ชานนท์อุ้มร่างเปล่าเปลือยลงบนเตียงกว้าง เธอเผลอหลับไปอย่างง่ายดาย คนตัวโตลอบมองใบหน้าอ่อนวัยแล้วยิ้มละมุน มือเรียวไล้ตามแก้มเนียนและจมูกรั้นอย่างอ่อนโยน
‘คนแก่อะไรยิ่งนับวันก็ยิ่งเหมือนเด็ก’
‘อย่ามีแฟนแก่กว่าละกัน จะรอซ้ำอย่างเดียวเลยล่ะ และจะกีดกันทุกวิถีทางเชียว เอาให้ร้องไม่ออก’ คำพูดพี่สาวลอยเข้ามาในโสตประสาทของเขา แววตาวูบลงเล็กน้อยก่อนจะขยับร่างให้แนบชิดกับร่างนิ่มมากขึ้น
คืนนั้นชานนท์ตักตวงความหวานจากร่างบางไปอีกหลายรอบจนอิ่มเอม หญิงสาวหมดเรี่ยวแรงหลับไหลไปกับอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขาตลอดทั้งคืน
ปารียาปรือตาขึ้นมาในยามเช้าของวันรุ่ง เธอกำลังนอนซุกกับอกกว้างที่ตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอยสีแดงจากการขีดข่วนของเธอ มือเรียวเล็กลูบไล้รอยแดงอย่างแผ่วเบา สายตาหรี่มองคนตัวโตด้านหน้าที่กำลังหลับตาพริ้ม ไรหนวดจางๆบนใบหน้าหล่อเหลาทำให้น่ามองมากขึ้น หัวใจปารียาพลันปั่นป่วน นี่เป็นคืนแรกที่เธอหลับได
