6
1163 Words
6
ช่วงบ่ายสองอาหลานต่างสายเลือดเดินทางมาห้างสรรพสินค้า เพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้าอาภรณ์และของใช้ส่วนตัวของณัฏฐลักษณ์ อันที่จริงเสื้อผ้าและของที่จะซื้อเธอมีอยู่แล้ว และตั้งใจว่าจะนำมาสหรัฐอเมริกาด้วย ทว่าพ่อบุญทุ่มอย่างโจนาธานกลับร้องค้าน บอกหลานสาวสุดที่รักว่า ให้นำเสื้อผ้ามาเพียงห้าหกชุดและของใช้ส่วนตัวที่จำเป็นเท่านั้น โดยให้เหตุผลว่า เขาต้องการให้เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทิ้งทุกสิ่งอย่างไว้ที่เมืองไทย เพราะต่อไปนี้เธอจะต้องอยู่กับเขาที่ประเทศเสรีไปตลอดชีวิต ซึ่งหลานสาวแสนสวยก็ทำตามคำสั่งอาหนุ่มแต่โดยดี
“คุณอาขาชุดนี้เป็นไงคะ สวยหรือเปล่า” ณัฏฐลักษณ์หมุนตัวให้โจนาธานมองชุดที่ตนลองใส่ ในร้านเสื้อแบรนด์ดัง
“สวยค่ะ หลานอาใส่ชุดไหนก็สวยค่ะ”
อาหนุ่มตอบกลับด้วยรอยยิ้ม มองร่างเล็กที่หมุนตัวจนกระโปรงบานพลิ้วไม่ไหวติง ความสวย ความน่ารัก นิสัยขี้อ้อนของเธอส่งผลตรงถึงหัวใจของอสูรหนุ่มที่ไม่เคยยอมให้ใคร และไม่เคยต้องมานั่งทนมองดูผู้หญิงลองเสื้อผ้านับสิบๆ ชุดอย่างนี้อีกด้วย หากเป็นคนอื่น เขาจะให้เงินสาวๆ เหล่านั้นไปเลือกซื้อเสื้อผ้าหรือของใช้ตามใจชอบ ไม่เดินตามติดต้อยๆ เหมือนแมวเชื่อง ยกเว้นหลานสาวนอกสายเลือดคนนี้
“คุณอาขามีเสื้อผ้าอีกตั้งหลายชุดที่กุ๊กจะลอง แต่กุ๊กกลัวคุณอาเบื่อ กุ๊กเลยตัดสินใจว่าจะไม่ลองค่ะ จะซื้อไปเลยเพราะถึงยังไงก็ใส่ได้อยู่แล้ว” ไม่ใช่ว่าเธอขี้เกียจลองชุดที่เขาเลือกมาให้นับสิบๆ ชุด แต่เป็นเพราะเธอเกรงใจโจนาธานที่ต้องนั่งรอเป็นเวลานาน อีกทั้งเสื้อผ้าหลายชุดนี้เธอคิดว่าตนเองใส่ได้หมด ไม่มีความจำเป็นต้องลอง
“คุณอาไม่เบื่อหรอกคะ สนุกดีออกได้ดูกุ๊กเปลี่ยนชุด”
เขาจะเบื่อได้อย่างไร มีสาวสวยหมุนตัวให้ดูชุดไม่ซ้ำกันแบบนี้ ตรงกันข้ามเขากลับมีความสุขจนล้นอก
“คุณอาไม่เบื่อแน่นะคะ” ณัฏฐลักษณ์ถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“ไม่เบื่อแน่ค่ะ” จบคำพูดของอาหนุ่ม หลานสาวสุดสวยก้าวเดินมาหาโจนาธาน โน้มใบหน้าหอมแก้มเขาโดยไม่ได้คิดอะไร แต่คนที่คิดไปไกลคือคุณอาขา ที่ใจเตลิดไปถึงไหนๆ
“คุณอาของกุ๊กน่ารักที่สุดเลยค่ะ”
กล่าวจบก็หมุนตัวเดินไปยังห้องลองเสื้อผ้า เพื่อลองชุดใหม่ที่แขวนไว้ในห้องนั้น โจนาธานยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ หัวใจพองโต มีความสุขที่ได้อยู่ใกล้หลานสาวนอกสายเลือด ไซลัส โรเจอร์และบิลลี่ต่างก็อมยิ้มกับภาพอาหลานที่ดูท่าจะขยับสถานะเป็นอย่างอื่นในไม่ช้า
หลังจากเดินซื้อเสื้อผ้าและของใช้จนเหนื่อย โจนาธานซึ่งได้สั่งให้ลูกน้องจองโต๊ะอาหารไว้รอท่าก็พาณัฏฐลักษณ์มานั่งรับประทานอาหารในห้องอาหารชื่อดังในย่านนั้นของนิวยอร์ก ที่มีสาขาอยู่ในห้างสรรพสินค้า แต่ยังไม่ทันจะได้เข้าไปในร้านก็มีเสียงหนึ่งทักณัฏฐลักษณ์
“กุ๊ก” เจ้าของชื่อเล่นหันมาทางต้นเสียง ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อรู้ว่าคนทักคือใคร
“พี่แซม” ณัฏฐลักษณ์เรียกชื่อรุ่นพี่ที่เดินเข้ามาหายกมือไหว้นอบน้อม โจนาธานที่ยืนข้างร่างสวยมองหน้าคนทักนิ่ง ดวงตาค่อนข้างขุ่น อารมณ์เริ่มจะไม่ดี เขาไม่ชอบใจนักที่เธอแจกยิ้มให้ชายอื่น พอเห็นความหวงมันแล่นพล่าน
“กุ๊กมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไหนเฟิร์นบอกพี่ว่ากุ๊กจะมาเดือนหน้า”
ฐิติภัทรพี่ชายของภัทรพรเพื่อนสนิทของณัฏฐลักษณ์เอ่ยถาม เพราะเขารู้มาจากน้องสาวว่า สาวตรงหน้าจะเดินทางมาสหรัฐอเมริกาเดือนหน้า ก่อนที่คนถามจะหันไปยิ้มให้หนุ่มอเมริกันรูปหล่อที่เขาเข้าใจว่าน่าจะเป็นโจนาธาน ผู้ปกครองของณัฏฐลักษณ์ที่เขามักได้ยินจากคำบอกเล่าของน้องสาว แต่อีกฝ่ายไม่ได้ยิ้มตอบกลับแยกเขี้ยวใส่ ฐิติภัทรหุบยิ้มแทบไม่ทัน
“พอดีว่า โรงเรียนที่กุ๊กติดต่อไว้เลื่อนการรายงานตัวมาเป็นอาทิตย์หน้าน่ะค่ะ กุ๊กก็เลยต้องมาก่อนกำหนด นี่เฟิร์นก็ไม่รู้นะคะว่ากุ๊กมาเมกาแล้ว กะว่าจะไปเซอร์ไพร์สเฟิร์นที่บ้านซะหน่อย”
เธอตอบ กำหนดการเดินทางของณัฏฐลักษณ์เดิมจะเป็นเดือนหน้า ทว่าโรงเรียนสอนออกแบบเสื้อผ้าที่โจนาธานใช้เส้นสายติดต่อไว้ เลื่อนการรายงานตัวเป็นสัปดาห์หน้า เธอจึงต้องเปลี่ยนวันการเดินทาง
“แต่ก็น่าจะโทรมาบอกพี่ พี่จะได้ไปรับ”
“กุ๊กเกรงใจค่ะ คิดไว้ว่ารายงานตัวเสร็จจะโทรไปหาเฟิร์น” เธอพูดต่อ ยังคงส่งยิ้มให้พี่ชายของเพื่อน คนที่ยืนฟังการสนทนาที่ไม่เข้าใจ เพราะณัฏฐลักษณ์กับชายที่โจนาธานไม่รู้จักคุยกันเป็นภาษาไทย ทำให้เขาอยากรู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกัน
“กุ๊กคะ คุยเป็นภาษาที่คุณอาฟังออกได้หรือเปล่าคะ คุณอาอยากรู้ว่ากุ๊กคุยอะไรกับเพื่อน” แม้ว่าเขาจะอารมณ์ไม่ดี ทว่าน้ำเสียงที่เอ่ยออกไปไม่ได้แข็งกระด้าง กลับนุ่มนวลอ่อนหวานจนฐิติภัทรขนลุก
“ได้ค่ะคุณอา” เธอหันไปรับคำอาหนุ่มเสียงหวานใส ยิ้มสวยให้เช่นเคย
“แล้วนายเป็นใคร รู้จักหลานฉันตอนไหน ทำอะไรอยู่ที่นี่” โจนาธานหันมาถามชายหนุ่มหน้าตาดีด้วยน้ำเสียงห้วนแตกต่างกับเมื่อครู่ลิบลับ หน้าตาบึ้งตึ้ง
“ผมชื่อแซมครับเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทกุ๊กครับ ผมกับครอบครัวเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ตามคุณพ่อที่มารับตำแหน่งทูตครับ” ฐิติภัทรตอบชายหนุ่มร่างใหญ่โต
“ใช่ค่ะคุณอา พี่แซมเป็นพี่ชายของเฟิร์นเพื่อนซี้กุ๊กเองค่ะ เฟิร์นมาเมกาก่อนกุ๊กหนึ่งอาทิตย์ กุ๊กตั้งใจว่ารายงานตัวเสร็จจะไปหาเฟิร์นที่บ้าน คิดถึงเฟิร์นสุดๆ เลยค่ะ”
ณัฏฐลักษณ์พูดเสริม พอโจนาธานได้ยินว่า หลานสาวสุดสวยจะไปบ้านเพื่อนสนิท เขาก็เริ่มตงิดๆ ในใจ หากไปบ้านเพื่อนสนิทจริงๆ ก็ต้องเจอกับฐิติภัทรแน่นอน แล้วถ้าเจอก็ต้องพูดคุย หยอกล้อกัน แค่เห็นความสนิทสนมของทั้งคู่ตอนนี้เขาก็แทบคลั่ง แล้วถ้าอยู่กันตามลำพังล่ะจะขนาดไหน ใจของเขาร้อนรุ่มก่อนเหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นเสียอีก
ไม่ได้...เขายอมให้เป็นอย่างนั้นไม่ได้
- Writer
