ตอนที่ 14
“แต่ฉันเชื่อว่าสักวันฉันจะทำสำเร็จ” มธุราบอกอย่างมั่นใจ
“สงสัยคงต้องรอชาติหน้านะยาหยี”
“ชาตินี่แหละ ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะ ไอ้คนเฮงซวย” ขู่ฟ่อๆ ทั้งที่ตอนนี้เธอยังเอาตัวไม่รอด
“ปากคอคุณนี่ร้ายไม่เบาเลยนะยาหยี”
“ฉันจะร้ายมากนี้แน่ ถ้าคุณยังไม่ปล่อยฉัน” มือเล็กระดมทุบตีกายแกร่งไม่ยั้ง หวังจะให้เขาปล่อย ทว่าอีกคนกลับทำหน้านิ่งเฉยใส่ซะอย่างนั้น แล้วก็เป็นเธอที่เจ็บมือซะเอง
“หยุดทำไมล่ะ หรือเปลี่ยนใจจะทำข้อตกลงแล้ว งั้นก็ไปนอนคุยกันบนเตียงได้เลย เพราะข้อตกลงที่ว่า ผมต้องทดสอบดูก่อนว่าไอ้ที่อยู่ข้างในของคุณยังใช้การได้ดีหรือเปล่า ถ้าหลวม เราคงต้องคุยราคากันไหมนะยาหยี” คนถือไพ่เหนือกว่ายักคิ้วใส่ได้อย่างน่าหมั่นไส้
“ไอ้...” มธุราอยากจะด่ากราดอีกฝ่ายให้สาแก่ใจนัก แต่ด้วยรู้ดีว่าด่าไปเขาก็ไม่รู้สึกสาอะไรขึ้นมา ซ้ำร้ายหากเธอยิ่งด่าก็รังแต่จะทำให้ตัวเธอโดนรังแกเร็วขึ้น คำด่าทอที่คิดไ
