ก็เด็กมันร้าย

ตอนที่ 6 เมาเป็นเหตุ

สองหนุ่มสาวนั้นก็เต้นรำกันเพลินโดยกลับมาที่โต๊ะแป๊บๆ ก็กลับไปเต้นรำกันต่อ พาทิศเองก็อยากมาอยู่ข้างๆ ปารียาหรอกนะแต่โดนสาวสวยหุ่นเซ็กซี่อย่างขวัญนรีลากออกไปตลอด และตัวเขาเองก็อยากจะสนุกกับงานนี้อย่างเต็มที่ ทั้งสองเต้นรำคลอเคลียกันด้วยที่เริ่มเมากันแล้วทั้งคู่

“พี่เนศว่าสองคนนี้เขาแปลกๆ มั้ยคะ ดูเด็กคนนั้นสิซบไหล่กับอกอีตาพาทิศใหญ่เลย ไม่สนใจเจ้าถิ่นเลยสักนิด ไม่รู้แบมปล่อยไปได้ยังไง แล้วดูแบมดิ เมาจนจะหลับอยู่ละ เราจะทำอย่างไรกันดี”

“พี่ก็ว่างั้นแหละ ดูจะสนิทกันมากเกินไปละและปกติแบมก็ไม่ดื่มเมาขนาดนี้นะ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่พี่เห็นแบมเป็นแบบนี้” ทั้งสองมองดูปารียาด้วยสายตาที่แสดงความเป็นห่วง

ทั้งสองพยายามคุยกับปารียาอยู่นาน แต่ก็คุยไม่รู้เรื่องจึงช่วยกันคิดว่าปารียาคงกลับบ้านไม่ได้แน่นอน ทั้งสองจึงไปติดต่อขอจองห้องกับทางโรงแรมในนามบริษัท AKP หนึ่งห้องเพื่อนำใบกำกับภาษีไปทำเบิกจ่ายกับทางบริษัท แต่ทางพนักงานบอกว่าท่านรองประธานได้จองห้องไว้ให้แล้ว ทั้งสองจึงช่วยกันพยุงร่างบอบบางที่อ่อนระทวยเข้าห้องไปโดยไม่รอพาทิศเลย เพราะพาทิศเองก็เมาแอ๋ เดินโซซัดโซเซให้ขวัญนรีพยุงขึ้นรถขับกลับไปส่งที่คอนโด

“หวังว่าแบมคงไม่ว่าพี่หรอกนะ นอนที่นี่น่าจะสะดวกที่สุด ท่านรองนี่รอบคอบจริงๆ จองห้องไว้ให้พนักงานด้วย” ธเนศเอ่ยออกมาหลังจากทิ้งร่างบอบบางลงบนเตียงกว้าง

เวลาล่วงเลยเกือบห้าทุ่ม โต๊ะระดับ VIP ยังมีหนุ่มสาวสามคนนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน โยษิตานั่งคลอเคลียอยู่ใกล้กับชานนท์ แต่ฝ่ายชายได้แต่นั่งนิ่งๆ เหมือนไม่ได้สนใจใยดีอะไรในตัวหล่อนเลยสักนิด สายตาเขากวาดมองหาหญิงสาวเพียงคนเดียวที่สวมเดรสสีขาวที่ดูเหมือนจะเด่นที่สุดในงานคืนนี้ เธอทำให้จิตใจเขาไม่ค่อยสงบเอาเสียเลยและตอนนี้เธอก็ไม่อยู่ตรงนี้แล้ว

“ป้ากลับก่อนแล้วนะชาร์ล แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะ เรากลับกันเถอะโย ดึกมากแล้วลูก”

“ไม่เอาค่ะคุณแม่โยจะอยู่กับพี่ชาร์ลต่อค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มจะเมา

“โยเมาแล้วนะลูก” ชลินทร์ทิพย์ ไม่ยอมให้ลูกสาวอยู่ต่อเพราะเกรงว่าจะทำขายหน้าจึงให้รามิลและชานนท์ช่วยเดินไปส่งที่รถ

“ดูเหมือนคุณโยจะไม่อยากลับนะ” รามิลบอกกับเพื่อนหลังจากกลับมานั่งที่โต๊ะตามเดิม

“มึงจะไปส่งรึไง”

“ส่งเพื่อ? ที่นี่โรงแรมนะครับท่าน” รามิลพูดจบทั้งสองก็ขำออกมาอย่างเฮฮา

“แล้วมึงจองห้องไว้ให้กูหรือยังเนี่ย”

“เรียบร้อย กูให้เด็กมันจัดการให้แล้ว มึงไม่ต้องห่วงหรอกน่า ถึงไม่จองก็นอนได้อยู่ดีให้นอนฟรีด้วย”

แม่และพี่สาวของขานนท์พร้อมคู่หมั้นของเธอเดินออกมาพอดี จึงขอตัวกลับก่อน

“พวกเรากลับแล้วนะชาร์ล นอนนี่ใช่มั้ยคืนนี้”

“ครับ สวัสดีครับพี่ภูมิ ไม่ดื่มด้วยกันก่อนหรือครับ” ชานนท์ชวนว่าที่พี่เขยอยู่ต่อ ภูมิพัฒน์รับไหว้พร้อมยิ้มอ่อนให้ทั้งสอง

“ไม่ต้องเลย พี่ภูมิพึ่งกลับมาจากต่างประเทศเหนื่อยๆ ต้องการพักผ่อน” เชอร์ลีนให้ภูมิพัฒน์ไปดีลงานแทนที่ต่างประเทศจึงรีบออกรับแทนคู่หมั้น

“ออกตัวแบบนี้มีแววจะกลัวเมียแล้วนะพี่เขยเรา” ชานนท์แซวพี่สาว เชอร์ลีนทำท่าย่นจมูกใส่น้องชายอย่างน่ารัก

“อย่าพากันไปก่อเรื่องที่ไหนล่ะ” ญาดาแซวลูกชายกับเพื่อนรักของเขาแล้วทุกคนก็เดินจากไปขึ้นรถ

ทั้งสองนั่งดื่มกันต่อจนเวลาล่วงเลยไปถึงเที่ยงคืนกว่าๆ รามิลเดินไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์แล้วส่งคีย์การ์ดให้กับเพื่อน

“กูไม่ขึ้นไปส่งนะ มีงไปเองได้ใช่มั้ย” รามิลอยู่ในอาการมึนเมาเขาสั่งให้ลูกน้องที่โรงแรมขับรถไปส่งเขาที่บ้าน

“สบายมากเพื่อน ไว้เจอกัน กลับบ้านดีๆ น่ะ” ทั้งสองร่ำลากันแทบจะไม่เป็นภาษา

ชานนท์เดินเข้าห้องพักหรูพร้อมกับถอดชุดสูทและเชิ้ตด้านในออกพาดไว้บนพนักพิงเก้าอี้ เหลือเพียงกล้ามอกเปลือยเปล่ากับกางกางขายาวผ้าเนื้อดีสีดำ ภายในห้องเย็นเฉียบมีเพียงแสงไฟจากภายนอกสาดส่องเข้ามาผ่านบานกระจกหนาที่มีม่านบังอยู่ไม่มิด เขาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้างนั้นอย่างผ่อนคลาย คืนนี้เขาคงหลับเป็นตาย

“พี่คิดว่าแฟนพี่จะรู้เรื่องของเรามั้ย” ขวัญนรีเอ่ยถามพาทิศหลังจากมาถึงคอนโดของฝ่ายชาย ทั้งสองแอบคบกันมาเป็นเวลาเกือบแปดเดือน

“ไม่รู้หรอก คนอย่างแบมไม่มีทางรู้เด็ดขาด ชีวิตเธอทำแต่งานไม่เคยสนใจอะไรหรอก” พาทิศพูดเสียงยานคางเพราะยังอยู่ในอาการเมา ทั้งที่ในใจก็ยังหวั่นว่าเธอจะรู้ความจริงแต่กลับพูดออกไปแบบนั้น

“แล้วพี่ไม่กลัวเธอรู้เหรอ” ขวัญนรีเปลื้องผ้าออกจากร่างจนเปล่าเปลือยแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

“ไม่กลัวหรอก ก็อยากเล่นตัวดีนัก” พาทิศมองตามร่างขาวเนียนที่ได้สัดส่วนงามตา แล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองเดินตามชู้รักเข้าไปโดยเร็ว

ถึงพาทิศจะคบกับปารียามาเกือบสามปี อย่างมากเธอก็แค่ให้จับมือหรือไม่ก็กอดหลวมๆ บางครั้งมันก็ทำให้พาทิศรู้สึกหงุดหงิดกับการหวงเนื้อหวงตัวของปารียาที่มากเกินไปทั้งๆ ที่อายุเธอก็ปาเข้าไปเลขสามแล้ว จนทำให้คนอื่นเข้ามาแทรกแซงความรักระหว่างเขาสองคนได้โดยง่าย เพราะผู้หญิงอีกคนให้ในสิ่งที่พาทิศต้องการมากกว่า แต่ที่ยังไม่ยอมบอกเลิกเพราะเขาต้องการเก็บปารียาไว้เพื่อเสริมบารมี สำหรับเขาแล้วปารียาคือผู้หญิงที่เพียบพร้อมที่สุด

หลังจากชานนท์ทิ้งตัวลงนอนฝั่งหนึ่งของเตียงกว้างยุบยวบจนคนที่นอนข้างๆ เหมือนจะรู้สึกตัว เธอพลิกตัวหันหน้ามานอนกอดเขาอย่างเผลอตัวคงคิดว่าเป็นหมอนข้าง ขาข้างหนึ่งพาดก่ายบนหน้าขาแข็งแรง มือนุ่มลูบคลำแผงอกที่แน่นหนั่นอย่างเพลิดเพลิน ปารียาได้กลิ่นหอมละมุนระคนกลิ่นไวน์กับกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ ที่ไม่คุ้นชินแต่มันกลับทำให้เธอผ่อนคลายราวกับได้กลิ่นอโรมาชั้นดี

ทั้งสองตกอยู่ไนภวังค์ ชานนท์สัมผัสได้ถึงมือนุ่มที่ลูบไล้อยู่บนหน้าอกแกร่งแน่น เขาส่งเสียงครางต่ำในลำคอ ชานนท์ตะแคงข้างหันหน้ามาทางปารียา เขายังคงอยู่ในอาการกึ่งหลับกึ่งตื่นดวงตายังคงหลับพริ้มและคิดว่าคนตรงหน้าคงเป็นสาวที่เพื่อนเตรียมมาเซอร์ไพรส์ถึงเขาจะบอกปฏิเสธรามิลไปแล้วก็ตามเพราะคืนนี้เขาอยากหลับให้สบายมากที่สุด