ปารียาได้ฟังถึงกับเข่าทรุดทันที ครั้งล่าสุดที่เธอกลับบ้าน แม่ทานข้าวได้น้อย และดูเธอซูบผอมลงมากและบ่นปวดท้องอยู่บ่อยๆ ต้องทานยาลดกรดอยู่เป็นประจำ ปารียานึกโทษตัวเองที่ไม่มีเวลาดูแลแม่ วันๆ ทำแต่งาน ปัญหาชีวิตที่เกิดขึ้นทุกอย่างยังไม่ได้จัดการอะไรสักอย่าง แม่ก็มาล้มป่วยอีก
‘คุณแม่ต้องผ่าตัดด่วนนะครับเพราะทางเราตรวจพบเนื้อร้ายหลังจากนั้นถึงจะรักษาด้วยเคมีบำบัดต่อครับ’
คำตอบที่ปารียากับน้องชายได้ฟังจากหมอหลังจากที่ทั้งคู่ออกจากห้องพักคนไข้ เพื่อให้แม่ได้พักผ่อน ทำไมทุกอย่างถึงได้ถาโถมเข้ามาในเวลาเดียวกันแบบนี้ โชคชะตาจะไม่ให้เธอได้พักบ้างเลยหรือไง
‘พี่แบมให้ผมดรอปเรียนไว้ก่อนมั้ยครับ ผมจะได้มาช่วยพี่หาเงินรักษาแม่’ ปฐวีเอ่ยกับพี่สาวหลังจากที่เดินออกมารอรถกลับบ้าน
‘ไม่ต้องหรอกบอม ทุกย่างเดี๋ยวพี่จัดการเอง ดูแลตัวเองดีๆ นะ” ปารียาลูบผมน้องชายเบาๆ ก่อนจะแยกย้ายกันตรงหน้าโรงพยาบาล ปารียาพยายา
