ตอนที่ 10
“ฉันไม่อยากเข้าใจอะไรทั้งนั้น แล้วก็ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉัน...ฉันจะไปฟ้องตำรวจให้มาลากคอคุณเข้าคุก ถ้าคุณขืนใจฉัน” คนเสียเปรียบเริ่มเอากฎหมายมาข่มขู่ด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยมั่นใจนัก นั่นก็เพราะหนทางหลุดพ้นจากพันธนการของผู้ชายหน้าโหดริบหรี่เหลือเกิน
“ก่อนจะได้ไปฟ้องตำรวจ คุณคงป่นปี้หมดแล้วยาหยี”
“ไอ้...”
“อย่าปากร้ายให้มากนักยาหยี” เคลย์ริกทำเสียงขัดใจ ก่อนจะมองคนตัวเล็กด้วยสายตาหื่นกระหาย
“หยุดมองฉันด้วยสายตาแบบนี้นะ”
“ผมล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงอย่างคุณมีอะไรเป็นทีเด็ด ทำไมผู้ชายถึงได้ชอบกันนัก ว่าแต่ภายในหนึ่งวัน คุณรับแขกกี่คน” เคลย์ริกแสยะยิ้มร้าย ก่อนจะกระชากร่างเล็กที่ไม่สิ้นฤทธิ์เข้ามานอนแผ่หลาอยู่ใต้ร่าง
“ปล่อยฉันนะไอ้บ้า ไอ้โรคจิต” มธุราทั้งร้องทั้งตบตีและทำอีกสารพัดเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากคนโรคจิต ที่คงจะโรคจิตขั้นวิกฤติแล้ว เพราะไม่ว่าเธอจะตะโกนด่าอะไรออก
