Hindi ko na alam kung ano ang aking itutugon sa katanungan niyang iyon. Masarap? Paano bang masarap na tinutukoy niya? Ang tanging alam ko lang ngayon ay hindi ko na alam ang aking gagawin na kulang na lang ay dumugo ang aking pang-ibabang labi nang dahil sa mariin kong pagkagat doon at tumitrik ang mga matang kanina pa dito nagdidilim. Iyon lang ang tanging paraan ang aking alam upang supilin pa ang mga daing na patuloy na kumakawala at humuhulagpos sa aking lalamunan nang dahil sa hindi ko na mapilaiwanag na pakiramdam. Kulang na lang din ay mapaliyad ako, na para bang kapag ginawa ko iyon ay mas aayos ako dito. Sa kanyang patuloy na ginagawa, pakiramdam ko ay hindi ko na kilala ang aking sarili. Malayong-malayo ako sa katauhan ngayon.
“Oh, s**t, stop...no..no...I mean don't stop, M-Mis
