Bago nito inalis ang takip sa aking bibig ay inilock muna ni Tikbalang ang kwarto ko. Ako naman ay asar na asar na tumingin sa lalaki. Nanlilisik din ang mga mata. Kung nakakamatay ang titig ko. Siguro kanina pa ito nagkisay-kisay rito.
"Panira ka rin, ano? Para kang laging sabog. Saka talagang iniisip mong may pagnanasa ako sa iyong kapatid?!"
"Yes! Dahil iyon ang nakikita ko!" seryosong sagot nito sa akin.
"Aba nga naman! Kailangan mo na sigurong magsalamin ng amin. Para mas lumiwanag pa ang mga mata mo, Mr. Spark! Kumukulo ang dugo ko sa iyo!" naiiritang sabi ko rito.
"Magkakasundo tayo kung hindi ka na lalabas ng kwartong ito para puntahan ang aking kapatid," muling sabi niya sa akin.
Kaya naman lalong umusok ang ilong ko sa inis sa lalaking kaharap ko. "Iwan ko sa 'yo, Mr. Spark
