี่สิถึงจะแปลก แต่ในเมื่อเธองอน ไม่ยอมพูดกับเขา โจนาธานก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของหลานสาว ไม่ว่าเขาจะผิดหรือไม่ก็ตาม เวลาหลานสาวงอนคุณอาอย่างเขาก็มีหน้าที่ต้องง้อ
“ที่จริงแล้วเรื่องที่คุณอาจะพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาทำอะไรในห้อง มันก็ไม่ใช่เรื่องของกุ๊ก ชีวิตของคุณอาจะทำอะไรก็เรื่องของคุณอา”
เรื่องที่เธอได้ยินจากปากของแอนโธนี่ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับหนุ่มรูปหล่อแสนรวยและเป็นโสดอย่างโจนาธานเลยแม้แต่น้อย ชายโสดทุกคนจะต้องผ่านช่วงระยะเวลานี้ด้วยกันทุกคน ถือว่าเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่เพราะความรักที่มีต่อเขานั้นมากมายเกินกว่าที่ทนฟังได้ กอปรกับความรู้สึกหึงหวงที่เกิดควบคู่ขึ้นในใจ ทำให้ณัฏฐลักษณ์รู้สึกอิจฉาหญิงสาวเหล่านั้นที่ได้ใกล้ชิดกับอาหนุ่ม อากัปกิริยาดังเช่นเมื่อวานจึงเกิดขึ้น
“แต่ต่อไปนี้กุ๊กจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตของคุณอา กุ๊กจะเหนือกว่าผู้หญิงทุกๆ คน จะไม่มีผู้หญิงคนไหนสำคัญเท่ากุ๊กอีกแล้วค่ะ”
โจนาธานสัญญาเสียงซึ้งทุ้ม ส่งสายตามีความหมายให้หลานสาวแสนสวยที่อายม้วนต้วน หน้าแดงเถือก หลุบตาต่ำไม่กล้าสบสายตาคู่คมกริบที่ทำให้ใจเธอสั่นรัวไม่เป็นส่ำ
“กุ๊กหิวแล้ว กุ๊กไปหาอะไรกินก่อนนะคะ” เธอรีบปลีกตัวก่อนที่ความเขินจะดันทะลุอก
“เดี๋ยวสิคะกุ๊กของคุณอา” เขารั้งเธอไว้ด้วยเสียงนุ่มแสนนุ่ม
“มีอะไรคะคุณอาขา” ณัฏฐลักษณ์ถามกลับด้วยเสียงนุ่มและหวานหยดตามแบบฉบับของเธอ
“ยิ้มให้คุณอาเห็นก่อนสิ ไม่งั้นคุณอาไม่มีแรงทำงานแน่ๆ เลยค่ะ” ผู้ชายตัวโตอ้อนบ้าง “นะคะคนดีของคุณอา ตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะที่คุณอาไม่เห็นรอยยิ้มของกุ๊ก”
คนที่ถูกขอให้ยิ้ม ฉีกยิ้มกว้างสดใสให้เขา “กุ๊กยิ้มแล้วนะคะคุณอา”
“ยิ้มสวยที่สุดเลยค่ะ เห็นแล้วชื่นใจจัง”
รอยยิ้มของเธอทำให้โลกทั้งใบของโจนาธานสดใส ชายหนุ่มโบกมือให้คนงานและคนรับใช้ออกไปจากห้อง และเมื่อประตูห้องนอนปิดลง มือใหญ่ก็จูงมือเล็กเดินไปยังเตียง
“คุณอาให้คนออกไปทำไมคะ” เธอถามระหว่างที่เขาจับจูง
“คุณอาอยากจะบอกอะไรบางอย่างกับกุ๊กเป็นการส่วนตัว คุณอาเลยต้องไล่พวกเขาออกไปจากห้องค่ะ” เขาตอบ แล้วมายืนหยุดริมเตียง จับร่างเล็กให้นั่งลงบนเตียงโดยมีเขานั่งเคียงข้าง กุมมือเล็กไว้ในอุ้งมือของตน
“คุณอาทำอะ..อะไรคะ” เธอถามเสียงสั่น ตัวสั่นตาม
“คุณอาอยากให้กุ๊กเป็นคนได้สัมผัสความนุ่มบนเตียงของคุณอาเป็นคนแรกไงคะ ต่อไปนี้คุณอาจะไม่พาผู้หญิงคนไหนมานั่ง มานอนบนเตียงของคุณอาอีกแล้วนะ ยกเว้นกุ๊กคนเดียว”
เสียงของเขายังนุ่มนวลเช่นเคยทว่าหนักแน่นและแฝงไว้ซึ่งความนัย คนฟังอายหนักยิ่งกว่าเก่า ม้วนบิดตัว ยิ้มไม่หุบ ไม่คิดว่าเขาจะให้ความสำคัญกับตนมากขนาดนี้ ความดีใจจึงล้นอก ดีใจมากจนสมองเริ่มไม่สั่งการเลยคิดไม่ออกว่า ความนัยที่ซ่อนเร้นนั้นคืออะไร
“กุ๊กจะมานอนบนเตียงของคุณอาได้ยังไงคะ ในเมื่อห้องนอนของกุ๊กไม่ใช่ห้องนี้” เธอพูดใสซื่อ “กุ๊กหิวแล้วค่ะคุณอาขา เราลงไปทานอาหารกันดีกว่านะคะ กินผิดเวลาเดี๋ยวโรคกระเพาะจะถามหา”
ผู้พูดลุกขึ้นยืนฉุดร่างใหญ่ให้ลุกขึ้นตาม ก่อนที่ทั้งคู่จะจูงมือกันเดินออกไปจากห้องนอนของหนุ่มโสดรูปงาม ที่ต่อไปนี้จะเดินหน้าจีบหลานสาวบุญธรรมของตนเอง หลังจากที่ตัดสินใจอยู่ทั้งคืน
ค่ำคืนที่ผ่านมา โจนาธานกลัดกลุ้มไม่น้อยกับความรักระหว่างโคแก่เช่นเขากับหญ้าอ่อนแสนสวยที่นอนอยู่ห้องข้างๆ แล้วคนที่ให้คำปรึกษาในเรื่องนี้ไม่ใช่ใคร คือเพื่อนสนิทสุดแสบนั่นเอง
“นายมีอะไรกับฉันตอนนี้วะ โทรมาดึกๆ อย่างนี้รู้หรือเปล่าว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ ไม่เกรงอกเกรงใจบ้างเลยนะมึง”
แอนโธนี่โวยใส่เพื่อน เมื่อเสียงโทรศัพท์ภายในห้องนอนของตนดังไม่หยุด เขาอุตส่าห์ปิดมือถือกันคนรบกวนแล้ว แต่ไม่วายโทรเข้ามาเบอร์ที่ว่านี้ขัดจังหวะการเสพสุขกับนางแบบสาวพราวเสน่ห์ของวงการ ครั้นจะไม่รับก็ไม่ได้เพราะถ้าหากไม่มีเรื่องสำคัญ จะไม่มีใครโทรเข้ามาในเบอร์ห้องของเขาเด็ดขาด อีกทั้งเบอร์นี้รู้ไม่กี่คนด้วย
“ฉันมีเรื่องจะปรึกษา” โจนาธานไม่สนใจคำต่อว่าของเพื่อน เขาพูดในสิ่งที่ตนเองตั้งใจ
“อย่างนายเนี่ยนะจะปรึกษาฉัน” แอนโธนี่ถามกลับด้วยความแปลกใจ เพราะปกติเพื่อนสนิทคนนี้จะไม่เคยปรึกษาอะไรใคร มีคนมาขอคำปรึกษาโจนาธานมากกว่า ฉะนั้นเรื่องที่ว่านี้คงเป็นเรื่องที่เพื่อนของเขาคิดไม่ตกแน่นอน
- Writer
